Kendin yap şömine tamiri

Tuğla şöminelerin veya sobaların onarımı, işlevsel veya harici hasar durumunda gerçekleştirilir. Örneğin, soba tüttürdü veya tuğlalar patladı, dikişler düştü. Soba başlangıçta okuma yazma bilmeden yapılmışsa onarımları düşünmenin bir anlamı yoktur ve iç tasarımı tam olarak çalışmasına izin vermez.

Onarım fiyatlarını ve en sık kendi ellerinizle tamir edilebilecek durumları daha ayrıntılı olarak ele alalım.

Tuğla fırınlarının onarımı meraklı bir usta için ilginçtir, ancak herkes anlıyor, açıkçası kirli, fiziksel olarak zor ve özenli bir iş. Sobayı tamir eden küllere bulaşmış soba üreticisi, içtenlikle mantıksız bir şekilde mutlu!

Tuğla fırınlarının onarım fiyatlarını, kesin iş miktarını görmeden, duvarcılık için olduğu kadar tahmin etmek de zordur. Ama rehberlik için Ustanın 1 iş günü size yaklaşık 5-6 bin rubleye mal olacak. Bu süre zarfında, örneğin bir sobayı, bir kapıyı, birkaç yanmış tuğlayı değiştirebilecektir. Yaklaşması elverişsiz olan iç yapının tuğlalarıyla uğraşırsanız, çalışma süresi kaçınılmaz olarak artacaktır.

Durumu düşünün. Kıştan sonra kulübeye veya kır evine geldiniz, sobayı yakmaya karar verdiniz, ancak alevlenmiyor ve duman odaya giriyor. Bu durumda, büyük olasılıkla, duman kanalları, örneğin nemden veya ufalanan kil çözeltisinden şişmiş kül ile tıkanmıştır. İşte DIY tuğla fırın onarım ipuçlarımız.

Fırında kanallara erişim için temizleme kapakları varsa, sahibi fırını kolayca temizleyebilir. İçinde temizlik kapısı olmayan sobalar var, daha önce kurulmamışlar ama sobacılar hem arkadaşına hem de soba sahibine saygı duyarak tuğlaları kanal hizasında biraz ileri bırakmışlar. Kolayca tanınırlar, dışarı çıkarılırlar, temizlenirler ve daha sonra kil ile yerine konurlar.

Tabii ki, bugün özel kapılara sahip olmak daha uygundur ve eğer orada değilse ve fırın hala iyiyse, onları takmak mantıklıdır. Temizleyici yoksa daha da kötüdür ve hiçbir şekilde işaretlenmemişler. Bu kötü bir formdur, önce kanalların bulunması, sonra temizlenmesi ve daha sonra kapıları koymak kesinlikle daha iyidir.

Soba eridiğinde, ancak çekiş çok iyi değilse veya soba biraz sigara içiyorsa, kavak veya kızılağaç odunu yakarak temizleyebilirsiniz.

Ayrıca en sık sorulan sorulardan birine de cevap vereceğiz - fırında tuğlalar arasındaki veya metal bir kapı ile duvar arasındaki boşluklar nasıl kapatılır? Burada her şey basit. Bazalt kartonu alın ve çatlakları onunla yapıştırmak için ısıya dayanıklı mastik kullanın. Kasa veya duman kanalları çökerse, ustalar olmadan yapamazsınız. Bu, sobanın büyük bir revizyonunu gerektirecektir.

Tuğla, diğer malzemeler gibi belirli bir hizmet ömrüne sahiptir. Ve önceden adlandırmak çok zor. Kış döngülerinin sayısında donma direnci açısından bir tuğlanın fabrika özelliği varsa, o zaman fırındaki bir tuğla için gelecekte dayanıklılığını etkileyecek birçok faktör olacaktır. Çalışma şekli, tuğlanın kalitesi (başlangıçta tuğlanın fırından geldiği varsayılır), fırın parçasının astarının varlığı, fırın tipi, dizinin ısınmasının tekdüzeliği ve diğerleri . Yanmış bir tuğla, dokunulduğunda değişen bir renge ve karakteristik bir sese sahiptir. Patlayana kadar beklemeyin. Böyle bir tuğla, yeterli miktarda ısı biriktirmeden zaten çok az fayda sağlar. Onarımın bu kısmı, ustanın kullanılmayan tuğlaları dikkatlice kesip yenileriyle değiştireceği gerçeğinden oluşur.

Fırın kapısının sabitlenmesi yandı - önemli değil. Kapı yeniden monte edilebilir. En iyi çelik şerit üzerine yerleştirilen ana ısı yükünü oluşturan fırın kapısıdır.Diğerleri (üfleme, temizleme) nikrom tel üzerinde olabilir. Ocak patlaması - hoş değil, ancak bir saat içinde yenisiyle değiştirebilirsiniz.

Fırınların bakımı 2 bileşene ayrılabilir: fırın sahibinin bakımı ve ustanın bakımı. Her şey zaten acıttığında doktora gitme alışkanlığı koğuşlarımıza kadar uzanıyor. Sobanın yarısı yandığında, baca değişti, yangın dikişlerden sızıyor - soba üreticisini aramanın ve tamir etmesini istemenin zamanı geldi, ama istemiyor. Soba sahibinin sorumluluğunun ne olduğuna ve neyin bir uzmana kaydırılması gerektiğine bakalım.

Tuğla fırınlarının bakımı, kullanım talimatlarının incelenmesiyle başlamalıdır. Bunu incelemek sizi hatalardan kurtaracak ve bir soba veya şöminenin onarımında tasarruf etmenize yardımcı olacaktır. Her sobanın kendine has özellikleri vardır, usta soba üreticisi bunları anlatmalıdır.

Sobayı düzenli olarak ısıtan bir kişi, bunun için en yumuşak ve ekonomik modu seçmeli, hiçbir durumda aşırı ısıtmamalı, özellikle bir aradan sonra dikkatlice ısıtmalıdır. Fırının bir sahibi olması son derece arzu edilir. Biriken külü külden çıkarmak ve kapıları düzenli olarak temizlemek gerekir. İlk yıl fırın "büzülür", küçük çatlaklar görünebilir ve bu normaldir. Sahibinin zamanı varsa ve kil ile bulaşmaktan korkmuyorsa, onlardan kendi başına kurtulabilir.

Soba sahibi, sobayı mümkün olduğunca düzenli olarak (en az yılda bir kez) iç ve dış çatlaklar, yanıklar, yer değiştirmeler ve diğer olası arızalar için erken bir aşamada kontrol etmelidir. Temizleyin, örtün, zamanında değiştirin. Ciddi bir arızadan şüpheleniyorsanız, sihirbazı aramanız gerekir.

Çalışma şekli, fırının dayanıklılığında en önemli faktörlerden biridir. Soba, soğuk havalarda pratik olarak soğumayan, yumuşak bir modda düzenli olarak ısıtılan en uzun süre çalışacaktır. Ve buna göre, haftada bir kez aceleyle trafik sıkışıklığından bıkmış sahipleri eriten yazlık evler acı çekiyor.

Ülkede bir tuğla fırına sık sık onarım yapmamak için bir çıkış yolu var. Bu, çabuk ısınan, ancak ne yazık ki, 6 saatten fazla olmayan bir sekmeden ısınan metal bir fırındır. Bir termos eviniz varsa harika olur, yoksa geceleri kalkmanız gerekecek ve çok fazla odun yanacaktır. Hala tuğla ise, bir şömine sobası veya sobalı bir ısıtma ve pişirme ocağı düşünmeye değer. Mesele şu ki, soba dizisi ısınırken, yansıtıcı ısı, şömine kapısı açıkken şömineli ocaktan ve sobalı ocaktan - ocaktan geliyor.

Ve bu, kaplıcadaki şöminenin onarılmasının sonucudur. Daha önce sigara içiyordu ve çekiş yoktu. Artık çalışmalarını kendiniz değerlendirebilirsiniz!

Soba ve şöminelerin bakımında en önemli anlardan biri zamanında onarımlarıdır. Aşınma derecesine bağlı olarak, akım (küçük), orta veya büyük onarımlar gerekebilir.

Soba ve şöminelerin küçük onarımları, küçük çatlakların onarılmasını, kapıların, ızgaraların, vanaların, tek tek tuğlaların değiştirilmesini içerir. Her işlem belirli kurallara göre yapılmalıdır, böylece sonraki çalışma sırasında ısıtıcı hoş olmayan sürprizler getirmez.

Fırın kapağını daha sağlam bir şekilde sabitlemek veya değiştirmek için çerçeve ile birlikte fırın duvarından çıkarmak gerekir. Bu durumda, duvarın kısmen demonte edilmesi gerekecektir. Kapının sabitleme tırnakları kullanılamaz hale geldiyse değiştirilmeleri gerekir. Pençeler de yeni kapıya monte edilmiştir. Daha sonra, kapının takıldığı yerde, duvar önceki çözümün kalıntılarından temizlenir, suyla bolca nemlendirilir ve kapı, pençeler duvarın dikişlerine tam olarak düşecek şekilde kurulur. Kapı bir tuğla ile döşenmiştir ve mevcut tüm çatlaklar gibi dikişler harçla dikkatlice doldurulur.

Izgaranın kendi kendine değiştirilmesi büyük bir sorun değildir.Kullanılamaz hale gelen ızgarayı çıkarmak, boş yeri küllerden temizlemek ve üzerine küçük bir boşluk bırakarak yeni bir ızgara koymak ve ardından kumla kaplamak yeterlidir.

Yangınları önlemek için, soba ve şöminelerin önündeki fırın öncesi levhaların durumuna özellikle dikkat edilir ve en ufak bir aşınma belirtisinde değiştirilir. Eski levha çıkarılır, daha sonra zemin asbest levha ile kaplanır, yeni bir çatı kaplama çeliği döşenir ve çivilenir.

Ek olarak, tuğladan yapılmış soba ve şöminelerin mevcut onarımı, küçük çatlakların kapatılması ve çatlamış duvar elemanlarının değiştirilmesi çalışmalarını içerir. Eski harç kaldırılarak çatlaklar temizlenir, su ile nemlendirilir, taze harç ile doldurulur ve ovulur.

Çalışmaya daha ciddi bir yaklaşım ve buna bağlı olarak, belirli inşaat becerilerinin varlığı, bacalardaki tıkanıklıkların giderilmesini, borulardaki çeşitli hasarların düzeltilmesini ve doğrudan önemli kusurlarla ilgili diğer işleri içeren soba ve şöminelerin ortalama onarımını gerektirir.

Fırını ısıtarak bir tıkanıklık oluşumunu belirleyebilirsiniz - tıkanıklık yerine duvar soğuk veya hafif ılık olacaktır. Tıkanıklık, ocaktan veya temizleme deliklerinden çıkarılır. Tıkanıklığın bulunduğu yere bu şekilde ulaşmak mümkün değilse, duvar duvarını sökmeniz, bacaların iç bölmelerini eski haline getirmeniz ve sökülen duvarı tekrar katlamanız gerekecektir.

Zamanla, yalnızca tuğla sobanın veya yüksek sıcaklıklara maruz kalan şöminenin parçaları kullanılamaz hale gelebilir, aynı zamanda baca başlığı da kullanılamaz hale gelebilir, çünkü yağış yavaş yavaş onu yok ederek yangın tehlikesi yaratır. Borunun hasarlı kısmı sökülmeli, eski harç ondan çıkarılmalı ve bol su ile nemlendirilmeli ve daha sonra çimento harcı üzerine yeni bir duvar dikilmeli, dikişlerin sarılmasının titizliğine dikkat edilmelidir. Borunun üst ucu çimento harcı ile düzleştirilmeli ve dışa doğru hafif bir eğim verilmelidir. Bu tür önlemler, baca gazlarının hareketini kolaylaştıracak ve borunun ıslanmasını önleyecektir. Bu arada, çimento harcı, çatı kaplama çeliğinden yapılmış bir kasa ile değiştirilebilir.

Tuğla işçiliğinin binanın ahşap kısımlarıyla birleştiği yerlere yangın merdiveni denir. Yapıların oturması, darbeler ve sallama, kesme mukavemetini daha da kötüsü için önemli ölçüde değiştirir - harç ufalanır, çatlaklar ortaya çıkar. Tahrip edilen kesim bilinen bir şekilde geri yüklenir - eski duvarın yenisiyle değiştirilmesi ve sonraki yıkımı önlemek için kapı çerçeveleri güvenli bir şekilde sabitlenir. Tavandaki ve çatı katındaki, sözde kabartmalar, gerekirse acil onarımlar yapmak için periyodik olarak kontrol edilir. Kireç veya tebeşirle badana, kesimin bütünlüğünü kontrol etmek için denenmiş ve test edilmiş eski bir yöntemdir, çünkü küçük bir çatlak olması durumunda bile badana üzerinde siyah bir kurum kaplaması görülebilir.

Şöminelerin ve sobaların elden geçirilmesi karmaşık işleri içerir: bir ateş kutusunun veya bir yangın kanalının onarımı, bir ocak kutusunun değiştirilmesi (örneğin, kör bir ocaklı bir ocak ızgaralı ve bir üfleyicili bir ateş kutusuna dönüştürüldüğünde genellikle bir seçenek vardır, veya yakacak odun için bir ateş kutusu, kömür ve turba yakmak için bir ateş kutusuna dönüşür), baca düzeninin değiştirilmesi. Tuğla soba ve şöminelerin onarımı ile ilgili tüm bu işler, sobanın kısmen veya tamamen sökülmesini ve bazı durumlarda bir veya iki duvarın sökülmesini gerektirir. Bir fırının kendi elleriyle elden geçirilmesi genellikle özel bilgi ve beceriler gerektirir.

Bacaları değiştirirken, önce mevcut olanlar sökülür ve daha sonra ana duvarla dikkatlice bağlanarak ve aynı boyutta kaldıklarından emin olarak yenileri döşenir.

En büyük zorluk, kör ocaklı fırının üfleyici ve ızgaralı bir fırına dönüştürülmesidir.Fırının tabanının ocaktan beş veya daha fazla duvar sırası uzaklıkta olması durumunda, fırın kapısı orijinal yerinde bırakılabilir. Aksi takdirde, kömür fırınının yüksekliğinin 0,4 m'den az olmaması ve yakacak odun için - en az 0,5 m olması gerektiği göz önüne alındığında, kapı biraz daha yükseğe kaldırılır Fırını yeniden işleme prosedürü aşağıdaki gibidir: önce ön tarafı sökün duvar, kapıyı çıkarın, altından sökün ve tüm kalıntıları dikkatlice çıkarın. Daha sonra kalan duvar nemlendirilir, bir üfleyici yerleştirilir, aynı zamanda bir üfleyici kapısı ve ızgaralar kurulur ve daha sonra bir ateş kutusu dikilir ve fırının demonte duvarı kapatılır. Duvarcılık, tuğlaların sıvanması ve dikkatli derz dolgusu ile gerçekleştirilir.

Bunlar, zaman içinde üç ila beş gün süren, ancak aynı zamanda fırının durdurulmasını gerektiren prosedürlerdir. Gerçek şu ki, onarım çoğu zaman çatlakları onarmaya yöneliktir, bu nedenle ateş kutusu şu anda yasaktır.

Yani, her şeyden önce, sıvalı ocakların onarımını içerir. Onlarla, yakıt odasının iç kısımlarının astarında ve ayrıca alev kanalının başlangıcında kısmi bir değişiklik yapmak mümkündür. Kural olarak, refrakter şamot tuğlaların kullanılmadığı, ancak en kırmızı malzemenin kullanıldığı durumlarda astarın değiştirilmesi gerekir. Ayrıca, astar yandığında, fırın genellikle geleneksel yakacak odunla değil, örneğin yüksek sıcaklıklar oluşturan kömürle (genellikle bin iki yüz ila bin üç yüz santigrat derece) üretilir.

Astarlama sırasında öncelikle eski tuğlalar kaldırılarak ve saha harçtan temizlenerek saha hazırlanır. Ortaya çıkan boşluklar, dikişlerin zorunlu olarak sarılması ile yeni elemanlarla döşenir. Bu durumda, pansuman şu şekilde gerçekleştirilir: refrakter tuğlalar - refrakter olanlarla ve sıradan olanlarla - sıradan olanlarla. Benzer bir prosedür benzer şekilde gerçekleştirilir, çünkü bu iki malzeme türü farklı termal genleşmeye sahiptir. Duvarcılık yapıldıktan sonra ocakta küçük bir ateş yakılır ve kurutulur. Benzer şekilde baca duvarlarındaki elemanlar değiştirilir.

Fayanslı şömineler ve sobalar. Genellikle içlerinde, yalnızca ısıtma cihazının görünümünü değil, aynı zamanda odanın tüm dekorunu da etkileyen çatlaklar görülür, çünkü odun yanan bir şömine genellikle iç mekanın ana unsurudur. Tabii ki, bir döşemeyi değiştirirken onarım farkedilmeden gidemez, çünkü tüm yapı ihlal edilir, bu nedenle bazı durumlarda ünitenin tüm duvarını değiştirmek gerekir, ancak bu zaten büyük bir revizyon olacaktır.

Metal kasalarda fırınlar. Böyle bir ocağı tamir etmek oldukça zordur, çünkü duvarcılık metal levhaların altındadır, içeride ne olduğunu anlamanıza bile izin vermez. Bu nedenle, onarım yapmak için "pancarları" dikkatlice çıkarmanız ve onarım tamamlandıktan sonra bunları yerine koymanız gerekir.

Mevcut onarımların en basit olduğu kabul edilir, ayrıca bir ısıtma ünitesi ile de yapılabilir. Bu, örneğin çeşitli tasarımlardaki kapıların güçlendirilmesini veya değiştirilmesini içerir. Sık kullanımdan dolayı gevşeyen ve kullanılamaz hale gelen ateş kutusu kapısının değiştirilmesi gerektiğini varsayalım. Bu durumda nasıl devam edilir?

Sıradan bir güçlendirme gerekiyorsa, kapı duvardan çıkarılamaz, yerinde tamir etmek mümkündür. Bağlantı elemanlarını çıkarmak için, gerekli yerleri onunla keserek sıradan bir öğütücü kullanın. Bundan sonra, duvar, ünitenin iç kısımlarına dokunmadan kapının etrafına demonte edilir. Ortaya çıkan yer kurum ve kurumdan temizlenir, yeni tuğla suya batırılır. Hazırlanan yere yeni tuğlalar döşenir, ardından duvar temizlenir.

Izgaraların değiştirilmesi. Bu işlem basitliği ile dikkat çekmektedir, bu nedenle özel inşaat becerilerine sahip olmayan bir kişi tarafından gerçekleştirilebilir. En başta, yanma odasına zarar vermemeye çalışarak ızgara çıkarılır. Eleman çıkarıldıktan sonra yer temizlenir ve gerekirse malzeme çıkarılır.Gelecekteki ızgara için bir yer hazırladıktan sonra yeni bir tuğla döşeyin. Ve ancak bundan sonra soba veya şöminenin yeni bir elemanı kurulur.

Bildiğiniz gibi, ızgaralar güçlü termal genleşmeye maruz kalan dökme demirden yapılmıştır. Fırının iç kısımlarının tahribatını önlemek için ızgara ile cihazın duvar arasında küçük bir boşluk bırakılmalıdır, beş milimetre yeterli olacaktır.

Cihazın ana dizisinde çatlaklar mı oluştu? Endişelenme, onunla başa çıkabilirsin. Çatlakların iki santimetre derinliğe kadar temizlenmesi gerekir, daha sonra bir spatula kullanılarak önceden hazırlanmış bir çözelti ile doldurulur. Çözelti çatlaklara kuvvetlice bastırılmalı ve dikkatlice temizlenmelidir. Aynı zamanda, daha önce ısıtılmış bir ocakta veya şöminede çatlakların kapatıldığı unutulmamalıdır.

Sık sık yüksek sıcaklıklara maruz kaldığında, tek tek tuğlaların çatlaması meydana gelir. Bu durumda, hasarlı tuğlaları ocağın duvarından çıkarmak ve eski kil harcından yeri temizlemek gerekir. Tuğla, önceki durumlarda olduğu gibi suya batırılır ve yeni bir yere kurulur. Tabii ki, bu, dikişlerin giydirilmesine uyumu ve ortaya çıkan yeni duvarın zorunlu temizliğini gerektirir.

Soba ve şöminelerin elden geçirilmesi, yukarıdaki tüm prosedürlerden çok daha zordur. Örneğin, yakıt odasının ve duman kanallarının onarımını içerir. Büyük onarımlar için, kural olarak, şömine işinin uzmanlarını veya ustalarını davet ederler.

Kendi elinizle bir elektrikli şömine yapmadan önce, önce teoriyi incelemelisiniz. Eski zamanlardan beri şömineler popüler olmuştur. "Çalışmaları" doğal kaynaklar üzerinde yapıldı. Şu anda, şömineler alaka düzeyini kaybetmedi. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte bu cihazları çalıştırmak için konvansiyonel elektrik yeterlidir. Şöminelerin uygulanmasındaki çok sayıda varyasyon nedeniyle, belirli bir iç mekan için bir model seçmek kolaydır.

Şu anda, odada ek bir ısı kaynağı olarak bir elektrikli şömine kullanılmaktadır. Bu cihaz sadece belirli bir odaya ısı sağlamakla kalmaz, aynı zamanda stilin önemli unsurlarından biridir.

Başlıca şömine türleri:

Dış mekan şömineleri portatif yapılardır. Şömineye benzeyen özel ayaklara monte edilmiş bir soba şeklinde yapılırlar. Bu cihaz bulunduğu yerde talepkar değildir ve uygun herhangi bir yere kurulabilir.

Elektrikli şömine seçerken iç tasarımı göz önünde bulundurmalısınız.

Cihazı amaçlanan amaç için kullanmaya başlamak için, paketini açmanız, bir eve veya daireye kurmanız yeterlidir. Bağlantı için 220 Volt alternatif voltajlı bir priz kullanılır.

Not! Tüm elektrikli şömine modelleri farklı tarzlarda yapılır ve cihazı kontrol etmek için yazılımla donatılmıştır.

Ankastre modeller, teknik tasarımları sayesinde duvarlara, nişlere ve bazı durumlarda mobilyalara monte edilmelerini sağlar. Bu cihazlar iki ana unsurdan oluşur: bir ocak ve bir portal. Portalların üretimi için ahşap, taş ve yapay malzemeler olmak üzere çeşitli malzemeler kullanılır.

Ankastre şöminelerin ayırt edici bir özelliği, yapay olarak oluşturulan alevin gerçek alevden ayırt edilmesinin neredeyse imkansız olmasıdır.

Asma şömineler, yenilikçi teknolojilere göre üretilen cihazlardır. Bu cihazlar, neredeyse her uygun yere kurulmalarını sağlayan küçük boyutludur.

Her cihazın seçiminin yalnızca tercihlere bağlı olduğu anlaşılmalıdır.

Çoğu durumda, bir elektrikli şöminenin bağımsız üretimi için, insanlar tasarım çözümlerini uygulama olasılığı ile itilir. İyi bir iş çıkarmak için temel elektrik bilgisi gereklidir.

Elektrikli şömine tasarımının unsurları:

• Isıtma elemanı;
• metal çerçeve;
• Ateş taklidi.

Her şeyden önce, elektrikli şöminenin ısıtma elemanını seçmeniz gerekir. Çeşitli modellerde, üç tip olan spiraller şeklinde ısıtma elemanları kullanılır: nikrom, seramik tabanlarda ve bir kuvars tüp içine yerleştirilmiş bir spiral.

Not! Isıtma elemanının türünden bağımsız olarak, kurulum sırasında topraklama zorunludur.

Isıtma elemanının seçimine karar verdikten sonra, bunun için güvenli bir şekilde sabitleneceği özel bir çerçeve yapmalısınız. Bunu yapmak için, kendi aralarında özel köşelerle monte edilmiş galvanizli metal levhaları seçmeye değer.

Şöminenin doğru ve güvenli çalışması için fişli iletken seçimini doğru bir şekilde düşünmek gerektiğini belirtmekte fayda var. Cihazın gücüne dayanabilecekleri belirli bir kesitte olmalıdırlar. Elektrik devresini çeşitli regülatörler ve anahtarlar ile tamamlayabilirsiniz.

Ardından, hafif bir dekorasyon yapmanız gerekir. LED'lerle aşağıdan aydınlatılan birkaç ahşap kütükten yapılmıştır. LED'ler kırmızı-sarı olmalıdır.

Elektrikli şömine çerçevesi alçıpandan yapılabilir.

Daha sonra yapı, yüksek sıcaklıklara ve bağlantıya karşı ek koruma görevi gören gövdeye monte edilir.

Yerleşik elektrikli şöminenin doğru çalışması için bir satın alma yeterli değildir. Bir duvara monte edilmeli, bir niş içine yerleştirilmeli veya bunun için özel bir portal yapılmalıdır.

İş için ihtiyacınız olacak:

• Perforatör;
• Tornavida;
• Çekiç;
• İnşaat bıçağı;
• pense;
• metal için makas;
• Macun bıçağı.

Her şeyden önce, şömineyi ölçüyoruz. Bu boyutlar cihazın doğru kurulumu için gereklidir. Bundan sonra portalın kurulumuna devam edebilirsiniz.

Portal cihazı için birçok varyasyon vardır. Bu nedenle, bu durumda, şöminenin kurulacağı iç boyutları gözlemlemek gerekir. Tasarım kararına göre yapının dış kısmını yapın.

Hassas çalışma için duvara işaretlemeler yapıyoruz. Bu işaretlemeye göre, yapının dış kısmı olarak hizmet edecek olan iki rafı dikey olarak sabitlemek gerekir. Ayrıca, raflar yatay jumperlarla birbirine sabitlenir.

Not! Alt jumper zeminden 12 - 15 cm uzakta olmalıdır.

Bundan sonra, alt jumper'a paralel olarak duvara bir kılavuz takılır. Daha sonra, onlara bir kontrplak veya sunta taban vidalanır. Daha sonra, yapının içinde, şöminenin genişliğine göre monte edilen duvara ve zemine raflar ve yüksekliğine göre bir jumper takılır.

Ardından, kılavuzlardan dekorasyon rolünü oynayacak bir kaide yapmanız gerekiyor. Çalışırken, portalın iç boyutlarına göre şömineyi denemeyi unutmayın. Portaldan sonra alçıpan ile kaplanmalı ve güzel bir çerçeve yapılmalıdır. Portalı güzel bir şekilde dekore etmek için çeşitli malzemeler kullanılır. Yerleşik şömineyi kurmak ve bağlamak için kalır.

Elektrikli şömine, çeşitli elektrik ve mekanik elemanlardan oluşan bir cihazdır. Bu nedenle, onarımları kendiniz yapmak için tasarım özelliklerini tanımanız gerekir.

Elektrikli şöminelerin çalışmasındaki arızalar:

• artan gürültü;
• Isıtma yok;
• Yapay alev çalışmıyor.

Elektrikli şöminenin çalışmasında artan gürültünün nedeni, yatağında toz bulunan bir fan olabilir. Bu durumda fanı ve yatağı elektrikli süpürge ile tozdan temizlemek ve yağ ile yağlamak gerekir.

Elektrikli şömineleri tamir etme deneyiminiz yoksa, kalifiye bir uzmana başvurmalısınız.

Bir fan ayrıca, bir alev etkisi yaratan bir lambadan gelen sıcak hava akışlarından güç alan çok fazla gürültü yapabilir.Gürültüden kurtulmak için, pervaneyi değiştirmek veya orijinal konumuna getirmek ve lambayı daha az güçlü olanla değiştirmek gerekir.

Not! Elektrikli şöminelerin yapısal elemanları olan birçok üretici, tamir edilmeyecek şekilde yapılır, ancak bunları bloklarla değiştirmek mümkündür.

Elektrikli şöminenin ısınması yoksa, güç kablosunun ve fişin bütünlüğünü kontrol etmek gerekir.

Bu elemanlar uygun ise cihazdaki tüm kontaklar kontrol edilir. Isıtma eksikliği, belirli bir sıcaklık seviyesi aşıldığında cihazın ısıtma elemanlarına giden güç kaynağını kapatan termostattan kaynaklanıyor olabilir.

Isıtma yok, bunun nedeni, derhal değiştirilmesi gereken ısıtma elemanının arızalanması olabilir.

Yapay bir alevin yokluğunun ancak ışık kaynağı bir lamba ise düzeltilebileceğini belirtmekte fayda var. Gerekirse, basitçe yenisiyle değiştirilir.