Teleskopik çubuktaki halkaların kendi elleriyle onarımı

Çoğu zaman, çubuk onarımları, yeni bir tane satın almak yerine, doğaçlama araçların yardımıyla bağımsız olarak yapılabilir. Özellikle pahalı ürünler söz konusu olduğunda.

Burada, arızanın gerçekten düzeltilebilir olduğu durumları ele alacağız, yani. form parçalara ayrılmadı. Aşağıdakiler, kırık çubukları onarmak için en tipik çözümlerdir.

Genellikle şamandıra çubuklarının onarımı olumlu sonuçlar verir, kırılma yeri için fazla korkmadan çalıştırılabilirler. Eğirme ile durum çok daha karmaşıktır. Burada onarım yeri, yakınlarda kritik bir bölgenin ortaya çıkması için başlangıç ​​noktasıdır, müteakip yükler durumu baltalar ... Yine de, kırık bir eğirme çubuğunu tamir etmeye değer, çeşitli seçenekler mümkündür.

En basitinden başlayalım - teleskopun dizlerinde bir sıkışma vardı. Bu genellikle, yerleştirme noktalarının zamanla ortaya çıktığı eski çubuklarda olur. Ancak, üretiminde önemli ölçüde genişleyen en iyi dolgu maddeleri kullanılmadıysa, diz sıkışması yeni bir boşlukla da olabilir. Böyle bir arızayı onarmanın birkaç yolu vardır.

İlk önce dizlerinizi kama yerinde döndürmeye çalışmanız gerekir. Bir asistan gerekli olacaktır. Bir kişi kalın dizini tutar, diğeri ise iki elini kenetlenme noktasına mümkün olduğunca yakın tutarak daha ince olan dizini krank eder. Marş, kademeli bir çaba artışıyla sarsıntı olmadan sorunsuz bir şekilde gerçekleştirilir.

Genellikle kama hemen başarılı olmaz. Ardından çubuğu 7 gün kurumaya bırakmanız gerekir. Ardından işlemi tekrarlayın. Bu sonuçlara yol açmazsa (ve bu sık sık olur), o zaman 2 numaralı onarım yöntemini deneyeceğiz.

Büyünün yerini ısıtmanız gerekiyor. Ancak son derece dikkatli ilerleyin. Açık ateş kullanmamak, elektrikli fırın üzerinde ısıtmak daha iyidir.
İhtiyatlı davranırsanız, saha koşullarında geleneksel bir çakmak yardımıyla eklemler ısıtılabilir.

Üniforma ve tam ısıtma elde etmek önemlidir. Bireysel bağlayıcıların katılaşma sıcaklığı 180 dereceden yüksek olamayacağından aşırı ısınmak mümkün değildir. Sıvı bileşenlerin salınımı olacak, kimyasal bağlar kırılacak.
Daha kalın parçayı eşit şekilde ısıttıktan sonra genişler, ardından 1 numaralı adıma - dizinizi birlikte döndürmeye geçebilirsiniz.

Evde, kural olarak olumlu bir sonuç veren aşağıdaki yöntemi de kullanabilirsiniz. Kalın bir diz, uzun bir yüke, örneğin metali hurdaya çıkarmak için elektrik bandı ile bağlanır.

Daha sonra çubuk masaya yerleştirilir ve ince bir diz üzerine ahşap bir tabaka ile popoya, örneğin bir çekiç gibi ağır bir cisimle de bir darbe vurulur. Ağır bir vuruş ve her şey normale dönmeli.

Şimdi dizlerin kendi aralarında sıkıştığı yerlerin o kadar yıprandığı, bir dizin düştüğü ve döküm sırasında çubuğun dağıldığı eski teleskopların onarımının nasıl yapıldığına bakalım. Zamanla, dizlerin birleştiği yerin uzunluğunun giderek azaldığı ve ince diz düşmeye başladığında duruma daha da yaklaştığı unutulmamalıdır. Bu tür aşınma, özellikle çubuğun özelliklerini değiştiren, harekette yavaşlamaya yol açan ve tüm takımın güvenilirliğini azaltan olumsuz bir olgudur.

Derz uzunluğu L= 3d+30mm arasında olmalıdır. L eklemin uzunluğu olduğunda, d ince dirseğin çapıdır.

Bu durumda bir oltayı tamir etmenin temel prensibi, ince bir dizinin dış çapını dökerek arttırmaktır.Bu farklı şekillerde yapılabilir, hadi daha yakından bakalım

Uygulamada, zanaatkarlar, eğirme çubuklarını ve oltaları onarmak için birçok yöntem denemiştir. Belirtildiği gibi, her zaman güvenilir sonuçlara yol açmazlar, böylece onarım yeri gelecekte sorunlara neden olmaz. Bununla birlikte, bir çubuğu onarmak isteyen herkes için, pratik eylemler için çok sayıda seçeneğe aşina olmanız önerilir. İşte onlardan biri.

• Karbon çubuk stoğunda kırık var, yedek stoğu bulunamıyor.
• İçine bir fiberglas, fiberglas çubuk yerleştirmek için çapa göre seçilir, - aynı olta stoğu, son kırbaç ...., 20 cm uzunluğa kadar.
• Ek parça, kırılma noktasında hafif bir müdahale ile deponun içine girecek şekilde naylon iplik katmanları ile sarılır.
• Ek parça epoksi ile kaplanmıştır, diğer yüksek kaliteli yapıştırıcıları da kullanabilirsiniz, kırık olta deposunun içine yerleştirilir,
• Üstteki kırılma noktası ince bir naylon ip ile sarılır ve her iki yönde 5 cm mesafeye kadar yapıştırıcı ile kaplanır.

Hesaplanması gereken yukarıda belirtilen değere göre ince bir diz çıkarıyoruz, önerilen onarımın uzunluğunu not ediyoruz. Yeri bir yapıştırıcı ile ıslatıyoruz. Dizini işleyeceğimiz bileşim %30 talk katkılı epoksidir. Bağlantıyı bileşimle çok eşit bir şekilde nemlendirmek önemlidir, bunu boşluğu eşit şekilde döndürürken yapmak daha iyidir.

Fiberglas almak ve çubuğun tamir yerini onunla yapıştırmayı başarmak daha da iyidir, böylece bu kumaşın üst üste binmemesi, iz kalmaması gerekir.

Sonra en zor kısma geçiyoruz. Epoksiyi zımpara kağıdı ile istenen duruma hizalayın. Dökme yeri tebeşirle ovulur, daha sonra kalın bir diz içine sokulur, tebeşir izlerini zımpara kağıdı ile takip ederek fazla tabakaları çıkarın. Gerekli uzunlukta mükemmel büyüyü elde edene kadar yapıyoruz.

Olta balıkçıları genellikle oltalarını kendi başlarına kılavuzlarla donatırlar. Ancak bu işlemin her zaman oluşumda bir değişikliğe yol açtığını bilmelisiniz, çoğu durumda (hafif dişli için) hiç kabul edilemez, çünkü kritik yükler olmadan bile boşluğun kırılmasına neden olabilir. Ancak yine de halkaların takılmasına karar verilirse veya boşluktaki halka kırılırsa, onarımın belirli kurallara göre yapılması gerekir.

Yüzüğü değiştirmek için önce eskisini çıkarmanız gerekir. Eski halkanın bacaklarının sarımı kesilir ve dikkatlice çıkarılır, montaj yeri eski yapıştırıcıdan temizlenir. Şimdi yeni halkanın bacaklarına anında yapıştırıcı uygulanır ve halka tam olarak öncekinin takıldığı yere kurulur. Daha sonra pençeler tutkalla bulaşır ve boşluğa ince bir iplikle sarılır. İplik sırayla konur. Onarım yeri epoksi ile doldurulur, ancak çubuğa fazladan gram ihanet etmemek için çok ince bir tabaka halinde.

Şimdi bir diz kırığı vakasına bakalım. Olta kırılması sıklıkla meydana gelir ve olayın birçok nedeni olabilir.
Basit olması için, onarımın karmaşıklığına göre vakaları birkaç kategoriye ayırıyoruz.

• 1. Diz, genellikle çubuk aşırı yüklendiğinde meydana gelen alt üçte birlik kısımda kırılır. Bu, saha koşullarında bile kolayca ortadan kaldırılır. Daha kalın kısımdaki kırığın kenarları hizalanır ve ince kısım kalın parçaya yerleştirilir ve daha sonra çiftleşmenin uzunluğu ayarlanır, kalınlaşma kademeli olarak üç diz çapına eşit olana kadar kesilir.
• 2. Diz boyunun ortasında kırılmış. Bu durumda önce kırığın düzensizlikleri kesilir, ardından kalın olanın içine sokulur ve kalın kısım kesilerek istenilen konjugasyon (3d) uzunluğu sağlanır. Onarımdan sonra eşleştirme, yapıştırmak için daha iyidir, bundan sonra çubuk daha fazla kullanım için uygundur.
• 3. Şimdi daha karmaşık seçenekleri düşünün. Popo (son) diz kırılmış veya herhangi bir diz ancak üst kısımda.Bu gibi durumlarda, ince yağdan arındırılmış cam elyafı (0,12 mm'den kalın olmayan) ve uzun kürlenme süresi (12 saat) olan bir epoksi reçineden oluşması gereken üst onarım tabakasını kırık bölgesine uygulamak gerekir.

• Kırık diz içine mumla yağlanmış bir mandrel yerleştirilir. Çubuğun bir kısmı veya aşırı durumlarda paçavralar da aynı işlevi görebilir.
• Fiberglas yapıştırmak için iyice yağdan arındırılmalıdır, bir ocakta veya açık ateşte ısıtmak daha iyidir. Ancak erimemek için aşırıya kaçmayın.
• Gerekli fiberglas parçası kesilir. Uzunluk - çubuğu tamir yerinde 4 kez sarmak için, genişlik - çatlağın uzunluğundan 6 - 8 cm daha fazla.
• Epoksi, viskoziteyi azaltmak için ısıtılır.
• Fiberglas her iki tarafı epoksi ile dikkatlice yağlanır ve çubuk tamir alanına vidalanır. Yeri sıkıştırmak ve fazla epoksiyi sıkmak için cam elyafı üzerine bir conta sarılır. Mühür olarak lavsan bant (bant bant) vb. Kullanabilirsiniz. ve çaba sarf ederek, yavaş ve ölçülü bir şekilde, onarım yerine sırayla sarın. Epoksi çıkmalıdır.
• Bir gün sonra kıvrım çıkarılır ve çubuğun yapıştırılmış yeri 100 dereceye kadar ısıtılır, bu da gücü arttırır.

Uç kırılırsa, bandajın yardımcı olması olası değildir - sonuçta bu önemli bir ağırlıktır. İnce bir içi boş tüp seçilmediği sürece. Ancak çoğu durumda ucu kırılma noktasına kadar kısaltmak daha iyidir.

Eğirme çubukları, örneğin, formu önemli yükler altında tutamaçla değil elle tutarken, genellikle tutamağın yakınında kırılır. Burada, yalnızca gerekli çapta bir cam veya karbon fiber boşluk içindeki bir ek yardımcı olacaktır. Sapın içine girecek ve böylece tehlikeli aşırı yük noktalarını ortadan kaldıracak şekilde uzunlukta alınması tavsiye edilir. Ek, formun içine yapıştırılır.

Karbon çubukların onarımı sıcak bir konudur. Her balıkçının en sevdiği balık tutma aracı vardır. Ancak çubukların en dikkatli kullanımında bile, koşulların kazara bir araya gelmesi, ürünün düşük kalitesi ve uzun süreli çalışma nedeniyle kırılma eğilimi gösterirler. Kırık takımları atmayın: diğer çubukları onarmak için faydalı olabilirler ve çoğu durumda evde kolayca tamir edilebilirler.

Teleskopik çubukların nasıl onarılacağını anlamak için en sık hangi arızaların olduğunu anlamanız gerekir.

Çoğu zaman, diz alt, orta veya üst kısmında kırılır.

Kırılma türüne göre, çubuğun belirli bir onarım yöntemi seçilir.

Çoğu zaman, tüm uzunluk boyunca içi boş olan sıradan bir sinek çubuğunun kırbacı kırılır:

1. Genellikle kamçının üst uzunluğunun ilk üçte biri bozulur. Düzeltmek için yeni bir bağlantı seçip yüklemeniz gerekir.
2. Daha az yaygın olarak, ikinci dizin kırbacı kırılır. Fiberglasın istenen çapa sarılması ve bir sonraki koniye takılması burada yardımcı olacaktır. Tabii ki, oltanın biraz kısaltılması gerekecek, ancak bunun balık avının kalitesi üzerinde çok az etkisi olacaktır.
3. Monolitik karbon fiber eki olan formlar nadiren kırılır. Dikkatsizce kullanılırsa, ek parçanın üst kısmı kırılabilir, ancak bir elmas eğe ve yeni bir konektör ile kolayca onarılabilir.

Fiş çubuklarının onarımı ile durum daha kolaydır.

Yükler kauçuk amortisör ucuna düştüğü için burada kamçı kırılması nadiren meydana gelir. Bu olursa, sorun yeni bir Teflon burç seçilerek kolayca çözülebilir.

Üst ve orta dizlerin onarımı, arıza yeri ile bağlantılıdır:

1. Üst kısmın kırılması, bağlantının dirseğin hasarsız kısmına kaydırılması için ince bir dirseğin girişini oluşturmayı içerir. Arıza yeri eşitlenir ve dişlinin daha fazla tahribatını önleyebilecek bir karbon fiber bandajla kaplanır.
2. Alt kısım kırılırsa kırık yerine yaklaşık 6-8 diz çapı kadar bandaj da yaparlar.

Ek olarak, kırılma noktalarını düzeltebilir ve üst yongayı alt kısma takabilirsiniz:

1. Eklem içte ve dışta zımpara kağıdı ile işlenir.
2. Genellikle epoksi yapıştırıcı ile yapıştırılırlar, hem boşluğun içinde hem de dışında fazlalık olmadığından emin olurlar.
3. Bir çözücüye batırılmış bir pamuklu çubuk, onlarla savaşmaya yardımcı olacaktır.
4. Reçine sertleştikten sonra, boşluğun daha fazla çökmesini önleyen iki katmanlı bir cam kumaş bandaj yerleştirilir.

Bu yöntem direk çubuklarının üst ve orta dizlerinin onarımı için uygundur.

Alt dizlerin nasıl daha ayrıntılı olarak onarılacağı hakkında konuşmaya değer. Böyle bir arıza meydana gelirse, ortadan kaldırılması yalnızca bir manşonun takılması ve bir bandaj uygulanmasından ibarettir.

Onarılmakta olan çubuğa benzer kalitede bir karbon fiber manşon kullanmak en iyisidir.

Bandaj hem harici hem de dahili olarak yapılmalıdır. Manşon 6 dirsek çapından biraz daha uzun olmalıdır. İnce dirsek, manşonda serbestçe hareket etmelidir.

Onarımın karmaşıklığı bazen balıkçıları tüm yerleştirme istasyonunu değiştirmeye zorlar.

Besleme çubuğunun uzunluğunu korurken onarımı, öncelikle bir bandaj kullanımı ile karakterize edilir.

Prosedür aşağıdaki gibidir:

• kırık kısım, balmumu ile bulaşmış ahşap bir tabana monte edilir;
• ince bir cam elyaf tabakası ısıtılır ve epoksi ile yağlanır;
• dört kata kadar sarabilme özelliği ile yamayı kırılma sınırlarından biraz daha uzun kesin;
• yapı, cam elyafı saran bir lavsan filmi yardımıyla sabitlenir;
• fazla reçineyi izlemek gereklidir - daha sonra dizlerin hareketini engellememesi önemlidir.

Kuruduktan sonra olta tekrar saç kurutma makinesi ile kurutulur, film çıkarılır. Bazen çubuğun onarımı, eğirme çubuğunun tamamında ve kırık kısmında tutkalla sabitlenen ve bunları güvenli bir şekilde sabitleyen esnek bir dal kullanılarak gerçekleştirilir.

Teleskopik bir çubuğun onarılması bazen çubuk üzerinde halkaların olmasını zorlaştırır.

Kırık bir dizi onarmaya başlamak için önce halkaları çıkarmanız, ardından tekrar takmanız gerekir.

Modern oltaların özel koruyucu ekleri vardır - dizlerin kenarlarının halkalarda kırılmasını önleyen mantarlar. Çıkarmaları neredeyse imkansızdır, bu nedenle tek çıkış yolu bu tür oltaların dikkatli bir şekilde kullanılmasıdır.

Bazen olta balıkçıları, sinek çubuklarını bağımsız olarak erişim halkalarıyla donatır. Bu, çubuğun özelliklerinde bir değişikliğe yol açar ve minimum yükler durumunda bile kırılma tehdidinde bulunur.

Sorun halkadaysa, yeni bir tane almalı veya tamamını başka bir oltadan çıkarmalısınız.

Halka onarımı aşağıdaki gibi gerçekleştirilir:

• eski yüzüğü çıkarın;
• halkanın bacaklarının sargısını çıkarın;
• kurulum alanını eski yapıştırıcıdan zımpara kağıdı ile temizliyoruz;
• yeni halkanın pençeleri tutkalla kaplanır ve yoğun bir spiral şeklinde boşluğa ince bir iplikle sarılır;
• iplik, ince bir epoksi veya süper yapıştırıcı tabakası ile dökülür.

Hiçbir donanım sonsuza kadar dayanamaz. Ancak, bir arıza meydana gelirse, oltanın onarımı en azından bir süre bağımsız olarak yapılabilir. Ana şey, temel onarım araçlarının elinizin altında olmasıdır.

Eğirme çubukları gibi, teleskopik çubuklar ve tapa çubukları, belirli bir onarım türünün seçildiğine göre birkaç tipik arıza türüne sahiptir. Bunları sırayla ele alalım.

Kısaltılmış bir teçhizatla balık tutmak için bir fiş çubuğu ile durum çok daha basittir. Burada, kırbaç kırılması oldukça nadir bir durumdur, çünkü neredeyse tüm yükler kauçuk amortisör tarafından alınır, ancak oluşsa bile, o zaman yeni bir Teflon burç yeniden düzenlemeniz veya almanız yeterlidir. Küçük bir uzunluk kaybı ihmal edilebilir. Yeni bir kamçı seçerken, iniş çapı için en sert ve uygun olanı seçmek daha iyidir. Piyasada genellikle çeşitli modellerin direk çubukları için yedek parça olarak kullanılabilecek uzun kesilmemiş kamçılar vardır. Elmas eğe ile istenilen çap ve uzunlukta keserek özelleştirin.

Bu dizlerin onarımı, arızanın konumuna bağlıdır. Dirsek tepeden kırıldıysa, eklemin dirseğin tüm bölümüne hareket etmesi için daha ince bir dirseğin girişini oluşturmak basit ve etkili bir yoldur. Kırılma yeri kesilir ve mutlaka kırık dizin iki veya üç çapına eşit bir uzunluğa, dizin üst kenarının enine çatlamasını önleyecek cam veya karbon kumaştan bir bandaj üzerine uygulanır. Böyle bir onarım çok basittir, ancak angajman konisini takarken dikkat gerektirir. Dizin alt kısmında kırılma meydana gelirse daha da kolaylaşır. Standart şemaya göre, arıza bölgesinde altı ila sekiz diz çapına eşit uzunlukta bir bandaj uygulanır. Cam elyafından yapılmış bir desen (bunun için karbon kumaş kullanılması gerekli değildir) dikdörtgen şeklinde yapılır. Sararken, çalışma kolaylığı için kırılma yerinden 1-2 cm geri adım atılması ve daha sonra zımpara kağıdı ile önce kaba ve sonra orta taneli zımpara ile angajman konisinin öğütülmesi istenir. Yaklaşık olarak dizin ortasındaki kırılma durumunda onarım daha zordur. Tabii ki, yukarıda açıklanan yöntemlerden birini kullanabilirsiniz, ancak daha sonra çubuğun uzunluğu dizin neredeyse yarısı kadar azalacaktır.

Bu tür onarımlar genellikle o kadar karmaşıktır ki, bir atölye ortamında bile, tüm bağlantı istasyonunu değiştirmek, bozuk olanı onarmaktan genellikle daha kolaydır. 2001 yılında Avrupa Şampiyonası için İngiltere'ye yapılan bir uçuş sırasında, bir sporcumuzun hava taşıyıcıları tarafından o kadar kötü bir şekilde kırıldığını hatırlıyorum, iki eklem aynı anda hasar gördü. Onarım için gerekli malzemeleri yanımızda bulundurduk (neyse ki fazla yer kaplamazlar), ancak sadece bir eklem restore edildi. Durum umutsuz görünüyordu, ancak neyse ki, kırılanın yerini alan başka bir çubuktan uygun bir yedek diz bulundu ve atlet başlayabildi. Fiş üzerinde onarılmış bir bölümün bulunması, performansını hiç etkilemez. Belki biraz daha kötü bir görünüm. Bu yüzden, "savaş" fişim Team Milo, 10 yıllık çalışma boyunca yüzlerce yarışmaya katıldı, -20 ° ila + 45 ° С arasındaki sıcaklıklara, Astrakhan sazan testlerine ve hatta sinek oltası olarak kullanım gibi barbarlığa (ki ben şiddetle tavsiye etmeyin!). Yıllar geçtikçe, "yaralarla" oldukça kaplandı, zaten bir düzineden fazla onarım yeri var, ancak hala hizmette!

Çubuğun türü ne olursa olsun, yerleştirme noktalarında aşınma kaçınılmazdır. Elbette, olta balıkçısı düğümleri temiz tutarak ve gerekirse temizleyerek onu önemli ölçüde yavaşlatabilir. Ancak, olta balıkçılığı sırasında düzinelerce kez açıldığında ve genellikle aşındırıcı çubuğa girdiğinde, bu tür balık tutma türleri (örneğin, yaz mormyshka) vardır. Bir sezonda kelimenin tam anlamıyla dağılan çubuklar gördüm. Bu arada, yerleştirme istasyonunu güçlendirmek çok basittir, birkaç kat ince cam elyafından bir bandaj uygulamak ve ardından yaklaşımı ayarlamak yeterlidir. Bu tür işler, düğüm zaten oldukça yıprandığında yapılabilir. Bağlantı istasyonunu güçlendirmenin geçici, ancak oldukça etkili bir önlemi, önceden yağdan arındırılmış girişi iki veya üç kat geniş yapışkan bantla sarmaktır. Yapışkan bant, kabarcıklar ve kıvrımlar olmadan mümkün olduğunca eşit şekilde yapıştırılmalıdır. Bu tür bir koruma genellikle birkaç balık avı gezisi için yeterlidir ve gerekirse değiştirilmesi kolaydır.

Halkalar olmadan yukarıdaki ilgili çubukların tümü. İkincisi, ne yazık ki, onarım işini çok zorlaştırıyor, çünkü kırık dizinize ulaşmak için onları sökmeniz ve sonra yeniden takmanız gerekiyor. Bazen yarım önlemlerle idare etmek mümkündür: örneğin kurşun oluştururken halkayı sadece üst dizden çıkarın. Ancak bu durumda çalışmak çok sakıncalıdır ve yeni bir arıza olasılığı büyük ölçüde artar, çünkü çubuk basitçe elinizden kayabilir.Özellikle üreticilerin mikro gözenekli kauçuktan yapılmış iç tapaları yapıştırdığı modern Bolonez çubuklarla çalışırken birçok sorun ortaya çıkar, böylece dizlerin kenarları kılavuzlarda kırılmaz. Bunları kaldırabilirsiniz, ancak böyle bir işlem genellikle karmaşıklık açısından onarımın kendisini aşar. Bu nedenle, en iyi seçenek, kırılmaları önlemeye çalışarak çubuğu mümkün olduğunca dikkatli kullanmaktır. Bir sinek çubuğunun yetkin ve yüksek kaliteli onarımı, yapısını, ağırlığını ve gücünü büyük ölçüde etkilemez ve genellikle potansiyel olarak zayıf bir noktayı ortadan kaldırır. "Savaş" çubuğunun çok sayıda onarımı yapısını ve gücünü etkilemez.

Her dönen olta balıkçısının hayatında maalesef olta takımının kırıldığı ve dönüşü kendi ellerinizle tamir etmeniz gerektiği zamanlar vardır.

Bu, özellikle balıkçılığın en başında bir arıza meydana geldiğinde rahatsız edicidir. Bu durumda, çubuğu tamir etme yeteneği çok sınırlıdır. Artık eğirme çubuklarının üretildiği modern malzemeler, onarımın yüksek kalitede olması için biraz hazırlık ve biraz zaman gerektiriyor.

Her deneyimli balıkçı, çubukları nasıl tedavi edeceğini bilir. mümkün olduğunca dikkatlive balık tutmanın bir tekneden yapılması veya diğer alışılmadık görevler için onları kıyıdan itmek için tasarlanmamıştır. Bununla birlikte, bazen durumlar hala ortaya çıkar ve bundan sonra kırık bir eğirme çubuğunun nasıl onarılacağını düşünmeniz gerekir. Bunlardan en yaygın olanları:

1. dikkatsiz taşıma eğirme çubuğu çalışır durumda öne doğru eğilir. Bu, yanlışlıkla onu bir ağaç gövdesine veya yere "yapıştırmanıza" neden olabilir. Çoğu durumda, bu, eğirme çubuğunun ucunun onarılması ihtiyacına yol açar.
2. Çok ağır yemler kullanmak, çubuk testinin üst değerini aşanlar. Bu durumda, bir genlik dökümü ile, eğirme basitçe kırılabilir (katlanabilir).
3. Birleştirilmiş eğirmenin yere ve üzerlerine yerleştirildiği sık durumlar vardır. ilerleyenveya kapı açıkken arabaya yaslanın ve kapı çarparak kapandığında kırılırlar.
4. Teknenin yan tarafındaki boşluğa yanlışlıkla çarpma veya köprü korkuluğu köprüde çatlaklara neden olabilir. Grafit malzemelerden yapılmış yüksek teknolojili ve pahalı eğirme çubukları, özellikle bu tür şok yüklerinden korkmaktadır.

Kırık bir olta ile balık avının otomatik olarak su kenarında sıradan bir tatile dönüştüğünü her zaman hatırlamalısınız.

Tabii ki, bazen, atılmaları veya profesyonellere verilmesi gereken bu tür çubuk arızaları meydana gelir. ustalar - çubuk yapımcılarıçok çeşitli boşlukların onarımı ve montajında ​​uzmanlaşmıştır.

Ancak daha sık olarak, yine de, hemen hemen her balıkçı fanının tamir edebileceği eğirme çubukları hasar görür. Örneğin:

• Çubuk ucunun kırılması.
• Erişim halkalarında ve lalede hasar.
• Orta kısımda (dizinde) formun kırığı.
• Sapın hasar görmesi veya bozulması.

Bu durumlarda eğirmeyi kendi ellerinizle nasıl onarabileceğinizi daha ayrıntılı olarak ele alalım.

Çok sık olarak, kendi başınıza eğirme onarımları yapmanız gerekir. uç kırılması. Bu, bir lale bulunduğundan çifte sıkıntıdır - ana yükü alan son erişim halkası.

Çubuğun malzemesine ve tasarımına bağlı olarak üst kısımlar içi boş ve monolitiktir. Onarım yöntemine bağlıdır.

Bu durumda var üst birleştirme yeteneği formun ana kısmı ile. Bu şu şekilde yapılır:

1. İçine takmak ve her iki parçayı bağlamak için seçmeniz gerekir. uygun boy çubuk. Deliğin iç çapıyla kabaca eşleşmelidir. Elastik bir metal veya karbon çubuk, dikiş iğnesi vb. Olabilir.
2. Her iki parça çapağı alınmış ve yağdan arındırılmış.
3. Eşleşen uç ve bağlı parçaların uçları epoksi ile yağlayın.
4. Her şey bağlamak ve kurumaya bırakın.
5. Bağlantının güvenilirliğini artırmak için bağlantı vernik. Eğirme onarımı için vernik rengi, renksiz de dahil olmak üzere herhangi biri olabilir. Ana şey, iyi su direnci ile yüksek kalitede olması gerektiğidir.

İle eğirmeyi tamir ederken içi boş uç, laleyi yeniden düzenlemeye gerek yok, buradaki asıl şey onu halkaların geri kalanıyla aynı hizaya getirmek.

Bu durumda, iki onarım seçeneği vardır:

• her iki parçayı da bağlamayı deneyin;
• ucu çıkarın ve boşluğun ana gövdesine uçtan yeniden düzenleyin.

İlk durumda, seçmeniz gerekir uygun çapta elastik tüpHer iki parçayı da sıkıca yerleştirebileceğiniz ve bu bağlantıyı epoksi yapıştırıcı ile sabitleyebileceğiniz .

• dikkatlice lalenin tabanını ısıtın saç kurutma makinesi veya çakmak kullanmak;
• onu kaldır kırık bir uçtan;
• bir dosya yardımı ile iç çapı ayarla lale tabanını kalan ucun çapına;
• epoksi yapıştırıcı ile Bağlantı Kur lale ve üstler;
• daha fazla güvenilirlik için, bağlantıyı güçlü bir iplikle sarın ve vernik veya aynı epoksi yapıştırıcı ile doldurun;
• tutkal kuruduktan sonra, biraz kısaltılmış da olsa oldukça işlevsel bir eğirme elde edeceğiz.

Kırık bir ucu onarmak için açıklanan tüm manipülasyonlar, büyük olasılıkla onarılan eğirme çubuğunun hareketini ve uzunluğunu değiştirecek, ancak onu hizmette tutacak ve size bir kereden fazla balık tutma fırsatı verecektir.

Döner halka tamiriucu içeren , çoğu zaman başarısızlıkları ve işlevsel niteliklerinin kaybı ile bağlantılı olarak yapılması gerekir. Bu durumda, kendin yap eğirme onarımları en iyi şekilde evde, önceden hazırlanmış olarak yapılır. Onarımlara başlamadan önce şunları yapmanız gerekir: uygun bir iş yeri donatın, yeni bir lale halkası seti satın alın, yapıştırıcı ve aletler hazırlayın.

Halkaların değiştirilmesiyle ilgili eğirme onarımı aşağıdaki sırayla gerçekleştirilmelidir:

1. Eski halkaların tabanını ısıtarak çubuktan çıkarın.
2. Yeni halkaların takılacağı yerler ince zımpara ile işlenir ve yağdan arındırılır.
3. Epoksi yapıştırıcı kullanarak yeni halkaları sıkıca sabitleyin.
4. Daha sıkı bir sabitleme için üstüne bir bandaj koyduk ve yapıştırıcı sertleştikten sonra bağlantı noktasını vernikle kapladık.

Halkaları değiştirirken, aynı hizada olduklarından emin olmak çok önemlidir. Tutarlılık korunmalıdır.

Dönen dizlerden birinin kırılması, bu en kötü yaralanmalardan biri. Bu durumda, onu değiştirmek için bulmak mantıklı olacaktır. yeni ucuz diz balıkçı dükkanında.

Bu mümkün değilse, dizinizi restore etmeye çalışmanız gerekir. Bu gibi durumlarda eğirme çubuklarının onarımı, uçlarının onarımına benzer:

1. Diz içi boş ise dizin içine yerleştirmek için uygun çapta elastik bir çubuk seçiyoruz. Monolitik ise, kırık elemanın her iki parçasını da içine yerleştireceğimiz uygun bir tüp seçmek gerekir.
2. Her iki parçayı da çapak, hasar ve yağdan arındırıyoruz.
3. Bağlantı epoksi yapıştırıcı ile yapılır.
4. Tutkalın kurumasını bekleyin ve elemanı vernikle kaplayın.

Eğer içi boş diz, bir eğirme çubuğunu kendi elinizle tamir ederken, kırık parçaların birleştiği yerde uygulamanız gerekir. ek bandaj - birkaç kat naylon iplik yerleştirip aynı yapıştırıcıyla kaplıyoruz. Bu, bağlantıya ek güç verecektir.

Bazen formun aldığı durumlar vardır. üst tabakasında hasar veya çatlak. Çoğu zaman bu düzeltilebilir. Eğirme yüzeyini hasarın tüm uzunluğu boyunca ince bir zımpara kağıdı ile dikkatlice temizlemek, her iki tarafa bir santimetre daha eklemek ve ardından bu yeri ince bir iyi tabaka ile kaplamak gerekir. su geçirmez yapıştırıcı ve yoğun bir naylon iplik tabakasıyla sarın. Tutkal kuruduktan sonra, aynı yapıştırıcı ile iplik tabakasını kaplayın ve ikinci bir iplik tabakası uygulayın.Bu prosedürü üç kez tekrarlamanız gerekir. Bundan sonra, bir vernik tabakası uygularız. Böylece, eğirmeyi amaçlanan amacı için birden fazla kez kullanmanıza izin verecek oldukça güvenilir bir lastik elde edersiniz.

Genellikle, dış faktörlerin etkisi altında başlar mantar saplarını kırmak dönen çubuklar. Tamamen kaybetmemek için bir an önce tamirine başlanmalıdır:

• Şarap veya şampanyadan gelen birkaç mantar yok edilmeli ve kırıntılara sürülmelidir.
• Bu kırıntıyı su geçirmez yapıştırıcı ile karıştırın.
• Elde edilen kütle, sap üzerinde oluşan tüm talaşlar ve düzensizlikler ile doldurulmalıdır.
• Sap kuruduktan sonra bir dosya ve zımpara kağıdı ile işlenmelidir.

Bu şekilde restore edilen kulp, işlevlerini uzun süre yerine getirebilecektir.

Eğirme ucu kırılırsa, kendi ellerinizle eğirme onarımlarını nasıl yapacağınızı videodan öğrenin: