Banyoda kendin yap zemin tamiri

Banyo ve tuvaletin onarımının bir dairenin güncellenmesinde en çok zaman alan ve en önemli adım olduğuna inanılıyor. Bugün sıklıkla olduğu gibi banyoya yeniden geliştirme eşlik ediyorsa özellikle zordur: banyo ve tuvalet arasındaki bölümün yıkılması, banyonun koridora genişletilmesi veya hatta eski yerine yaratılması. oda. Yeniden geliştirme sorunları hakkında daha fazla ayrıntı - ustaların iradesine körü körüne güvenmemeniz gereken onarımları planlarken nelere dikkat edilmelidir, diğer materyallerde zaten kısmen düşündük. Aynı yazıda, banyo ve tuvaleti tamir etmenin ilginç anlarını, kesinlikle önce ve sonra düşünmeniz gerektiğini vurgulayacağız.

Zemini hazırlamak, banyo tadilatının başlangıcıdır. Kural olarak, ıslak odalarda bir zemin pastası, bir zemin levhasından (alt zemin, DSP levha), çift üçlü su yalıtımı, bir astar, tesviye şapları, bir yapışkan tabaka ve gerçek karo, porselen taş eşya veya diğer neme dayanıklı malzemeden oluşur ( örneğin, mermer veya granit). Banyodaki zeminlerde artan bir yük olduğunu hatırlamak çok önemlidir - karonun ağırlığı, örneğin sıhhi tesisat armatürleri hakkında söyleyebileceğimiz laminatın ağırlığından daha fazladır. Parke zeminli bir evde yaşıyorsanız, bu konuda eski kütükleri çıkarmanız ve bunları (veya kestikten sonra kalan boşluğu) derin bir şap ile doldurmanız kesinlikle önerilmez. Böyle bir yapının ağırlığı, ahşap zeminin alt seviyesini kolayca kıracak ve komşuların başlarına çökecektir. Bu durumda, taban plakalarını (örneğin, DSP levhaları) kütüklerin üzerine yerleştirin ve üzerlerine sadece hafif bir tesviye şapı koyun.

Zeminin tabanını hazırlarken banyonuzda ek bir alt zemin gideri olup olmayacağını göz önünde bulundurun. Bu çubuklu açıklık genellikle küvetin köşelerinden birinde bulunur ve zemin, bu açıklığa algılanamayan bir açıda çalışacak şekilde döşenir ve düzleştirilir. Ondan ek bir drenaj borusu akar ve ortak bir kanalizasyon borusuna yol açar. Zemin pastasına döşenen borular ayrıca su geçirmez olmalıdır.

Zemin pastasının temeli beton değil, ahşap ise, ilerlemeden önce alt zemini çürümeye, küflenmeye ve bakterilere karşı koruyan özel bir leke ile ıslattığınızdan emin olun.

Banyoda onarımın en önemli aşaması su yalıtım cihazıdır. Sovyet yapımı bazı evlerde, su yalıtımı sorunu çok basit bir şekilde çözüldü: hem banyo hem de tuvalet katı “bloklar” - zemin ve duvarlar arasında dikiş olmayan küpler, katı beton. Bugün, yeni sahipler eski bölmeleri acımasızca kırıyor, ardından ilk boru kırılmasında veya tıkanmasında su hızla komşulara sızdığında şaşırıyorlar.

Bu nedenle, zemine ve duvarlara fayans veya porselen taş eşya döşeme aşamasından hemen önce su yalıtımı yapılır - karo için temel hazırlandıktan hemen sonra. En basit ve en modern seçenek kaplama su yalıtımı olup, duvarlara 10-20 cm yaklaşarak yapılmalı ve iki kat uygulanmalıdır. Bazı müteahhitler, dairenin geri kalanının aynı anda su yalıtımını, yani tüm alt zeminlere su yalıtımı yapılmasını önermektedir. Elbette bu, örneğin yokluğunuzda bir boru kırılması meydana gelirse, komşularınızın iddialarından sizi koruyacaktır. Bununla birlikte, modern malzemelerin esası hafife alınmamalıdır: tüm zemini duvarlara erişimi olan su geçirmez hale getirirseniz, o zaman su bastığında, daireniz tahliye edilecek hiçbir yeri olmayan tek bir sıvı kabı olacaktır.Tavan böyle bir yüke dayanamayabilir ve evde evcil hayvanlar varsa, bu sadece tehlikelidir.

Bir apartman dairesinde ıslak yerlerin havalandırılması, su yalıtımından daha az önemli ve akut değildir. Başlangıçta, herhangi bir apartmanın tasarımı, mutfaklarda, banyolarda ve tuvaletlerde havalandırma kutuları ve havalandırma ızgaraları içerir. Sır olmayan eski tasarımın havalandırma kutuları son derece hantaldır ve bunlardan dolayı tuvalet ile oda arasındaki duvar 15 cm değil, örneğin 65 olabilir.

Peki ya bu duvar, parlak bir tasarım fikrine de engel oluyorsa? Sonuçta, eski daireler planlama kolaylığı ile övünemez. Bu nedenle, havalandırma kutusunun genellikle önce acı çektiği ortaya çıkıyor - acımasızca kesilirler veya basitçe çıkarılırlar. Bu sadece dairelere aşağıdan gelen hava beslemesini engellemekle kalmaz, aynı zamanda kendi dairenizdeki iklim rejimi üzerinde de kötü bir etkiye sahiptir. Ne yazık ki, banyoda havalandırma olmadan, küf ve mantar hızla ortaya çıkmaya başlar, su prosedürleri sırasında odada buhar birikir, çıkış yolu bulamaz, yüzücünün nefes almasını ve iyi hissetmesini zorlaştırır. Mümkünse havalandırma ızgaralarını yerinde bırakmaya çalışın; bir yerleşim yerinde banyo oluşturuyorsanız, banyodan fanın yerleştirildiği mevcut havalandırma deliğine bir manşon uzatın. Ne yazık ki, havalandırma kanallarındaki hava akımı küçüktür, bu nedenle uzak bir odayı havalandırmanız gerekiyorsa, bir davlumbazı anımsatan ek mekanik çaba gerekir.

İlginç bir nokta, banyonun ısıtılmasıdır. İçine ısıtma sisteminden gelen sıcak suyun pompalandığı bükülmüş borulardan yapılmış havlu kurutucular çok uygundur - sadece havayı kurutmakla kalmaz, buhar oluşumunu da önler, aynı zamanda duvarların malzemesi nedeniyle odayı ısıtır. ve zemin, oldukça soğuk.

Elektrikli ısıtmalı havlu askıları bir alternatif değildir - çok fazla elektrik tüketirler, bu nedenle sürekli kullanım için tasarlanmamışlardır, bu da sabahları soğuk bir odaya gireceğiniz anlamına gelir. Yerden ısıtmaya gelince - modaya uygun bir çözüm - tüm daireler için uygun olmaktan uzaktır: hem zeminlerin malzemesi hem de elektrik şebekesinin izin verilen yükü önemlidir. Elektrikli yerden ısıtma, eski evlerde ortak ev sisteminin çökmesine yol açabilecek büyük miktarda elektrik gerektirir. Apartman binalarında yerden su ısıtması kanunen yasaklanmıştır. Bu nedenle, modern gerçeklik banyoyu ısıtmayı son derece zorlaştırıyor - bu nedenle, eski banyonuzda zaten ortak bir boruyla çalışan ısıtılmış bir havlu askısı varsa, hiçbir durumda yasal bir ısı ve kuruluk kaynağı elde etme fırsatını kaybetmemelisiniz. banyoda.

Yine de sıcak bir zemin oluşturmaya karar verdiyseniz, burada da bazı püf noktaları var. Örneğin, zemin döşemenin olağan resimlerinde, tüm alanı kablo işgal etmesine rağmen, aslında ağır mobilyaların veya sıhhi tesisat armatürlerinin duracağı sıcak bir zemin koymamalısınız. Fayans yapıştırıcısı tabakasında kablonun ısıtma kısmının çevresinde hava cepleri ve boşluklar bırakılmaz ve kablonun kendisi “çalışma sırasında” kesilemez - kırılmamalıdır. Döşemeden önce kurulu kablonun bir fotoğrafını çektiğinizden emin olun - zeminde delikler açmanız veya mobilya ve aletleri yeniden düzenlemeniz gerekiyorsa bu kullanışlı olacaktır.

Drenaj boruları, az sayıda mal sahibinin düşünmeyi tercih ettiği ayrıntılardır. Sonuçta, usta onunla ilgilenebilir. Bununla birlikte, burada düşünebileceğiniz ve düşünmeniz gereken kurallar da vardır - komşularınızı düzenli olarak “su basmak” veya tıkanıklıkları düzeltmekten zevk alıp almayacağınız, kanalizasyon borularının döşenme kalitesine bağlıdır. İşte kurallar:

• Yeni drenaj borusunun çapı, tavana giden çıkışın çapına uygun olmalıdır.Boruların daralması, “kol altına düşen” uygun olmayan segmentlerin kullanılması tıkanıklıkların oluşmasına neden olur.
• Drenaj boruları yukarıdan aşağıya bir eğime ve minimum sayıda "dirsek", yani köşe bağlantılarına sahip olmalıdır. Onarımdan sonra tahliyenin yukarıya doğru bir açıyla gittiğini fark ederseniz - işçilerden küçük bir kaide oluşturmalarını isteyin. Banyoda zemin seviyesini düşürme önerilerine karşı dikkatli olun - önce bunun gider açısında bir değişikliğe yol açıp açmayacağını hesaplayın.

Su sayaçlarının mevcudiyeti, boruları kapatmak için musluklar, onarımlardan sonra yerden ısıtma sensörleri, şaşırtıcı bir şekilde sıklıkla unutulan önemli detaylardır. Ve bu şaşırtıcı değil, çünkü diğer ustalar onlarla ilgilenecek. Sayacı borunun herhangi bir yerine monte edebilmenize rağmen, uygun bir yükseklikte olması gerektiğini ve yalnızca okumaları serbestçe almanın değil, aynı zamanda duvarı kırmadan ve tesisatı sökmeden sayacı değiştirmenin veya onarmanın da mümkün olduğunu unutmayın. armatürler. Aynı hikaye - musluklarla. Bu sorunları usta ile önceden tartışın - genellikle tüm aletleri kurduktan sonra, inşaatçıların deliğin önüne bir tuvalet koyduğu veya lavabonun altında bir stand ile kapattığı durumlar vardır. Bu arada, banyonun altındaki alan herhangi bir kontrol cihazı için kötü bir yer: erişilebilirlik çok zor olacak.

Tüm teknik sorunları ustaların omuzlarına ne kadar yüklemek isteseniz de, onarımın temel anlarının sizin tarafınızdan kontrolü zorunludur, çünkü rahatınız ve güvenliğiniz her şeyden önce, her şeyden önce, montajın doğruluğuna bağlıdır. gerçekleştirilen çalışma.

Bir banyoyu tamir ederken, uygun zemin şapının önemi her zaman dikkate alınmaz. Çoğu zaman, bu aşamanın dikkatli bir şekilde yürütülmesi, yalnızca yeni bir binada bir dairenin düzenlenmesi sırasında gözlenir. Bununla birlikte, eski evlerde, yeni bir alt zemin döşemeden binaların kaliteli bir şekilde yenilenmesini sağlamak bazen imkansızdır.

Şap, mobilya ve ev aletlerinden zemindeki yükün doğru dağılımına katkıda bulunur ve ayrıca banyodaki küçük sızıntıların olumsuz sonuçlarını da azaltır. Bu tür çalışmaların teknolojisini ve özelliklerini bilmek önemlidir. Banyoda zemin şapının nasıl yapılacağına daha yakından bakalım.

Temel şapı düzenleme sürecinin oldukça zahmetli olduğuna dikkat edilmelidir. Tabii ki, eski zeminin sökülmesiyle başlamak gerekiyor.

Eski şap kaldırıldıktan sonra, odayı temizlemekle uğraşmanız gerekecek. Kural olarak, büyük miktarda inşaat molozunu toplamak ve çıkarmak, yüzeyi temizlemek ve iyi hazırlamak gerekir.

Banyoda zemini yapmadan önce, kapsamlı bir hazırlık yapılması önerilir. Yeni bir şapın döşenmesi, kurulumdan önce mutlaka yapılması gereken birçok ek çalışma ile birlikte gelir.

Banyoda zemini bitirirken dikkat etmeniz gereken ilk şey budur. Su yalıtım malzemesi olarak standart polietilenin en iyi seçim olmadığı unutulmamalıdır. Çimento şap onu aşındırır ve yalıtım döşemesinin onarımından birkaç yıl sonra basitçe olmayacaktır.

Banyoda güvenilir su yalıtımı olmadan yapamazsınız. Hafif bir su baskını dahi olsa apartmandaki tavanları alttan doldurabilirsiniz. Bu, komşular için büyük onarım maliyetlerine neden olacaktır. Bu nedenle, zemine döşenecek malzemeler en dayanıklı seçilmelidir. İzolasyon için rulo halinde bitümlü mastik veya özel malzeme satın almak daha iyidir.

Hazırlanan temiz zemin yüzeyine bir kat bitüm uygulanır. Daha sonra üstüne bir su yalıtım tabakası yapılır. Rulo halinde kauçuklanmış seçmek daha iyidir. Malzeme bir gaz brülörü ile ısıtılır ve tabana bitümlü mastik ile yapıştırılır.

Ayrıca duvarların bölümlerini aşağıdan yaklaşık 150 - 200 milimetre yükseklikte su geçirmez hale getirmeyi unutmayın.

Yükselticilerin yerleştirildiği zemin alanlarının yalıtım malzemesi ile kaplanması da istenir.

Banyoda zemini kendi elinizle tamir ederken, ısı yalıtımına dikkat etmeniz gerekir. Şapın kendisinin yalıtımı, işin önemli bir aşamasıdır, ancak ayrıca bir yerden ısıtma sistemi sağlamazsanız, bu prosedürün etkisi önemsiz görünecektir. Banyonuzu yerden ısıtma ile donatarak bu modern tasarımların tüm avantajlarını hemen hissedebilirsiniz.

Yerden ısıtma sistemleri, enerji maliyetlerinden tasarruf sağlar, odada rahat ve konforlu bir atmosfer yaratır. Sıcak zeminler, üşüme korkusu olmadan fayansların üzerinde çıplak ayakla yürümenizi sağlar.

Bugün, çok çeşitli farklı yerden ısıtma sistemleri satışta. Bazıları çok az elektrik tüketir, bu nedenle bu tasarım tüm aile bütçesini "yemez". Küçük bir banyoda zemini ısıtmak için sadece 500 watt'a ihtiyaç duyan kablo modelleri var. Su ısıtmalı bir zemin lehine bir seçim yaparsanız, daha da fazla tasarruf edersiniz.

Zemin şapını uygun şekilde yalıtmak için, su yalıtımı üzerine yaklaşık 50 milimetre kalınlığında bir köpük levha serilir. Üzerine ısıtma cihazlarından odaya ısı iletecek özel bir ekran yerleştirilir.

Bir sonraki aşama, hücresel bir yapıya sahip bir takviye çelik ağın döşenmesini içerir. İçindeki deliklerin boyutu 100X100 milimetre, telin kalınlığı ise 2 - 3 milimetredir.

Su devresi olan bir zemin döşenmesi durumunda, boru hattı ızgaradan sonra döşenmelidir. Elektrikli yerden ısıtma farklı şekilde döşenir - yapının ısıtma elemanları bitmiş şap üzerine kurulur.

Standart banyo ve tuvaletler nispeten küçük olduğundan, kendi elinizle bir şap üzerinde çalışma veya banyoda zemini dökme işlemi daha kolay ve daha hızlıdır. Odanın küçük alanı, işaretçilerin kurulumunu da kolaylaştırır.

Çalışmada uzun bir raf seviyesi (yaklaşık iki metre) kullanmak gerekiyor. İşaretler, aralarında 0,5 m'ye eşit aralıklarla bir çizgide düzenlenmiş, çimento harcı tepelerine serilir, işaretlerin işlevi, alçıpan ud için kılavuz profiller tarafından gerçekleştirilir. Çözeltiye eklenirler ve daha sonra bir seviye kullanılarak işaretin konumu kontrol edilir. Ardından, birinciden istenen genişliği ölçtükten sonra, ikinci işaret ayarlanır.

Şimdi seviye aynı anda iki işarete kurulmalıdır, ancak genel kurulum prensibi aynı kalır. Kılavuzları kurarken net bir yatay olup olmadığını kontrol etmeyi hatırlamanız gerekir. İkinci deniz fenerinin kendisine ve birinci ile ikinci arasındaki mesafeye dikkat etmeniz gerekiyor. Ardından, yukarıda açıklanan tekniği izleyerek, şap için kalan profilleri düzenleyin.

Zeminin köpüğün üzerine döküldüğü durumlarda, beacon'ların montaj noktalarından kesilmelidir. Bunlar, çimento "höyükleri" bulunan yerlerdir. Köpük bırakılırsa, işaretçiler hareket edebilir. Banyodaki zemini kendi ellerinizle fayansların altına dökmeden önce, bu nüansı kesinlikle dikkate almalısınız. İşaretleri "oynamak" şapı düzensiz hale getirecek ve bu da karoları bitirme sürecini zorlaştıracak ve büyük miktarda karo yapıştırıcısı gerektirecektir.

Banyoda fayansların altındaki zemin şapı çok ince olmamalıdır. Aksi takdirde, içinde çatlaklar görünebilir. Dolgunun kalınlığı genellikle en az 50 mm'dir. İşaretçileri kurarken bunu hatırlamak önemlidir. Bunları kurmak için yükseklik zeminden veya köpük tabakadan işaretlenir.

Her şeyden önce, banyoda kendi ellerinizle yüksek kaliteli zeminler yapmak için çözümü uygun şekilde hazırlamanız gerekir. Çimento ve kum hazırlayın.

Oranları belirlemek önemlidir. Banyodaki zemini hangi karışımla dolduracağınız sorusunun cevabı, dökme için taban tipine bağlıdır. Derhal beton bir taban dökmeniz gerekiyorsa, 1: 4 oranında bir çözelti uygundur. Bu 1 kısım çimento ve 4 kısım kumdur. Strafor şap, 1: 3 oranında bir karışım kullanmayı içerir.Bu durumda, kumun üç parçasını almanız gerekir.

Dökme için karıştırılan bileşim, işaretler arasındaki zemin yüzeyine dökülür ve inşaat kuralı kullanılarak düzleştirilir. Alet, her iki ucu yan yana yerleştirilmiş işaretlere yerleştirilir.

Böylece banyodaki tüm şap yavaş yavaş dökülür. Çalışma sırasında harcın fenerlerin seviyesine göre kesinlikle döşenmesini sağlamak gerekir.

Bir gün sonra dolgu biraz sertleşecektir. Ardından kılavuzları çıkarabilir ve onlardan kalan girintileri çimento ile kapatabilirsiniz.

Bir sonraki adım, yüzeyi düzleştirmek, tüm çıkıntıları ve tümsekleri düzeltmektir. Bu, kuralın sivri ucu ile yapılır. Daha sonra banyodaki kaba dolgu zemini ince bir plastik film ile kaplanır ve kurumaya bırakılır.

Polietilen, suyun buharlaşmasını azaltır ve beton şapın daha dayanıklı olmasını sağlar.

Kural olarak, zemin tesviye harçları alçı veya çimentodan yapılır. Banyolar ve banyolar için ikincisi tercih edilir. Dolgu karışımları polietilen destekli özel kağıt torbalarda üretilir. Malzemeyi nem girişinden korur.

Nemli solüsyonlar güçlü ve düzgün bir şap oluşturmak için kesinlikle uygun olmadığı için paketin içine su girmesine izin verilmemelidir.

Ayrıca ürünlerin son kullanma tarihini kontrol etmek de önemlidir. Her karışım belirli bir kullanım süresi için tasarlanmıştır. Eski malzeme, bitmiş döşeme çözümünün kalitesini düşürebilir.

Çoğu zaman, üreticiler, tesviye karışımlarının bileşiminde çeşitli modifiye edici bileşenler içerir. Bu tür katkı maddeleri, kaplamayı daha iyi hale getirmenin yanı sıra, onarım sürecinde önemli olan bitmiş çözeltiyi daha plastik hale getirebilir.

Örneğin, özel sentetik elyaflar, şap sertleştiğinde çatlama olasılığını azaltır. Bu tür maddelerle bir çözelti bazında yapılan şap, zemin kaplaması olarak bile kullanılabilir.

Bu tür karışımlar vardır:

1. tesviye.
2. Kendinden tesviye.

İlk tip çözümler, dış yüzey kaplaması olarak kullanılır. Kaplamanın kusurlarından ve çıkıntılarından kurtulmanızı sağlar. Karışım, pürüzsüz bir taban elde etmeyi mümkün kılan kalın bir tabaka halinde uygulanmalıdır.

Şapın kendisi de malzemenin özelliğine ve durumuna göre belirli bir şekilde sınıflandırılır:

1. Kuru şaplar.
2. yarı kuru.
3. Islak.

Bu nedenle, ıslak şap, gerçekleştirmesi en kolay olarak kabul edilir. Beton ve kumdan oluşur. Bu şekilde hazırlanan bileşim alt zemine dökülür ve yüzeyine dağıtılır.

Ancak bu dolgunun kuruması uzun zaman alır.

Isı yalıtımı veya su yalıtım malzemesi üzerine ıslak şap yapılır. Isı yalıtım katmanı, kır evlerinde ve binaların birinci katlarındaki apartmanlarda dekorasyon için kullanılır. İki tesviye katmanına sahip ıslak şap da kullanılır. Bu seçenek, muşamba veya parke ile bitirmeyi planlıyorsanız gereklidir. Örme şap denilen yaşam alanları için uygundur.

Yarı kuru şap ayrıca kum ve çimento içerir. Ancak ıslak dökmeden farklı olarak bu karışımlara plastikleştiriciler ve diğer bileşenler eklenir. Bu katkı maddelerinin varlığı nedeniyle, yarı kuru şap daha hızlı kurur ve yardımı ile tüm çarpmaları ve çıkıntıları kaldırarak tabanı kolayca düzleştirebilirsiniz.

Ek olarak, böyle bir çözeltiyi yoğurmak için daha az su gerekir. Bu, zemin yapısını daha hafif ve daha dayanıklı hale getirecektir.

Kuru tip şap, birkaç katmanın kompozit bir ürünüdür. Alt seviyeye kırma taş veya genişletilmiş kil, üstüne alçı lifi yerleştirilir. Böyle bir zemini döşemek zor değildir ve fazla kir kalmaz. Bununla birlikte, tabanın kuru cilasının önemli bir dezavantajı vardır: büyük bir yüke dayanamaz.

Onarım çalışmaları yapılırken, zeminin döküldüğü odadaki hava sıcaklığının +5 derecenin altına düşmemesi ve +25'i geçmemesi gerekmektedir. Nem% 90'dan fazla olmamalıdır.

Şapın kalitesini bozdukları için çalışma sırasında taslaklardan kaçınılmalıdır. Dökülen bazın kuruması için gereken süreyi, bazen bir kenar boşluğu ile önceden hesaplamak gerekir, çünkü bazı bileşik türleri uzun süre “ayarlanır”.

Döküm için bir karışım hazırlarken, oranlara ve üreticilerin paket üzerindeki talimatlarda listelediği tüm talimatlara uymak gerekir.

İşin tamamlanmasından bir süre sonra, zemin hala tazeyken, üzerinde yürümemek daha iyidir. Özellikle bu tavsiye, köpük taban şapı yapmaya karar veren sahipleri tarafından dikkate alınmalıdır. İşaretleri çıkarmak için, işlemden sonra yüzeye geniş OSB tabakaları koyabilirsiniz. Bu tür bir koruma, yeni, yakın zamanda dökülmüş bir zeminde hasarı önleyecektir.

İşaretçilerin montajı sırasında zemin seviyesi dikkate alınmalıdır. Banyodaki zemin, dairenin geri kalanından biraz daha düşük olmalıdır. Bu eşik selden kaçınmaya yardımcı olur.

Bu nedenle, banyodaki zemini kendi kendine doldurma işlemi, her sahibin oldukça erişebileceği bir tür onarım işidir. Şap için sadece yüksek kaliteli malzemeler kullanmak ve teknolojiyi ve dolgunun tüm aşamalarını takip etmek gerekir.

Makale, tuvaleti kendi elleriyle tamir edecek, ancak tecrübesi olmayanlara yöneliktir. En popüler ve uygun fiyatlı yüzeyler hakkında konuşacağım ve adım adım bir çalışma algoritması sunacağım. Kaliteli bir sonuç almak için önerilerime uymanız yeterli.

Fotoğraf, işi kendiniz nasıl yapabileceğinizin bir örneğini göstermektedir.

Küçük bir alanda bile rahat ve çekici bir ortam yaratabilirsiniz.

Bir tuvaleti tamir etmek hem basit hem de karmaşıktır. Basit çünkü küçük alan nedeniyle iş miktarı az ve alan yetersizliği nedeniyle her şeyin dikkatlice düşünülmesi gerektiği için karmaşık.

Tüm çalışmalar 10 aşamaya ayrılabilir:

1. Gelecekteki iç mekanın gelişimi;
2. Gerekli malzeme ve araçların satın alınması;
3. eski sıhhi tesisat ve dekorasyonun sökülmesi;
4. İletişimin değiştirilmesi ve yenilerinin döşenmesi (gerekirse);
5. Boruları maskelemek için bir kutu yapımı;
6. Zemin kaplama cihazı;
7. Duvar dekorasyonu;
8. Tavan dekorasyonu;
9. sıhhi tesisat ve diğer ekipmanların montajı;
10. Kapı montajı.

Temiz bir banyo elde etmek için bir dizi çalışma yapmanız gerekecektir.

İşe nereden başlayacağınızı düşünmenize gerek yok, çünkü ilk düşünmeniz gereken yerleşim düzeni ve dekorasyon.

Bunu yapmak için aşağıdakileri yapmanız gerekir:

• Elinizde olan alanı ölçün. Ne koyabileceğinizi ve öğeleri nasıl düzenleyeceğinizi belirleyen ana yön budur.. Ne yazık ki, çoğu zaman çok az yer vardır ve koşullara uyum sağlamanız ve ilginç çözümler bulmamanız gerekir;
• Hangi ekipmanın kurulacağını belirleyin. Çok az yer varsa, çoğu zaman sadece tuvalet yerleştirilir. Daha fazla alan varsa, bir lavabo, bide ve hatta bir pisuar ekleyebilirsiniz, hepsi sizin isteklerinize bağlıdır;

Ekipman kurulum standartları: klozetin ortasından duvara en az 40 cm, lavabo en az 30 cm mesafeye yerleştirilmelidir;

Sıhhi tesisatı doğru konumlandırmak önemlidir

• Mükemmel bir çözüm, asılı bir tuvalet olabilir. Yerde yer kaplamaz ancak duvara metal bir çerçeve takmanız gerekecek, bu da yaklaşık 10 cm yer kaplayacaktır. Bu seçenek çok çekici görünüyor, ancak kurulumu çok daha zor, bu da dikkate alınmalıdır;

Asılı tuvalet - küçük alanlar için ilginç bir çözüm

• Renk şeması yatıştırıcı renklerde olmalıdır. Parlak renkler ve renkli yüzeyler kullanmamalısınız, banyoda en iyi şekilde görünmüyor. İnternette tasarım fikirlerine bakabilirsiniz, birçok örnek var ve herkes beğenisine göre bir seçenek bulacaktır.

Birçok seçenek var, beğendiğinizi bulun ve uygulayabilirsiniz.

Yaklaşık bir tasarıma karar verdikten sonra, malzeme seçimine ve satın alımına geçebilirsiniz. Belirli bir bitiş seçeneği için tahmini maliyetleri hızlı bir şekilde hesaplamak için zemin, tavan ve duvar alanlarının ölçümlerini önceden almalısınız.

İlk olarak, yere ne konulabileceğini bulalım:

• Seramik karolar en popüler çözümdür. Satışta çok sayıda tür var, bu nedenle seçimle ilgili herhangi bir sorun olmayacak. Ucuz bir seçeneğe ihtiyacınız varsa, size küçük bir tavsiyede bulunacağım: mağazalarda standart dışı arayın, ucuzdur ve küçük hacim nedeniyle iyi seramikler seçebilirsiniz. Çoğu zaman, evlilik görünmez, ancak çok iyi tasarruf edebilirsiniz;

Fayans harika bir çözüm, malzeme iyi görünüyor ve nemden ve temizlik ürünlerinden korkmuyor.

• Kendinden yayılan zemin, banyo için harika olan nispeten yeni bir çözümdür. Kaplama ucuz değildir, ancak odanın alanının küçük olması nedeniyle kurulum maliyeti seramik kullanımına göre sadece biraz daha yüksek olacaktır. Ayrıca, bu seçenek de önemli olan kendi ellerinizle uygulanabilir.

Bu tür kaplamalar çeşitli görüntüleri simüle edebilir.

Duvarlar için aşağıdaki seçenekleri kullanabilirsiniz:

• Seramik karo. Duvarlarda seramikten desenler ve hatta tablolar oluşturabilirsiniz. En zorlu olanlar için bir mozaik uygundur, çok muhteşem ama aynı zamanda oldukça pahalı bir kaplama;

Fayanslar da duvarlar için harikadır.

• Bütçe bitirme seçeneği - PVC paneller. Biraz pahalılar ama aynı karodan çok daha kötü görünüyorlar. Ancak bunu ucuz ve güvenilir bir şekilde yapmanız gerekiyorsa, bu çözüm işinize yarayacaktır;

PVC paneller tuvaletler için iyidir

• Duvarlara duvar kağıdı bile yapıştırabilirsiniz. Neme dayanıklı seçenekler seçmeniz gerekir. Yeniden boyanabilecekleri için cam duvar kağıdı kullanmanızı tavsiye ederim. Yani, sadece duvarların rengini değiştirerek kozmetik onarımları kolayca yapabilir ve gelecekte odayı yenileyebilirsiniz.

Duvar kağıdı, çok özgün bir ortam oluşturmanıza olanak tanır

Tavana gelince, iki seçenekten birini kendi elinizle uygulamak en kolay yoldur:

• Plastik panellerin sabitlenmesi. Tavanda iyi görünüyorlar ve ucuzlar. Daha pahalı bir seçenek seçebilirsiniz - raf metal tavanlar. Prezentabl görünüyorlar ve kurulumda neredeyse plastikten farklı değiller;

Bu seçenek iyi görünüyor.

• Yüzeyi basitçe macunlayabilir ve boyayabilirsiniz. Tavan kavisli ise, bir çerçeve oluşturmak ve neme dayanıklı alçıpan sabitlemek daha kolaydır.. Böylece ince bir tabaka ile macunlanması ve boyanması gereken eşit bir taban elde edersiniz.

Tavanın rengi, bitişin geri kalanıyla eşleşir

Alete gelince, listesi seçilen kaplama malzemelerine bağlıdır. Aşağıda, gerektiğinde demirbaşların listesini göstereceğim.

Gereksiz her şeyi kaldırarak işe başlamaya değer. İşlem basittir, ancak çok fazla çaba ve önemli bir zaman yatırımı gerektirir.

İşin sırası aşağıdaki gibidir:

• Her şeyden önce, eski sıhhi tesisat kaldırılır. Çoğu zaman, olukları tuvaletten çıkarmanız yeterlidir. Eski ekipmanınız varsa, genellikle eklemleri güçlendiren çimentoyu kırmak zorunda kalacaksınız;

Banyoyu kullanmak için geçici olarak yeni bir tuvalet kurabilirsiniz.

• Yerde, çoğu zaman, çok sıkı bir şekilde tutulan eski bir karo vardır. Bir çekiç ve keski ya da bir perforatör ile yıkabilirsiniz. İşlem tozlu ve gürültülüdür, bu nedenle gündüz çalışmak daha iyidir;

Eski fayansları kaldırmak sıkıcı bir iştir

• Duvarlarda fayans varsa, zeminden olduğu gibi kaldırılır. Yüzey duvar kağıdı ile kaplanmışsa, ıslatılmalı ve çıkarılmalıdır. Boyalı yüzeyler, boya sıkıca yapışırsa temizlenmeyebilir. İstisna, yağ bileşimleridir, çıkarılmaları gerekir, iş için özel bir yıkama kullanmak en iyisidir;

İyi tutmayan her şey duvarlardan kaldırılır

• Tavanda badana varsa, suyla ıslatılmalı ve bir spatula ile çıkarılmalıdır. Boyalı yüzeyler kontrol edilir, sadece hasarlı alanlar çıkarılabilir.

Bu aşamada aşağıdaki çalışmalar yapılır:

• Eski yükseltici güven vermiyorsa, yeni bir plastikle değiştirilmesi tavsiye edilir. Çoğu zaman, alanı zeminden tavana değiştirmeniz gerekir.Bağdaştırıcılar derzlere yerleştirilir ve yapının kendisi, ihtiyacınız olan konfigürasyonun bileşenlerinden kolayca monte edilir;

Yükseltici özel kelepçelere takılır

• Odanın etrafına boru döşemeniz gerekiyorsa, bunları flaşörlerde saklamak en iyisidir.. Lavabo ve bide koyarsanız veya bideli klozet satın aldıysanız iletişim gerekebilir. Her şeyin uygun olması için sonuçların doğru yerini düşünmek önemlidir. Boruları yeni yerlere döşemek gerekli olmasa bile, eski çelik iletişimlerin yeni plastik olanlarla değiştirilmesi tavsiye edilir;

Borular en iyi duvarda gizlenir

• Varsa, lambalara ve fana kablo döşemeyi unutmayın. Onları flaşlarda saklamak da daha iyidir.

Kanalizasyon borularını gizlemek için bir kutu inşa etmeniz gerekir. Yükseltici köşeye girerse, odanın sadece bu kısmı kapanır ve ortada ise, bir bölme yapmak ve tuvaletin arkasındaki tüm alanı dikmek daha kolaydır.

Çalışma talimatları basittir:

• Çerçeve için alçıpan için metal profiller kullanacağız. Kılavuz elemanlar duvarlar boyunca tutturulur ve yapı ana profili oluşturur;
• İlk olarak, yapı işaretlenir, bir seviye veya çekül çizgisi kullanılarak duvarlar boyunca dikey çizgiler çizilir, gelecekteki kutunun ana hatları zemine ve tavana çizilir;

İşaretleme doğruluğu için bir kare kullanabilirsiniz.

• Gelecekteki yapının çevresi boyunca bir duvar profili sabitlenir. Bunu yapmak için, 6 mm çapında hızlı montaj dübelleri için duvarlarda delikler açılır;

Kılavuz elemanlar gelecekteki tasarımın dış hatlarını tanımlar

• Daha sonra çerçeve takılır, bunun için ana profiller kullanılır. Yapıya sağlamlık kazandırmak için 40-50 cm sonra bulunan nervürlerle güçlendirilmiştir;

Çerçeve sert olmalı

• Son olarak, neme dayanıklı alçıpan sabitlenir. İstenilen boyutta parçalar halinde kesilir ve ince adımlı özel kendinden kılavuzlu vidalarla sabitlenir.

Mantolamayı gerçekleştirirken, ekipmanın durumunu kontrol etmek ve sayaçlardan okumalar almak için kapıyı monte etmek için bir açıklık bırakmayı unutmayın.

Bitirdikten sonra kapak takılacak

Odanın bu bölümünden başlayacağız. İlk olarak, seramik bir zeminin nasıl yapıldığını anlayalım. Çalışmak için tabloda listelenen belirli bir malzeme ve araç setine ihtiyacımız var.

Banyo ve tuvaletin onarımının bir dairenin güncellenmesinde en çok zaman alan ve en önemli adım olduğuna inanılıyor. Bugün sıklıkla olduğu gibi banyoya yeniden geliştirme eşlik ediyorsa özellikle zordur: banyo ve tuvalet arasındaki bölümün yıkılması, banyonun koridora genişletilmesi veya hatta eski yerine yaratılması. oda. Yeniden geliştirme sorunları hakkında daha fazla ayrıntı - ustaların iradesine körü körüne güvenmemeniz gereken onarımları planlarken nelere dikkat edilmelidir, diğer materyallerde zaten kısmen düşündük. Aynı yazıda, banyo ve tuvaleti tamir etmenin ilginç anlarını, kesinlikle önce ve sonra düşünmeniz gerektiğini vurgulayacağız.

Zemini hazırlamak, banyo tadilatının başlangıcıdır. Kural olarak, ıslak odalarda bir zemin pastası, bir zemin levhasından (alt zemin, DSP levha), çift üçlü su yalıtımı, bir astar, tesviye şapları, bir yapışkan tabaka ve gerçek karo, porselen taş eşya veya diğer neme dayanıklı malzemeden oluşur ( örneğin, mermer veya granit). Banyodaki zeminlerde artan bir yük olduğunu hatırlamak çok önemlidir - karonun ağırlığı, örneğin sıhhi tesisat armatürleri hakkında söyleyebileceğimiz laminatın ağırlığından daha fazladır. Parke zeminli bir evde yaşıyorsanız, bu konuda eski kütükleri çıkarmanız ve bunları (veya kestikten sonra kalan boşluğu) derin bir şap ile doldurmanız kesinlikle önerilmez.Böyle bir yapının ağırlığı, ahşap zeminin alt seviyesini kolayca kıracak ve komşuların başlarına çökecektir. Bu durumda, taban plakalarını (örneğin, DSP levhaları) kütüklerin üzerine yerleştirin ve üzerlerine sadece hafif bir tesviye şapı koyun.

Zeminin tabanını hazırlarken banyonuzda ek bir alt zemin gideri olup olmayacağını göz önünde bulundurun. Bu çubuklu açıklık genellikle küvetin köşelerinden birinde bulunur ve zemin, bu açıklığa algılanamayan bir açıda çalışacak şekilde döşenir ve düzleştirilir. Ondan ek bir drenaj borusu akar ve ortak bir kanalizasyon borusuna yol açar. Zemin pastasına döşenen borular ayrıca su geçirmez olmalıdır.

Zemin pastasının temeli beton değil, ahşap ise, ilerlemeden önce alt zemini çürümeye, küflenmeye ve bakterilere karşı koruyan özel bir leke ile ıslattığınızdan emin olun.

Banyoda onarımın en önemli aşaması su yalıtım cihazıdır. Sovyet yapımı bazı evlerde, su yalıtımı sorunu çok basit bir şekilde çözüldü: hem banyo hem de tuvalet katı “bloklar” - zemin ve duvarlar arasında dikiş olmayan küpler, katı beton. Bugün, yeni sahipler eski bölmeleri acımasızca kırıyor, ardından ilk boru kırılmasında veya tıkanmasında su hızla komşulara sızdığında şaşırıyorlar.

Bu nedenle, zemine ve duvarlara fayans veya porselen taş eşya döşeme aşamasından hemen önce su yalıtımı yapılır - karo için temel hazırlandıktan hemen sonra. En basit ve en modern seçenek kaplama su yalıtımı olup, duvarlara 10-20 cm yaklaşarak yapılmalı ve iki kat uygulanmalıdır. Bazı müteahhitler, dairenin geri kalanının aynı anda su yalıtımını, yani tüm alt zeminlere su yalıtımı yapılmasını önermektedir. Elbette bu, örneğin yokluğunuzda bir boru kırılması meydana gelirse, komşularınızın iddialarından sizi koruyacaktır. Bununla birlikte, modern malzemelerin esası hafife alınmamalıdır: tüm zemini duvarlara erişimi olan su geçirmez hale getirirseniz, o zaman su bastığında, daireniz tahliye edilecek hiçbir yeri olmayan tek bir sıvı kabı olacaktır. Tavan böyle bir yüke dayanamayabilir ve evde evcil hayvanlar varsa, bu sadece tehlikelidir.

Bir apartman dairesinde ıslak yerlerin havalandırılması, su yalıtımından daha az önemli ve akut değildir. Başlangıçta, herhangi bir apartmanın tasarımı, mutfaklarda, banyolarda ve tuvaletlerde havalandırma kutuları ve havalandırma ızgaraları içerir. Sır olmayan eski tasarımın havalandırma kutuları son derece hantaldır ve bunlardan dolayı tuvalet ile oda arasındaki duvar 15 cm değil, örneğin 65 olabilir.

Peki ya bu duvar, parlak bir tasarım fikrine de engel oluyorsa? Sonuçta, eski daireler planlama kolaylığı ile övünemez. Bu nedenle, havalandırma kutusunun genellikle önce acı çektiği ortaya çıkıyor - acımasızca kesilirler veya basitçe çıkarılırlar. Bu sadece dairelere aşağıdan gelen hava beslemesini engellemekle kalmaz, aynı zamanda kendi dairenizdeki iklim rejimi üzerinde de kötü bir etkiye sahiptir. Ne yazık ki, banyoda havalandırma olmadan, küf ve mantar hızla ortaya çıkmaya başlar, su prosedürleri sırasında odada buhar birikir, çıkış yolu bulamaz, yüzücünün nefes almasını ve iyi hissetmesini zorlaştırır. Mümkünse havalandırma ızgaralarını yerinde bırakmaya çalışın; bir yerleşim yerinde banyo oluşturuyorsanız, banyodan fanın yerleştirildiği mevcut havalandırma deliğine bir manşon uzatın. Ne yazık ki, havalandırma kanallarındaki hava akımı küçüktür, bu nedenle uzak bir odayı havalandırmanız gerekiyorsa, bir davlumbazı anımsatan ek mekanik çaba gerekir.

İlginç bir nokta, banyonun ısıtılmasıdır. İçine ısıtma sisteminden gelen sıcak suyun pompalandığı bükülmüş borulardan yapılmış havlu kurutucular çok uygundur - sadece havayı kurutmakla kalmaz, buhar oluşumunu da önler, aynı zamanda duvarların malzemesi nedeniyle odayı ısıtır. ve zemin, oldukça soğuk.

Elektrikli ısıtmalı havlu askıları bir alternatif değildir - çok fazla elektrik tüketirler, bu nedenle sürekli kullanım için tasarlanmamışlardır, bu da sabahları soğuk bir odaya gireceğiniz anlamına gelir.Yerden ısıtmaya gelince - modaya uygun bir çözüm - tüm daireler için uygun olmaktan uzaktır: hem zeminlerin malzemesi hem de elektrik şebekesinin izin verilen yükü önemlidir. Elektrikli yerden ısıtma, eski evlerde ortak ev sisteminin çökmesine yol açabilecek büyük miktarda elektrik gerektirir. Apartman binalarında yerden su ısıtması kanunen yasaklanmıştır. Bu nedenle, modern gerçeklik banyoyu ısıtmayı son derece zorlaştırıyor - bu nedenle, eski banyonuzda zaten ortak bir boruyla çalışan ısıtılmış bir havlu askısı varsa, hiçbir durumda yasal bir ısı ve kuruluk kaynağı elde etme fırsatını kaybetmemelisiniz. banyoda.

Yine de sıcak bir zemin oluşturmaya karar verdiyseniz, burada da bazı püf noktaları var. Örneğin, zemin döşemenin olağan resimlerinde, tüm alanı kablo işgal etmesine rağmen, aslında ağır mobilyaların veya sıhhi tesisat armatürlerinin duracağı sıcak bir zemin koymamalısınız. Fayans yapıştırıcısı tabakasında kablonun ısıtma kısmının çevresinde hava cepleri ve boşluklar bırakılmaz ve kablonun kendisi “çalışma sırasında” kesilemez - kırılmamalıdır. Döşemeden önce kurulu kablonun bir fotoğrafını çektiğinizden emin olun - zeminde delikler açmanız veya mobilya ve aletleri yeniden düzenlemeniz gerekiyorsa bu kullanışlı olacaktır.

Drenaj boruları, az sayıda mal sahibinin düşünmeyi tercih ettiği ayrıntılardır. Sonuçta, usta onunla ilgilenebilir. Bununla birlikte, burada düşünebileceğiniz ve düşünmeniz gereken kurallar da vardır - komşularınızı düzenli olarak “su basmak” veya tıkanıklıkları düzeltmekten zevk alıp almayacağınız, kanalizasyon borularının döşenme kalitesine bağlıdır. İşte kurallar:

• Yeni drenaj borusunun çapı, tavana giden çıkışın çapına uygun olmalıdır. Boruların daralması, “kol altına düşen” uygun olmayan segmentlerin kullanılması tıkanıklıkların oluşmasına neden olur.
• Drenaj boruları yukarıdan aşağıya bir eğime ve minimum sayıda "dirsek", yani köşe bağlantılarına sahip olmalıdır. Onarımdan sonra tahliyenin yukarıya doğru bir açıyla gittiğini fark ederseniz - işçilerden küçük bir kaide oluşturmalarını isteyin. Banyoda zemin seviyesini düşürme önerilerine karşı dikkatli olun - önce bunun gider açısında bir değişikliğe yol açıp açmayacağını hesaplayın.

Su sayaçlarının mevcudiyeti, boruları kapatmak için musluklar, onarımlardan sonra yerden ısıtma sensörleri, şaşırtıcı bir şekilde sıklıkla unutulan önemli detaylardır. Ve bu şaşırtıcı değil, çünkü diğer ustalar onlarla ilgilenecek. Sayacı borunun herhangi bir yerine monte edebilmenize rağmen, uygun bir yükseklikte olması gerektiğini ve yalnızca okumaları serbestçe almanın değil, aynı zamanda duvarı kırmadan ve tesisatı sökmeden sayacı değiştirmenin veya onarmanın da mümkün olduğunu unutmayın. armatürler. Aynı hikaye - musluklarla. Bu sorunları usta ile önceden tartışın - genellikle tüm aletleri kurduktan sonra, inşaatçıların deliğin önüne bir tuvalet koyduğu veya lavabonun altında bir stand ile kapattığı durumlar vardır. Bu arada, banyonun altındaki alan herhangi bir kontrol cihazı için kötü bir yer: erişilebilirlik çok zor olacak.

Tüm teknik sorunları ustaların omuzlarına ne kadar yüklemek isteseniz de, onarımın temel anlarının sizin tarafınızdan kontrolü zorunludur, çünkü rahatınız ve güvenliğiniz her şeyden önce, her şeyden önce, montajın doğruluğuna bağlıdır. gerçekleştirilen çalışma.