Radiola melodi zil 1959 kendin yap onarım

Ayrıntılı olarak: my.housecope.com sitesi için gerçek bir ustadan radiola melodi zil 1959 kendin yap onarımı.

Nefanat

Resim - Radiola melodi zil 1959 kendin yap tamiri

Nefanat

vlad

Nefanat

Video (oynatmak için tıklayın).

Nefanat

Listemdeki ilk şey oldukça sıradan bir şey olacak - bir lamba radyogramı "Letonya". Ama benim için çok değerli çünkü 15 yıl önce retro ekipmanlara olan tutkum onunla başladı ve benim için ekipman tamiri konusunda bir “eğitim masası” haline gelen oydu.

Bu vesileyle aldım - ailem bir ev ile bir yazlık ev satın aldığında, önceki sahibi bir nedenden dolayı onu almadı, ancak ondan önce onu yırttı ve hatta koridordan delikli bir halı aldı. O sırada, toz ve mutfak yağıyla kaplı radyogram, son gücüyle Mayak radyosunu yakaladı. Plak çalar çalışmadı, VHF ayar kablosu kesildi, “yeşil göz” oturdu ve arka ışık ampulleri uzun zaman önce yandı. Aslında, teknik bir cihazdan çok bir mobilya parçasıydı.

Daha sonra, tasarımı basitleştirmeden ve “aşırılıklarla savaşmadan” önce yayınlanan radyogramın en eski versiyonunu aldığımı öğrendim. 60'ların başında, büyük "yeşil göz" 6E5C, daha basit bir 6E1P ile değiştirildi ve ölçeğe aktarıldı ve altın boya yerine grimsi sarı kullanıldı. Ve sonra aynı dolguya sahip, ancak çok daha sıkıcı bir açısal tasarıma sahip bir "Letonya-M" versiyonunu tamamen yayınladılar.

Tuhaf bir şekilde, terazideki kopyamda hala "Stalino" ve "Stalingrad" isimlerini görebilirsiniz. 1961'de liderin adı coğrafi haritalardan ve radyo ölçeklerinden kayboldu.

Yavaş yavaş radyogram cihazını inceleyerek, her yıl içinde bir şey onardım. Her şeyden önce, elbette, arızalı lambalar değiştirildi. “Letonya” yüksek sesle ve güzel bir şekilde çalmaya başladı ve tüm dalgalarda alım o kadar iyileşti ki, açık bir akşamda dünyanın her yerinden yüzden fazla radyo istasyonunu bir tel üzerinde yakaladım.

Ardından, VHF kablosunu restore ettim ve yukarıdaki fotoğrafta olmayan kapak durdurucuyu değiştirdim. Bir bağışçı aramak zorunda bile değildim - içeri girdiği ortaya çıktı. İyi ki hiçbir şeyi kapatmamış.

En çok oyuncunun elektrik motoruyla uğraşmak zorunda kaldım. İlk düşündüğüm gibi yanmadı, ancak uzun süre hareketsiz kalmaktan ekşi oldu. Onu parçalara ayırmak, bazı parçaları biraz öğütmek ve her şeyi düzgün bir şekilde yağlamak zorunda kaldım.

Birkaç yıl sonra, güç kablosunun fişini değiştirmek gerekiyordu, ancak genel olarak, radyolanın% 99'unun, yerel ABC selenyum doğrultucu bile dahil olmak üzere orijinal parçalarla donatıldığını söyleyebiliriz.

Çok sayıda gönderiyi adadığım Mir radyogramından farklı olarak Letonya, görünümünün tam bir restorasyonundan geçmedi. Yaşını gösteriyor ve doğal olarak yaşlanıyor.

Bazen arkadaşlarımı ziyaret etmeye davet ediyorum ve onları 40'lı ve 50'li yıllara ait kayıtlarla kayıtlara koyuyorum. Bu, döner tabla mekanizmasının çalışır durumda kalmasına yardımcı olur - parçaların durmaması önemlidir. Ve motordan “gözleme” ye dönüşü ileten lastik silindiri, deforme olmaması için kış için nötr bir konuma koydum.

Ve son olarak - ilgilenenler için teknik özellikler.

1959'dan 1964'e kadar Radiola 1. sınıf "Letonya" (RN-59), Devlet Elektroteknik Fabrikası "VEF" de üretildi. Radyo alma yolu, LW, MW aralıklarına, HF ve VHF'nin iki alt bandına sahiptir. DV, SV ve HF - 50 aralığında hassasiyet. 100 μV, VHF - 20 μV. Bitişik kanal seçiciliği - 40 dB. EĞER - 465 kHz ve 8,4 MHz. Hoparlörler - iki adet 1GD-1 ve iki adet 2GD-8. Nominal çıkış gücü - 1,5 W. AM'de alınırken ses basıncı açısından tekrar üretilebilir frekans aralığı 80.4000 Hz, FM'de ve EPU'nun çalışması sırasında - 80.10.000 Hz'dir. Yarı otomatik açma ve otomatik kapanma özelliğine sahip EPU, 33, 45 ve 78 rpm hızlara sahiptir. Alım sırasında güç tüketimi - 60 W, EPU'nun çalışması sırasında - 75 W. Boyutlar - 530 × 420 × 360 mm, ağırlık - 25 kg.

Televizyonunuz, radyonuz, cep telefonunuz veya su ısıtıcınız mı bozuldu? Ve bu forumda bununla ilgili yeni bir konu oluşturmak mı istiyorsunuz?

Öncelikle şunu bir düşünün: Babanızın/oğulunuzun/kardeşinizin apandisit olduğunu ve bunun apandisit olduğunu belirtilerden bildiğinizi, ancak kesme deneyimi olmadığı gibi alet de olmadığını düşünün. Ve bilgisayarı açıyorsunuz, çevrimiçi olarak tıbbi bir siteye gidiyorsunuz: "Apandisiti kesmeye yardım edin." Durumun saçmalığını anlıyor musunuz? Size cevap verseler bile, hastanın diyabeti, anesteziye alerjisi ve diğer tıbbi nüanslar gibi faktörleri dikkate almaya değer. Bence kimse bunu gerçek hayatta yapmaz ve internetten tavsiye alarak sevdiklerinin hayatlarına güvenme riskini göze alamaz.

Aynı şey radyo cihazlarının onarımı için de geçerlidir, elbette bunların tümü modern uygarlığın maddi faydalarıdır ve başarısız onarımlar durumunda, her zaman yeni bir LCD TV, cep telefonu, iPAD veya bilgisayar satın alabilirsiniz. Ve bu tür ekipmanları onarmak için en azından uygun ölçüm (osiloskop, multimetre, jeneratör vb.) ve lehimleme ekipmanına (saç kurutma makinesi, SMD termal cımbız vb.), bir devre şemasına ve gerekli bilgilere sahip olmanız gerekir. ve onarım deneyimi.

Her türlü elektronik şeyi lehimleyen ve gerekli araçlardan bazılarına sahip yeni başlayan / ileri düzey bir radyo amatörüyseniz duruma bir göz atalım. Onarım forumunda “hastanın hastalığının belirtilerinin” kısa bir açıklamasıyla uygun bir konu yaratırsınız, ör. örneğin “Samsung LE40R81B TV açılmıyor”. Ne olmuş? Evet, açılmamanın birçok nedeni olabilir - güç sistemindeki sorunlardan, işlemcideki sorunlardan veya EEPROM belleğinde yanıp sönen bellenimden.
Daha ileri düzey kullanıcılar, tahtada karartılmış bir öğe bulabilir ve gönderiye bir fotoğraf ekleyebilir. Ancak, bu radyo elemanını aynısı ile değiştireceğinizi unutmayın - ekipmanınızın çalışacağı henüz bir gerçek değil. Kural olarak, bir şey bu elementin yanmasına neden oldu ve yanmış bir m / s bulmanın profesyonel olmayanlar için oldukça zor olduğu gerçeğinden bahsetmeden, onunla birlikte birkaç başka elementi “çekebilir”. Ayrıca, modern ekipmanda, SMD radyo elemanları neredeyse evrensel olarak kullanılır, bunları bir ESPN-40 havya veya 60 watt'lık bir Çin havyası ile lehimleyerek, kartın aşırı ısınması, rayların soyulması vb. Sonraki kurtarma çok, çok sorunlu olacak.

Bu yazının amacı tamir atölyeleri için herhangi bir PR değil, ancak bazen kendi kendine onarımın profesyonel bir atölyeye götürmekten daha pahalı olabileceğini size iletmek istiyorum. Tabii ki bu sizin paranız ve neyin daha iyi veya daha riskli olduğuna karar vermek size kalmış.

Yine de radyo ekipmanını kendiniz tamir edebileceğinize karar verirseniz, bir gönderi oluştururken cihazın tam adını, modifikasyonunu, üretim yılını, menşe ülkesini ve diğer ayrıntılı bilgileri belirttiğinizden emin olun. Bir şema varsa, onu gönderiye ekleyin veya kaynağa bir bağlantı verin. Semptomların ne kadar süredir ortaya çıktığını, güç kaynağı ağında dalgalanma olup olmadığını, daha önce bir onarım yapılıp yapılmadığını, ne yapıldığını, nelerin kontrol edildiğini, voltaj ölçümlerini, osilogramları vb. yazın. Tahtanın fotoğrafından, kural olarak, çok az anlam var, tahtanın bir cep telefonuyla çekilmiş fotoğrafından hiç bir anlam yok. Telepatlar diğer forumlarda yaşar.
Bir gönderi oluşturmadan önce, forumdaki ve İnternet'teki aramayı kullandığınızdan emin olun. Alt bölümlerdeki ilgili konuları okuyun, belki sorununuz tipiktir ve daha önce tartışılmıştır. Onarım Stratejisi makalesini mutlaka okuyun

Gönderinizin formatı aşağıdaki gibi olmalıdır:

"Kırık" içerikli "Sony TV'mi tamir etmeme yardım et" başlıklı konular ve vidasız arka kapağın 7. iPhone'da geceleri 8000x6000 piksel çözünürlükte çekilmiş birkaç bulanık fotoğrafı hemen siliniyor. Gönderiye koyduğunuz döküm hakkında ne kadar fazla bilgi, yetkin bir cevap alma olasılığınız o kadar yüksek olur. Bir forumun sorunları çözmede karşılıksız bir karşılıklı yardım sistemi olduğunu anlayın ve yazınızı yazmayı ihmal ederseniz ve yukarıdaki ipuçlarını takip etmezseniz, herhangi biri cevaplamak isterse, buna verilen cevaplar uygun olacaktır. Ayrıca kimsenin anında veya örneğin bir gün içinde cevap vermemesi gerektiğini, 2 saat sonra “Kimsenin yardım edemeyeceği” vb. Bu durumda konu hemen silinecektir.
Bir çıkmaza girmeden ve foruma dönmeye karar vermeden önce arızayı kendiniz bulmak için her türlü çabayı göstermelisiniz. Konunuza bir döküm bulma sürecinin tamamını özetlerseniz, kalifiye bir uzmandan yardım alma şansınız çok yüksek olacaktır.

Arızalı ekipmanınızı en yakın atölyeye götürmeye karar verdiyseniz, ancak nerede olduğunu bilmiyorsanız, çevrimiçi kartografik hizmetimiz size yardımcı olabilir: haritadaki atölyeler (solda, “Atölyeler” dışındaki tüm düğmelere basın). Atölyelere, kullanıcılardan gelen yorumları bırakabilir ve görüntüleyebilirsiniz.

Tamirciler ve atölyeler için: Hizmetlerinizi haritaya ekleyebilirsiniz. Haritada uydudan nesnenizi bulun ve farenin sol tuşu ile üzerine tıklayın. "Nesne tipi:" alanında, "Ekipman onarımı" olarak değiştirmeyi unutmayın. Eklemek tamamen ücretsizdir! Tüm nesneler kontrol edilir ve yönetilir. Servis tartışması burada.

Bugün konuyu biraz değiştirmek ve diğer hobimden bahsetmek istiyorum. Birkaç yıl önce kulübemden ayrılırken çöp kutusunun yanında büyük ve güzel bir şey fark ettim. Tahta kutuyu çevirerek, kararmış metal plakada "Barış" kelimesini okudum. O anda elime ne tür bir şey düştüğünü henüz bilmiyordum ama onu orada bırakmanın imkansız olduğunu hemen anladım. Zaten evde, internette dolaştıktan sonra, 1956'da yayınlanan Sovyet radyogramı "Mir" M-154R'yi aldığımı öğrendim.

Böyle bir "Mir" in eski bir radyo koleksiyonunda hoş bir sergi olduğu ortaya çıktı. Ne yazık ki, önceki sahipler bunu bilmiyordu. Mir'in üst kapağını kırdılar, oynatıcıyı köklerinden söktüler, neredeyse tüm lambaları ve arka duvarı bir yere koydular, terazilerden birini ve ayar göstergesini kırdılar ve kasayı kirlettiler ve çizdiler.

Ancak umutsuzluğa kapılmadım ve radyogramı elbette geri yüklemeye karar verdim. O zamanlar neredeyse hiç ilgili deneyimim yoktu, bu yüzden saatlerce koleksiyoner forumlarını incelemek, yerel aydınlatma uzmanlarına sorular sormak ve bazen deneme yanılma yoluyla hareket etmek zorunda kaldım.

Dekoratif kaplamayı temizleyerek başladım. Altın renginin özel bir kaplama değil, uzun süreli bir yağ ve kir tabakası olduğu ortaya çıktı.

Asetik asit solüsyonunda bir saat yıkandıktan sonra, kaplamayı orijinal gümüş rengine döndürebildim. Pirinç tabanı GOI macunu ile parlattım.

Pirinç elemanların geri kalanı aynı şekilde işlendi:

Solda yüzey orijinal durumunda, sağda cilalı.

Daha sonra aynı asetik asit yardımıyla sapları uygun şekle getirdim. Karbolitten (eski bir plastik analogu) yapılırlar ve yalnızca asidik bir çözeltide yıkanabilirler, ancak alkalin içinde yıkanamazlar, aksi takdirde solurlar. Normal sabun kullanılamaz.

Kolları çıkardıktan sonra (WD-40 olmadan değil), radyoyu tamamen söküp kasayı kasadan çıkarabildim.

Tahta “kutu” ile uğraşmak zorunda kaldım: bir yerde kurudu, bir yerde boyayla lekelendi, bir yerde kaplamasını kaybetti.

Çıkan parçaları kelepçelerle veya bir yükle bastırarak yapıştırdım.

Yapıştırıcı kururken ben radyolayı doldurmakla meşguldüm.Şanslıydım - çok iyi korunmuşlardı ve gerekli tüm lambaları aldıktan sonra radyola hoş, net bir sesle çalmaya başladı. Elektrolitik kapasitörleri değiştirmem bile gerekmedi - bunlardan birini lehimledikten sonra, isim plakası kapasitesinin %10'undan fazlasını kaybetmediğini öğrendim.

Şasi, kir ve toz katmanları altında hafifçe paslanmıştı, ancak oksalik asitle (deterjanların bir parçası olarak satılır) pazarlanabilir görünümüne geri getirmeyi başardım ve bazı yerlerde yeniden “gümüş” ile renklendirdim.

Şasiyi bitirdikten sonra restorasyonun en uzun ve en zor aşamasına geçtim - boyayı restore etmeye. Tekrar ediyorum, daha önce hiç böyle bir şey yapmadım. Konuyu inceleme sürecinde, Mir radyogramlarının tropik ülkelerde yaşayan böcekler tarafından üretilen doğal bir malzeme olan gomalakla kaplanan sonlardan biri olduğu ortaya çıktı. Shellac, tırnaklarını onunla kaplayan göz alıcı kızların düşündüğünden çok daha geniş kapsamlı bir maddedir. Transformatörlerin sargılarına alkol çözeltileri ile emprenye edilir, piroteknikte yakıt olarak kullanılır, vinilin icadından önce, gramofon kayıtları ondan yapılmıştır ve ayrıca yenilebilir ve hatta kendi gıda koduna sahiptir - E-904 .

Ancak, elbette, gastronomik bir bakış açısıyla ilgilenmedim, ancak ahşap için alışılmadık derecede güzel bir vernik olarak, ona özel bir parlaklık ve hafif bir altın rengi verdi. Vernik uygulamasına geçmeden önce yarım asırlık kir birikintilerinin yıkanması ve kusurların onarılması gerekiyordu.

Vücudun kenarları siyah çizgilerle çizildi - onları eşit şekilde çizmek için sıradan yapışkan banttan bir maske kullanma fikrini buldum. Bu amaçlara, altında boyanın aktığı özel bir resimden çok daha iyi yaklaştı. Fırçalı bir şişede oto tamir emayesi kullandım.

Gomalak uygulamak için birçok teknoloji vardır. Klasik, sadece puslu bir iz bırakarak neredeyse kuru tamponların kullanılmasıdır. Bu yöntemle katmanlar birkaç yüz gerektirir! Bu teknolojinin doğu versiyonu, vernikte bulunan alkolün tutuşmasını da içerir. Bazı restoratörler, gomalak'ın sadece özel bir yağ ile cila olarak uygulanabileceğini iddia ediyor. Aynı zamanda, dürüst olmak gerekirse, SSCB'deki seri üretim sırasında, alıcı kasalarının birkaç hafta boyunca 300-600 katmanlarda vernikle kaplandığına, özellikle de benim durumumda başlangıçta ne kadar dikkatsizce siyah şeritlerin boyandığını göz önünde bulundurarak pek inanmıyorum.

60 yıl önce Mir kasasını cilalamak için hangi teknolojinin kullanıldığını asla çözemedim ve modern restoratörlerden hangisinin doğru, hangisinin yanlış olduğunu anlamadım. Bu nedenle, bir yandan pratikliği ve diğer yandan iyi bir görünümü birleştirecek kendi yolumu bulmaya karar verdim. Ve birkaç deneyden sonra, iyi bir sonucun, ara kurutma ve öğütme ile 8-10 kat halinde kalın bir sentetik fırça ile gomalak uygulaması olduğuna ikna oldum.

Cila, lifler boyunca kesinlikle kenardan kenara uzun hareketlerle uygulanmalıdır. Uygulamadan önce fırça dikkatlice sıkılmalı ve liflerin kabarmamasına dikkat edilmelidir. Lake şeritler hızlı bir şekilde ve hafif bir örtüşme ile yapılmalıdır - daha sonra her biri, sertleşmek için zamana sahip olmadan, bir öncekiyle karışacak ve sonuç olarak, basamaksız düz bir yüzey elde edeceksiniz.

Verniklemeden önce ve sonra yan elemanlar:

Ön panelin altındaki pah ve kasanın arkasını mürekkeple boyadım (orijinalinde olduğu gibi).

Sonunda, son montaj zamanı. O zamana kadar, eksik parçaların çoğunu elde etmiştim:

Genel olarak, Mir bir tamirci için en cana yakın cihaz olmaktan uzaktır. Yapıyı tamamen sökmeden düğümlerinin çoğuna yaklaşmak imkansızdır ve bir kez çıkarıldıktan sonra bazı parçaları geri takmak çok zordur.Örneğin, bir sonraki fotoğrafta gösterilen tüm öğeler "anında" birleştirilmeli ve aynı anda eklenmelidir ve ancak o zaman sabitlenebilirler.

Sadece beş kez yapmayı başardım. Ondan sonra bazı terazileri karıştırdığım ortaya çıkarsa, muhtemelen kendimi vururdum.

Sonra montaj süreci daha neşeli geçti ve hatta ondan bir gif yaptım.

Amplifikatör, yarı iletken elektroniğin şafağında geliştirildi. Bu, o zamanların neredeyse tüm radyolarında kullanılan standart bir şemadır. Böyle bir amplifikatörün gücü, büyük ölçüde, aralığı oldukça geniş olan besleme voltajına bağlıdır. Çıkış aşamasının oluşturulması için uzun süredir üretilmeyen germanyum transistörler kullanıldı. Bu arada, tüm transistörler (çıkış aşaması transistörleri hariç) germanyumdur.

Basitliğine rağmen, amplifikatör yeterince iyi ses kalitesi sağlar, sınıfta kullanım için yapılandırılabilir. Çıkış aşamasının transistörleri, çalışma sırasında aşırı ısınma gözlenmemesine rağmen, yeterince büyük ısı alıcılarına monte edilmiştir. Çıkış aşamasında daha güçlü transistörler kullanılarak amplifikatörün gücü artırılabilir. Bu durumda, besleme voltajını da artırmanız gerekir.

ULF devresi 3 Volttan çalışmaya başlar. Besleme voltajının maksimum seviyesi 30 volttan fazla değildir. Giriş kondansatörü kelimenin tam anlamıyla herhangi bir kapasitansa sahip olabilir. Benim durumumda, elime geçen ilk kondansatörü kullandım. Kondansatörün voltajı da önemsizdir. Tüm devre bir getinax kartına monte edilmiştir (en az sevdiğim malzeme).

Kartta, güç hattındaki sigortayı görebilirsiniz. Erivan fabrikasının kapasitörleri hemen göze çarpıyor. Muhtemelen, kapasitörler uzun süredir bozuk veya daha doğrusu ilk kapasitansın çoğunu kaybettiler.

Ama tahtadaki hiçbir şeyi değiştirmemeye karar verdim. Ardından güç amplifikatörü açıldı. Şaşırdım - plan işe yaradı! Önemli ölçüde düşük güç kaynağına rağmen, amplifikatör mükemmel bir şekilde oynadı.

Tabii ki, bu ULF, Linsley-Hood ultra lineer devre ile karşılaştırılamaz, ancak yaşı için iyi oynuyor.

Melodiya-104 stereo, şunları içeren bir stereo blok radyogramdır: uzun, orta, kısa ve VHF radyo dalgaları için bir radyo alıcısı; II EPU-62SP ile pikap (bağlantıda oynatıcının ve bu EPU'nun açıklamasına bakın); iki akustik sistem 6AS-2 (iki hoparlörlü oldukça özgün bir tasarım - woofer 10GD-34 ve önünde HF - 3GD-2). Amplifikatör, radyo alıcısının bulunduğu blokta bulunur. Bu radyogramın seri üretimi 1978'de Popov Riga Radyo Fabrikası - Radiotehnika RRR'de başladı.

Dışarıdan, bu radyogramın Melodiya 101-stereo'dan ayırt edilmesi çok zordur, sadece oynatıcının biraz farklı tasarımı ve içindeki diğer EPU'lar ile. ve dahili olarak aynı, çünkü Melodiler 104-stereo, küçük yükseltmelerle aynı Melodiler 101-stereo'dur. Melodiler 104-stereo, esasen aynı olan üç tipte üretildi: ikisinde fark, oyuncunun tam bir korundum veya elmas iğne setindeydi ve üçüncüsü, manyetik alma kafası GZM-105 olan bir EPU ( IIEPU-62SM) kullanıldı. Bu radyogramın bir başka gelişmesi de, bugün söz konusu cihazda harici de dahil olmak üzere bir gelişme olan stereofonik radyogram Melodiya-105-stereo'nun ortaya çıkmasıydı.

İnternette bu radyogramın birçok açıklaması ve fotoğrafı var, bu yüzden kendimi tekrar etmeyeceğim ve sadece orada olmayan materyalleri yayınlayacağım, bence mevcut bilgileri oldukça mantıklı bir şekilde tamamlayacaklar.

U1 - VHF ünitesi. O yılların standart versiyonunda ayrı duruyor. alüminyum kasa-ekran, çelik alt. Altında Cr6.672.111 işaretli bir tahta var. Kartın iki transistörü GT313A, bir GT322A, üç diyot (varicaps) KVS111B vardır.