Ayrıntılı olarak: my.housecope.com sitesi için gerçek bir ustadan kendin yap gıcırtılı parke onarımı.
Gıcırtı, en yaygın parke zemin kusuru olarak kabul edilir. Ayrıca, sesler hem yerel alanlardan hem de tüm kapsama alanından yayılabilir. Zemin malzemesi nasıl susturulur? Her şeyden önce, "şarkı söylemeye" neyin neden olduğunu bulmanız ve ardından onu ortadan kaldırmanın yollarını aramanız gerekir.
Önce terminolojiyi tanımlayalım. Parke döşeme şunları içerir:
Tutkal veya donanım üzerine yerleştirilmiş, masif ahşaptan yapılmış klasik parça plakalar;
Parke tahtası çok katmanlıdır, daha az sıklıkla "yüzer" olarak monte edilir - yapışkan bir yöntemle;
Yapıştırma veya bağlantı elemanları ile tabana tutturulmuş masif (katı) döşeme tahtaları;
Kalkan tipi ayar parke veya mühendislik dizisi, üç şekilde sabitlenir: kilitleme, yapıştırıcı, donanım.
Şartlı olarak, nedenler üç gruba ayrılabilir:
Üreticiler, ahşap ürünlerin mühendislik çözümleri ve uzun yıllar süren araştırmalar temelinde geliştirilen talimatlara göre döşenmesi gerektiğini alıcılara iletmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Ancak ne yazık ki çoğu usta stylingi kendilerine en uygun şekilde yapmayı tercih ediyor. Sonuç: apartmandaki parke en ufak bir hareketten rahatsız edici bir şekilde gıcırdıyor ve soru keskin bir şekilde ortaya çıkıyor - ne yapmalı ?!
Bu gruptaki faktörler listesinde:
Düzensiz taban. Rus SNiP 3.04.01-87 / SP 71.13330.2011'e göre, her 2 lineer metre için yüzey farklılıkları 2 mm'den fazla olmamalıdır. Bu standardın aşılması, zemin kaplama malzemesinin altında bir boşluk oluşmasına neden olur. Yani, bu yerde parkenin desteği yoktur, baskı sonucunda lameller bükülür, bir parke tahtasının gıcırtısı veya bir dizi ortaya çıkar. Bu, özellikle "yüzer" veya yapışkan bir şekilde döşenen uzun kaplamalar için tehlikelidir.
Odanın çevresinde tazminat boşluklarının olmaması. Ağaç, nem ve sıcaklıktaki değişiklikler nedeniyle doğrusal boyutlar değiştirir. Zeminin bütünlüğünü bozmamak için, kaplama ve duvarların birleşim yerlerinde dikiş bırakılması önerilir. Üreticilerin tavsiyelerini dikkate almamak, çatlakların, gıcırtıların, şişmiş alanların ortaya çıkmasına neden olur.
Altlık eksikliği veya yanlış seçilmiş altlık (bağımsız bir şekilde döşerken). Çoğu zaman, bu tam olarak “parke tahtası neden gıcırdıyor” sorusunun cevabıdır. Kaplama ile taban arasındaki teması, yani sürekli çatırdama, gıcırtı ve diğer yabancı sesleri önlemek için bir ara malzeme gereklidir. Çok kalın bir alt tabaka, parke tahtası kilitlerinin tasarlanmadığı bir boşluk görünümüne yol açar.
Video (oynatmak için tıklayın).
Önemli! Ara katmanın önerilen kalınlığı 1-3 mm'dir. Bu standardı aşmanın sonucu, kalıcı olarak gıcırdayan döşeme ve döşemenin tam bir analizi olmadan ortadan kaldırılamayan diğer kusurlardır.
Kütükler boyunca zeminler için bir yapı oluşumu için temel gereksinimlerin ihlali. Özellikle bu, elemanlar, nadir tutturucular, düşük kaliteli veya deforme olmuş destek, su geçirmezlik eksikliği ve benzerleri arasında çok büyük bir mesafe olabilir. Bu tür bir hatayı düzeltmek için, zemini tamamen sökmeniz ve nedenlerini kulaktan değil görsel olarak aramanız gerekecektir.
Elektrikli (kablolu) yerden ısıtma sistemi kullanımı. Çok yüksek nokta ısıtması, kalasları bozar, geometrik boyutlarda eşit olmayan bir değişikliğe neden olur. Ve burada, ısıtmayı kapatmak veya verimsiz bir minimuma getirmek dışında, parkenin gıcırdamasından nasıl kurtulacağınıza dair bir çözüm yoktur.
Parke zemin zamanla eskir ve yenilenmesi gerekir. Özellikle, var:
Deformasyon (kuruma, bükülme), kaplama plakalarının imhası, destek kütükleri, kontrplak;
Alt tabakanın sarkması ("yüzer şekilde" döşerken);
Eski parke elemanlarının soyulması;
Bağlantı elemanlarının gevşemesi veya düşmesi (çiviler, saplamalar, kendinden diş açan vidalar).
Ayrı bir grupta, zemin malzemesinin özellikleriyle doğrudan ilgili bir dizi faktör ayırt edilebilir. Özellikle, gıcırdayan bir zemin, yanlış seçilmiş bir ağaç cinsinin veya türünün sonucu olabilir. Örneğin:
balkonlar ve mutfaklar dahil olmak üzere yüksek neme sahip odalarda karaçam, tik, preslenmiş bambu veya külden parke döşenmesi önerilir;
Neme ve suya dayanıklı katı tik
Yabancı seslerin görünümü, odadaki nem seviyesinden bile etkilenir. Kışın, ısıtma sistemi açıldığında havadaki nem yüzdesi azalır, kalaslar kurur ve en ufak bir yükte gıcırdamaya başlar. Bu durumda, özel nemlendiriciler yardımcı olacaktır.
En başta zemin kaplamaları döşeme yöntemlerini özetlediğimiz boşuna değildi. Optimal onarım yönteminin seçimi buna bağlıdır.
Kaplama eksikliklerinin düzeltilmesi birkaç yönde gerçekleştirilir:
"Yüzer" bir yöntemle oluşturulmuş bir zeminle çalışmak en kolay yoldur. Kaideyi çıkarmak, malzemeyi dikkatlice sökmek ve taban tabakasının kısmen veya tamamen onarımını yapmak yeterlidir. İlk durumda, tüberküller kesilmeli ve çukurlar çimento-kum veya çabuk kuruyan bir karışımla doldurulmalıdır. İkincisinde uzmanlar, ince tabakalı dökme karışımlarla tam tesviye yapılmasını önerir.
Parke zemin donanımla yapıştırılır veya sabitlenirse, iş daha karmaşık hale gelir. Eksiklikleri yerel olarak gidermeye çalışabilirsiniz, yani en güçlü gıcırtı olan yerlerde, lamelleri bir elektrikli aletle kesebilir veya tahtaları bir çekiç ve keski ile ayırabilirsiniz. Ardından, hasarlı elemanlar çıkarılır, taban hatası düzeltilir ve yeni bir parke yapıştırılır.
Gecikmelerin oluşturduğu büyük bir zemin için, kusurları ortadan kaldırma yöntemi şunları içerir:
destek çubuklarının eğimini azaltmak ve / veya su yalıtım malzemesi döşemek. Kirişler veya çıtalar arasındaki mesafe ne kadar büyük olursa, tahtanın sarkma derecesi o kadar büyük ve gıcırtı o kadar güçlü olur. Optimum genişlik 50 cm'den fazla değildir, bu eksikliği gidermek için kaplamanın tamamen sökülmesi gerekecektir.
hasarlı öğelerin değiştirilmesi. Bükülmüş veya "kambur" kütükler son kaplamayı deforme eder. Bu nedenle, zemin kaldırılmalı, destekler değiştirilmelidir. Sebep düşmüş veya paslanmış bağlantı elemanlarındaysa, tüm zemini dikkatlice incelemek, gerektiğinde kelepçeleri yenileriyle değiştirmek gerekir - ek çiviler veya kendinden kılavuzlu vidalarla levhaları kütüklere “çekmek” gerekir. İkincisi, eski kaplamalar üzerinde iyi bir etki sağlar, çünkü zamanla lameller desteklerden uzaklaşır ve sürtünme nedeniyle güçlü bir şekilde gıcırdamaya başlar;
Bu yöntem, "yüzer" yöntemle monte edilen kaplamalar için önerilir. Çevre boyunca, kaideyi çıkarmanız, lamel kenarını bir elektrikli testere veya başka bir kesme aleti ile gerekli genişliğe kesmeniz gerekir (10 mm'ye kadar, dikişin tam genişliği malzeme talimatlarında belirtilmiştir). ). Şişmiş alanlar varsa, hasarlı kilitleri olan levhalar yenileriyle değiştirilmelidir. Veya zemini kısmen ayırabilir, sabitleme elemanları ekleyebilir (örneğin, "saplamaları" kilide 45 ° açıyla sürün), dekoratif pervazları geri takabilirsiniz.
Genleşme derzlerinin kesilmesi.
Bir parke tahtası veya panel parkenin kilitleri zamanla uzar. Bu nedenle, malzemenin demontajı sırasında, kaplamayı aynı sırayla monte etmek için her bir tahtayı bir işaretleyici ile numaralandırmak gerekir.
Sökülen zemin geçici olarak odadan çıkarılmalı, tabanı kusurlara karşı dikkatlice inceleyin, süpürün ve astarlayın. Ardından, 20 cm'lik bir örtüşme ile su yalıtım filmi şeritleri döşemeniz, alt tabakayı monte etmeniz ve bitirme malzemesini tekrar monte etmeniz gerekir.
Uzmanlar, 1-3 yıllık çalışmadan sonra parkenin tamamen yeniden monte edilmesini tavsiye ediyor, çünkü bu süre zarfında ağaç tamamen iklimlendiriliyor, kolayca giderilebilecek tüm eksiklikler ortaya çıkacak. Elbette bu, kilitlere veya bağlantı elemanlarına sabitlenen kaplamalar için kabul edilebilir.
Zamanla deforme olan veya soyulan plakalarla ne yapmalı? İşte iki çözüm:
hasarlı elemanları çıkarın, bir keski ile bir çekiçle ayırın, yenilerini yapıştırın, derzleri macunlayın ve yüzeyin koruyucu tabakasını eski haline getirin;
çubuk sağlamsa, içine küçük bir delik açabilir, yapışkan bileşimi bir şırınga ile enjekte edebilir, fazlalığı giderebilir, 12-24 saat boyunca bir yük ile sabitleyebilirsiniz. Yapıştırıcının polimerizasyonundan sonra boşluğu macun veya tamir mumu ile kapatın.
Aşağıdaki video, parkeyi tamamen çıkarmadan gıcırtının nasıl çıkarılacağını gösterir.
