Ayrıntılı olarak: my.housecope.com sitesi için gerçek bir ustadan adım adım kendin yap fiberglas tekne onarımı.
Bu, pratikte notlar şeklinde kazanılan bilgiler kadar bir makale değildir.
Spor zamanlarında plastiği tamir etmeye başladım. Ustanın kanat çırptığı anlarda, tüm üs onarım için kürekleri ve ardından tekneleri bana getirdiğinde. Tekneler sık sık vurulduğundan, ampirik olarak birçok yararlı bilgi edinme fırsatım oldu. Daha sonra motorlu teknelerin, teknelerin ve yatların gövdelerinin onarımında aktif olarak kullanıldı.
Plastik kasaların onarımında ana malzemeler epoksi reçineler ve çeşitli cam elyaflarıdır.
Epoksi reçineleri dünyada çok çeşitlidir. Temel olarak, hepsi kürlendikten sonra dış etkilere karşı çok dayanıklıdır. Ama her zaman olduğu gibi, en iyisini bulamayacaksın. Ya da dökme demir bir köprü gibi duruyor. Deneyler, sıradan ev bileşikleri için EDP ve EKF'nin yanı sıra otomotiv epoksi macununun (öz aynı zamanda bir çeşit EKF'dir) tekneleri onarmak için oldukça uygun olduğunu göstermiştir. Ana şey uygun sertleştiriciye sahip olmaktır. Kürlendikten sonra ECF daha plastik bir tabaka verir. “İki kova epoksi ve bir kova sertleştirici” kategorisindeki herhangi bir endüstriyel bileşik de uygundur, ancak onarımlar için genellikle fabrikalardan tedarik edildikleri için bu miktarlarda gerekli değildir. Ve son derece zehirlidirler. Bir alerji alabilirsiniz veya ciltte kabarma eyleminin BOV türü ile sorunsuz bir şekilde egzamaya dönüşerek zehirlenme alabilirsiniz.
Epoksi en iyi şekilde açık havada veya iyi havalandırılan bir alanda ve tıbbi eldiven giyerek kullanılır.
İdeal olarak, epoksi, talimatlara göre bir sertleştirici ile seyreltilir. Ancak deneyler, eğer iyi karıştırılırsa, az miktarda sertleştirici ile bile bileşiğin tutulacağını göstermiştir. Sadece yetişmek uzun zaman alıyor. Ve katman daha plastik olacak. Buna göre ve tam tersi. Bununla birlikte, ne kadar sertleştirici olursa, tabaka o kadar sert ve kırılgan olur.
 |
Video (oynatmak için tıklayın). |
Bazen iş için dolgulu bir bileşiğe ihtiyacınız vardır. En kötü durumda, sahada kuru ince kum bile kullanılabilir. Ancak, öğütülmüş mika veya gümüş satın almak veya başka şekilde kullanmak daha iyidir. Gümüşe üflemeyin. Daha kötü olacaksın.
Ondan olmayan bir sertleştiriciyi reçineye dökerseniz, birçok problem yaşayabilirsiniz. Genellikle reçine, sertleştirici eklendiğinde hafifçe ısınır. Ama benim pratiğimde bir tür kokulu duman ve ateş salınımı da vardı ve sadece kokuyordu.
Bazı derecelerde epoksi, kürlendikten sonra iyice erir.
150 derece. Bu, bileşiği yanıcı olmayan malzemeden çıkarmanız gerektiğinde kullanılabilir.
Bileşik polimerizasyon sırasında ısıtılırsa, daha hızlı sertleşir. Saç kurutma makinesini hatırlıyoruz.
Bileşik ile kaplanmış yüzeyi bastırmak gerekirse, üstüne bir selofan, polietilen ve tercihen floroplastik levha koymak yeterlidir.
Fiberglas farklıdır. Ben marka uzmanı değilim. Bu nedenle, “gözle” açıklayacağım. Tamir ederken, esas olarak ortalama iplik boyutuna sahip bir kumaşa ihtiyacınız vardır. Tercihen "eğik" veya saten dokuma ile. Ancak “ev dokuma” örgüsü olan olağan olan da işe yarayacaktır. Nadir durumlarda cam çuval veya cam yünü gereklidir. İplerin kalınlıkları aynıdır. Dokumada farklılık gösterirler. Kalın bir fiberglas dokumaya ihtiyaç duyduğunuz durumlar için umurumda değil.
İhtiyacımız olan cam elyafı bükülmüş filamentlerden olmalıdır. Katı liflerden çalışmaz. Sallarsanız, bir cam parçası bulutu ondan uçmamalıdır. Büyük bir cam elyaf parçasını sallamak gibi bir işlem, en iyi insan olmadığı yerde yapılır. rüzgar tarafından Ve nefesimi tutarak.Tanrı, bu pisliğin kendini ya da başka birinin gözünü solumasını ya da sallamasını yasakladı.
Fiberglas tabakalar, rulolar ve bantlar halinde gelir. Çarşaflarda, bu büyük bir eksiklik. Yani, her parça her taraftan mühürlenmiştir. Rulo her iki taraftan da kapatılmıştır. Prensip olarak, bant aynı rulodur, ancak dardır. Genellikle en uygun eğik ciltleme ile birlikte gelir, ancak nadiren 5 cm'den daha geniş bulunur.
Şu anda, çeşitli markaların cam elyafı, sıradan yapı malzemeleri mağazalarında oldukça sık satılmaktadır. Ayrıca, örneğin ısıtma şebekesinin döşenmesiyle ilgili olanlar gibi çeşitli inşaat organizasyonlarında fiberglas satın alabilirsiniz. Peki, ya da bu ısıtma sistemini saran adamlara katılıyorum.
Çalışmak için cam elyafı kuru ve yağdan arındırılmış olmalıdır. Sahada, cam elyafını bir tabaka veya bir kova içinde iyice kalsine ederek hızlı bir şekilde kurutabilirsiniz. Yanmayacak. Ateşte kurutmamak daha iyidir. Allah korusun kirlenir. Fiberglas, herhangi bir solventte durulanarak yağdan arındırılır.
Fiberglas bir yere kalıplanmadan önce emprenye edilmelidir. İş parçasının seyreltilmiş bileşiğe tekrar tekrar daldırılmasıyla emprenye edilmesi gerekir. Bileşiğe her daldırma veya "yoğurma" işleminden sonra iş parçası sıkılmalıdır. Örneğin, sıkıca sıkıştırılmış iki çubuk, boru, parmak vb. arasında germek.
Muhafaza, onarımdan önce temiz, kuru ve yağdan arındırılmış olmalıdır. Tabii ki onarım yerlerinde. bazı durumlarda uzun kurutma gereklidir. Teknik bir saç kurutma makinesinden daha iyi. Ancak sevgili eşinizin saç kurutma makinesi ve sıradan bir ev tipi fanlı ısıtıcı da işe yarayacaktır.
Tipik plastik hasar: 1. dekoratif katmanda hasar 2. gövdede çatlaklar 3. “yarım delikler” 4. delikler 5. ayrık “köşeler” 6. kabuklar 7. bunların hepsi bir arada
Dekoratif katmanda hasar - küçük hasar. Katmana baştan sona zarar vermeyen bir çizik, basitçe GF astar veya dolgusuz epoksi ile astarlanır. Zımparalanmış ve üzeri boyanmıştır. Çizilme yoluyla, vücudun kendisi derinden etkilenmese bile, dolgulu bir bileşik ile macunlanır. Zımparalanır ve üzeri boyanır.Dekoratif tabaka geride kalıyorsa gövdeye sıkıca yapıştığı yere kadar sıyrılması gerekir.
Kasanın içi genellikle sadece boyanır. Bu doğru. Bir notta.
Deliklerin kenarlarını asla zımparalamayın. İyileşmelerine izin verin. Daha güçlü olacak.
Fiberglasımız olduğunda, gövde, bu tabakanın hafifçe dolaşması için ilk doğal fiberglas tabakası boyunca bu taraftan temizlenmelidir. Yer yer yırtılsa bile. Bu en iyi, bir tahta, mantar veya ince gözenekli köpük bloğu üzerine sarılmış büyük bir zımpara kağıdı ile yapılır.
Fiberglas levha, kenarları pürüzsüz olacak ve boya veya dekoratif tabaka üzerine düşmeyecek şekilde yapıştırılmalıdır.
Çalışırken acele etmemek daha iyidir. Ve vücudu nasıl doğru konuma getireceğinizi önceden anlayın. Bo, çalışma alanı yatay ise her şeyi yapmak için en uygunudur. Ve büyük bir cam elyaf parçasını yapıştırmaya ihtiyaç varsa, o zaman düzgün bir şekilde döşemenin tek yolu yüzeyi yatay veya yataya yakın yerleştirmek.
Yarım delik aşağılık bir hasardır. Bu, bir plastik parçasının çoğunlukla kasaya bağlı kaldığı durumda bir kırılmadır. Bir yama değil, çoğunlukla. Genel olarak, bir iğrençlik. Her iki tarafı da temizliyoruz. Sonra parçayı yerine koymanın mümkün olup olmayacağını anlıyoruz. Bu genellikle küçük molalar için işe yarar. Şans yoksa, parçayı çıkarmak daha iyidir. Normal bir delik açın ve aşağıda açıklandığı gibi onarın. Parçanın kendisi hasar görmüşse, o da çıkarılmalıdır, ancak düzeltmeyi deneyebilirsiniz. Tüm yüzeyleri bileşik ile kaplıyoruz.Çarpma yönü tarafından kırılmaya iyi bir vurgu yapıyoruz. Tercihen kalın bir lastik conta ile. Öte yandan, parçayı bir çekiçle yavaşça yerine yerleştirin. Asla tam olarak yerinde çalışmayacak, ama denemek zorundasın. Sonuç olarak, bir tarafta bir diş, diğer tarafta bir şişkinlik alıyoruz.Hemen şişkinliğe batırılmış bir cam elyafı parçası koyduk. Ve bir ara parçası veya yük ile sabitleyin. Her şey polimerleştiğinde, göçüğü işlemeye başlarız. Dolgulu reçineli macun. Sertleştikten sonra öğütün. Emprenyeli tabakayı yapıştırıyoruz. öğütürüz. ince bir tabaka ile örtün. Zımparalayıp boyadık.
Deliğin iyi bir şekilde kapatılması için bir zımba yapılmalıdır. Örneğin, köpük. Konturları bozmamak için bu gereklidir. Dış konturlar boyunca bir zımba olması daha iyidir. Bu sadece kalın cam elyafına ihtiyaç duyulduğunda geçerlidir. Kenarları işliyoruz. Yani boyayı çıkarıyoruz ve yerli cam elyafımızı hafifçe sallıyoruz. Deliği kaplayan minimum (3-5 mm) örtüşme ile cam torbadan birkaç parça kestik. Katmanların sayısı, paketin kalınlığının kasanın kalınlığına karşılık gelmesi esas alınarak gözle seçilmelidir. Bir yumruk koyduk. Yamaları katmanlar halinde yapıştırın. Her katman reçine yarı polimerleşene kadar kurutulur. Ve kabarcık yok. Bundan sonra, vücudun içinden: zımparalama, başka bir tabakayı yapıştırma, zımparalama, ikinci tabaka, zımparalama, saf reçine tabakasıyla kaplama, zımparalama, boyama. Dışına bir kat koyuyoruz ve aynı şekilde işliyoruz.
Farklı köşeler, sızdırmazlık çatlaklarına benzer şekilde yapıştırılır. Ancak onlar için bant kullanmak en iyisidir. Kıç aynalığındaki köşeleri dizlere koymanız tavsiye edilir. Örgüler kontrplaktan veya tank kontrplaktan yapılır. Çiftleşme açısına dikkatlice ayarlanmıştır. İlk olarak, knitsa'nın kendisi yapıştırılır. Daha sonra fiberglas ile kaplanır. Örneğin: Ladoga-2'nin kıç yatırmasında, yanlarla eklemlere 100 mm'lik iki diz yerleştirildi. Dip kavşağında, her iki tarafta üç tane. Tabii ki, fiberglas kumaşın oturduğu tüm yerler, ilk doğal katmana kadar dikkatlice temizlenir.
Hiç kimse mermilerden daha çirkin bir şey bulamadı. Lamine plastikten yapılmış lavabo ya fabrika hatasıdır. Yoksa vücudun katmanları arasına su girmesinin bir sonucu mudur? Bu genellikle dış katmanlardaki hasardan kaynaklanır. Birkaç kışlamadan sonra, dondurucu su katmanları patlatır. Bu kabuk iç tarafa daha yakınsa, girişin içeriden olduğu varsayılabilir. Bu tür hasarlara puan vermek daha iyidir. Dışarıya daha yakınsa, onarılması gerekir. Asıl sorun, lavabonun kurumasının çok zor olmasıdır. bu nedenle güneşte bir ay beklememek için kabuğun açılması gerekir. Suyun girdiği taraftan bir delik açıyoruz
8-10 mm. Boşluğa girmeden önce derinlik. Bir tel veya başka bir ince ve esnek nesne ile lavabonun gerçek boyutlarını belirliyoruz. Kabuğu bir bıçakla veya bir demir testeresi bıçağından "pençe" ile açın. 5 mm'ye kadar yeterince geniş yapıyoruz. kabuğun en büyük boyutu boyunca kesi. Birkaç paralel kesim mümkündür. Lavabonun genişliği 100-120 mm'den fazla ise, saç kurutma makinesi ile kesik boyunca kurutun. Sonra bir şırınga ile mümkün olduğu kadar çok bileşik sürüyoruz. En önemlisi, lavabo daha sonra bir tür presle tüm alanı üzerine kenetlenmelidir. Veya destekleyin ve destekleyin. Veya geniş kapsama alanına sahip bir kelepçe. Veya kargo. Eh, polimerizasyondan sonra en sevilen macunlama, taşlama ve boyama işlemi.
Fiberglas motorlu teknelerin, teknelerin ve yatların sahipleri genellikle başlangıçta parlak ve parlak yüzeyin solmasından, suyun hareket direncini artıran, yakıt tüketimini artıran alt kısımdaki kabarcık ve çatlakların görünümünden şikayet ederler (yakıt tasarrufu yapmanın yollarına bakın). bu sayfada).
Bu hasarlar, gemi yapımcılarının bazen şu şekilde adlandırdığı bağlayıcının dış dekoratif (pigmentli) tabakasında meydana gelir. jelkot (İngiliz jelkotundan). Bu tabaka, matrisin yüzeyine ilk olarak uygulanan bağlayıcının renkli tabakasının polimerizasyonundan sonra oluşan yaklaşık 0,6 mm kalınlığında bir filmdir - cam elyafı veya cam bezle güçlendirilmiş ana tabakaları içine yerleştirmeden önce.
Kasayı belirli bir renge boyamaya ek olarak, jelkot başka, daha da önemli bir işlevi yerine getirir - laminatı korur, yani.cam malzemenin iç ana katmanları, suyun onlara nüfuz etmesinden, cam malzemenin kalınlığında her zaman mevcut olan mikroskobik boşluk ve kanallardaki oluşumdan, bağlayıcıyı oluşturan maddelerin asit çözeltileridir. Bu nedenle, geminin özellikle elverişsiz depolama koşulları altında (esas olarak su üzerinde, yazın yüksek su sıcaklıklarında ve kışın donda) ve ayrıca dekoratif tabakanın durumuna yeterince dikkat edilmezse, teknenin plastik gövdesinin hizmet ömrü önemli ölçüde azaltılabilir - 8-10 yıla kadar.
Geminin çalışması sırasında dekoratif tabakaya özen göstermenin ana ilkesi, ozmoz gelişme odaklarının zamanında ortadan kaldırılması ve jelkotun su koruyucu fonksiyonlarının restorasyonudur.
Ozmoz fenomeni, deniz suyu moleküllerinin yarı geçirgen bir jelkot filmden süzülmesinden dolayı cam elyafının (mağaralar) boşluklarındaki asit çözeltisinin konsantrasyonundaki bir değişikliktir. Osmoz sırasında, mağaralarda bulunan yüksek konsantrasyonlu bir çözeltinin, olduğu gibi çözücü moleküllerini - dış suyu emdiğini hatırlayın. Sonuç olarak, oyukların içindeki basınç 5-6 atmosfere (ozmotik basınç olarak adlandırılır) yükselir, jelkot filmi önce kabarcıklar şeklinde şişer ve ardından patlayarak çapraz şekilli çatlaklar oluşturur. Çatlaklardan deniz suyu laminatın katmanlarına nüfuz eder ve süreç zaten güçlü fiberglas katmanlarında gelişmeye devam eder. Dekoratif katman yavaş yavaş parçalanır ve pul pul dökülür.
Bu süreç oldukça uzun bir süre içinde gelişir - birkaç aydan 5-8 yıla kadar. İlk aşamada, dekoratif katmandaki kabarcıklar oldukça küçük olabilir: örneğin, bir toplu iğne başı boyutunda olacaktır. Bu tür kabarcıklar, önemli yüzeyler kaplanmadıkça dekoratif katmanın koruyucu işlevlerini ihlal etmez. Bunları hemen çıkarmak ve dekoratif tabakayı eski haline getirmek gerekli değildir, ancak 4-5 ay sonra, aynı yerler dikkatlice incelenmeli ve kabarcıkların boyutunun gelişimi ve üzerinde bulundukları toplam alan yapılmalıdır. değerlendirilebilir.
a - kabarcıklar; b - soyma ve çatlama.
1 - kapalı mesane; 2 - kabarcığın tepesindeki çatlaklar - ozmozun sonucu; 3 - açık boşluk;
4 - jelkotun gecikmeli kenarı; 5 - açıkta kalan fiberglas taban tabakası (laminat).
İşlemin daha sonraki aşamasında, kabarcıklar zincirler halinde düzenlenir veya silindirler şeklinde birleştirilir ve zincirler ve silindirler genellikle laminatın üst tabakasının lifleri boyunca yönlendirilir. Ardından dekoratif katmanda bir çatlak oluşur ve bu zaten acil onarım gerektirir.
Ayrıca 5-15 mm çapında büyük baloncukları ayırmaya da dikkat etmek gerekir. Özellikle sıcak havalarda, tekne karaya çıkarıldıktan hemen sonra gövde yüzeyinde kolayca bulunurlar. Böyle bir kabarcık delinirse (örneğin, bir bız ile), ondan asidik bir çözelti akar. Kıyıda uzun süre kalındığında, çözelti dekoratif tabakadaki gözeneklerden kısmen buharlaşabilir, kabarcıklar yumuşatılır ve ilkbaharda hasar fark edilmeyebilir.
Onarım ihtiyacı, boşluk açılmadan önce zımpara kağıdı ile çıkarılması gereken kabarcıkların altındaki fiberglasın durumuna göre değerlendirilebilir. Kuru, bağlayıcı ile emprenye edilmemişse, mağarada fiberglas bulunursa derhal onarım gerekir. Bazen burada ince beyaz toz bile bulunur. Bu tür mağaralar, kural olarak, ana fiberglas tabakasına derinlemesine nüfuz eder, içlerindeki çözelti, tekne sudan kaldırıldıktan sonra uzun süre kalabilir. Bu kusurlar gözetimsiz bırakılırsa, belirli bir süre sonra yerlerindeki dış deri zayıflar ve hatta (özellikle negatif sıcaklıklara maruz kaldıktan sonra) laminant delaminasyonlar meydana gelebilir.
a - laminatın üst tabakası bir bağlayıcı ile iyi emprenye edilmiştir, b - laminatın "kuru" tabakası ile;
c - laminatın delaminasyonu.
1 - dekoratif katman; 2 - laminat; 3 - tahrip edilmiş cam elyafı;
4 - laminatın içindeki boşluk.
Çapı 5 mm'den büyük olan kabarcıklar, açıklıkta bir bağlayıcı ile yeterince iyi emprenye edilmiş bir laminat ortaya çıksa bile çıkarılmalıdır. Jelkotta çatlaklar ortaya çıkarsa, bu daha da önemlidir.
Yüzey kısmındaki dekoratif tabakanın zarar görmesi daha zararsızdır. Beyaz jelkot zamanla kirlenir, ultraviyole ışınlarının etkisiyle sararır. Diğer renklerin jelkotları beyaz bir kaplama ile kaplanır, yüzey matlaşır, düzensiz görünür.
Parlak yüzey, dekoratif katmana zarar vermeden periyodik temizlik ve boyama ile restore edilebilir. Boyama için bir fiberglas gövdenin hazırlanması, prensipte ahşap veya metal gövdelerdeki benzer çalışmalardan farklı değildir, ancak bazı özelliklere dikkat etmeye değer.
Gövdeyi kalıplarken, jelkot - özel bir mum süspansiyonu, polivinil alkol, vb. uygulanmadan önce matris yüzeyi ayırıcı bir tabaka ile kaplanır. Bu tabaka sadece, kalıplanmış yapının yapışmaması ve matristen kolayca çıkarılabilmesi için gereklidir. . Ancak bu ayırıcı tabakanın izleri yapının ön yüzeyinde oldukça uzun bir süre kalır; çıkarılmazlarsa boya yapışmaz.
Teknenin çalışması sırasında, bakım sahipleri, balmumu veya silikon içeren çeşitli macunlar kullanarak gövdenin dış yüzeyini dikkatlice parlatır. Bu maddeler dekoratif tabakanın gözeneklerine ve mikro çatlaklarına girer, boyamadan önce de çıkarılmaları gerekir.
Boyanacak yüzeyler önce ılık sabunlu su ile yıkanmalı ve beyaz ispirto, solvent veya diğer yavaş kuruyan solventler kullanılarak kaba kirlerden arındırılmalıdır. Aseton veya teknik alkol uygun değildir, çünkü bunları kullanırken ayırıcı tabakanın maddesi çıkarılmaz, ancak yüzey üzerinde yeniden dağıtılır. Aynı nedenlerle solventle nemlendirilmiş bezi sık sık değiştirmeli ve son olarak yüzeyi temiz, kuru bir bezle silmelisiniz.
Orta kumlu bir zımpara bezi kullanarak, boyanacak alanın pürüzsüz, mat, hafif pudralı bir yüzey elde etmesi için zımparalanması gerekir.
Dekoratif katmanın küçük kalınlığını da unutmayın! Aşırı güç uygulamayın. İşi kolaylaştırmak için elektrikli bir matkap kullanılıyorsa, zımpara kağıdının altına lastik bir disk yerleştirmek daha iyidir. Zımparadan sonra, yüzeydeki tozu dikkatlice temizleyin (elektrikli süpürgeyle ve ardından yüzeyi solvente batırılmış temiz bir bezle silin).
Zımparalama çalışmaları yapılırken güvenlik yönetmeliklerine uyulmalıdır. Tozun solunum yollarına girmesini önleyen gözlük, şapka ve gazlı bez maskesinde çalışmak gerekir; sigara içmek, içmek veya yemek tavsiye edilmez. Bu, toksik bakır bileşikleri içeren eski zehirli boyanın alttan çıkarılması gerektiğinde özellikle önemlidir. İşin sonunda, giysiler tozdan iyice temizlenir, hemen yıkamak en iyisidir.
Su geçirmez bir cilt varsa, manuel ıslak taşlama kullanmak daha iyidir. Küçük çizikler bir deri ile çıkarılır; küçük kabarcıklar göz ardı edilebilir.
Taşlama ve toz giderme işleminden sonra çatlakta kir kalırsa, bu çatlağın derin olduğunu gösterir. Bu durumda, dikkatlice kesmek (dekoratif tabakanın kalınlığı dahilinde), iyice kurutmak (örneğin, bir saç kurutma makinesi kullanarak), yağdan arındırmak ve ardından macunlamak daha iyidir. Sadece macunun tamamen polimerizasyonundan sonra tamir edilen alan tekrar zımparalanabilir.
Bazen derin çatlaklar laminatın katmanlarını yakalar.Tipik olarak, bu tür çatlaklar, derideki yerel stres konsantrasyonu veya bazı yapısal kusurlar nedeniyle ortaya çıkar. Bu gibi durumlarda, önce çatlak oluşumunun nedenini bulmak ve yükü geniş bir alana dağıtarak veya ek yapı elemanlarını kalıplayarak ortadan kaldırmak ve ancak o zaman çatlağın kendisini kapatmak önemlidir. Onarım alanını biraz genişletmek ve laminatın içine dalmak gerekebilir. Kırılan gücü eski haline getirmek için, kesilen yere birkaç kat cam malzeme yerleştirmek gerekecektir - lifler veya kumaş şeritleri.
Teknenin su altı kısmında çapı 5 mm'den fazla olan kabarcıklar her durumda açılmalı, boşluk sıvıdan arındırılmalı, tatlı su ile yıkanmalı ve kurutulmalıdır. Jelkotta büyük çıkıntılar varsa, boşluğun sınırlarını belirleyin (bir bız kullanarak), ardından dekoratif tabakayı açın ve temizledikten, kurutup ve yağdan arındırdıktan sonra hasarlı alanı bir epoksi bağlayıcı ile macunlayın. Laminatın bir delaminasyonu tespit edilirse, iyice kuruduktan sonra, bir şırınga kullanılarak dikkatlice delinmiş bir delikten mevcut boşluğa sertleştiricili bir bağlayıcı verilir. Dışarı çıkan fazla reçine kuru bir bezle hemen temizlenmelidir.
Jelkotun laminattan ayrıldığı yerlerde, tüm çatlak ve gevşek kenarlar, yani laminata tam olarak oturmayan kenarlar, bir spatula ile kaldırılarak çıkarılmalıdır.
1 - spatula; 2 - macunlu alan;
3 - bir selofan veya polietilen film tabakası.
Lavabo işlendikten sonra macunla doldurulur, üstüne selofan veya polietilen film sürülür ve macun film üzerinden bir spatula ile düzeltilir. Bu sayede taşlama için minimum işçilik gerektiren pürüzsüz, parlak bir yüzey elde etmek mümkündür. Mümkünse film yüzeye iyice bastırılmalı ve bağlayıcının polimerizasyonu tamamlanana kadar çıkarılmamalıdır.
Dekoratif kaplamanın derzlerini kapatmak için çeşitli polyester macunlar (dolgu maddeleri) kullanabilirsiniz. Bunlar, kullanımı çok kolay olan ve yüksek kaliteli bir onarım almanızı sağlayan iki bileşenli (baz ve sertleştirici) polimer bileşimlerdir.
Kullanımdan önce dolgu maddesi homojen bir kütle elde edilene kadar iyice karıştırılır. Daha sonra MEK sertleştirici (metil etil keton) eklenir ve tekrar iyice karıştırılır. Artık macun uygulama için hazırdır, ancak kap ömrünün 20-30 dakika (normal sıcaklıkta) ile sınırlı olduğunu unutmamalıyız, bu yüzden hızlı çalışmalısınız.
Bağlayıcı sertleştikten sonra tamir edilecek yer önce orta taneli zımpara ile zımparalanır, daha sonra ince su geçirmez bir zımpara ile ıslak zımparalanarak pürüzsüz bir yüzey elde edilene kadar yapılır. İşlemi bitirdikten sonra yüzey ılık sabunlu suyla yıkanır, kurutulur, beyaz ispirto ile nemlendirilmiş bir bezle silinir. Bundan bir saat sonra, gövdeyi boyamaya başlayabilirsiniz.
Dekoratif tabakanın onarımı ve boyama ile ilgili tüm çalışmaların kuru ve ılık havalarda yapılması gerektiğini, onarılan yüzeylerin nemden korunması gerektiğini unutmayın. Tekneyi bir kayıkhaneye veya bir kulübenin altına yerleştirmek mümkün değilse, cildin tamir edilen kısmını plastik bir örtü ile kaplayarak nem ve tozdan yerel olarak korunmasına dikkat etmeniz gerekir. Yüzey hazırlığı tamamlandıktan sonra en geç 24 saat içinde boyanmalıdır, aksi takdirde tekrar tekrar silinmesi ve yağdan arındırılması gerekecektir.
Çoğu zaman suda bulunan gemilerin dibini korumak için, iki kat normal boya üzerine bir kat zehirli boya XB-53 veya XB-79 veya ithal boyalar - “dolgu önleyici” uygulanır.
Kullanmadan önce boya iyice karıştırılmalıdır. Çalışma sırasında, boya besleme kabına periyodik olarak eklenir ve her seferinde karıştırılır. Küçük yüzeyler fırça ile boyanır.Boyanacak yüzeyin geniş bir alanı ile birlikte çalışmak daha iyidir: biri boyayı rulo ile uygular ve diğeri düz bir fırça ile düzleştirir - flüt.
Yüzeyi tek seferde kapatmaya çalışmamalısınız. Ara kurutma ile bir değil, iki veya üç ince kat uygulanırsa kaplama daha dayanıklı ve güvenilir olacaktır.Doğal kuruma ile, uygulama katları arasında 24 saate kadar bir ara gerekir; reflektör lambaların kurutulması için kullanıldığında 2-3 saat yeterlidir.
Bu sayfayı sosyal medyada paylaşın. ağlar veya yer imi:
Fiberglas kürekli 4.3 metrelik tekneler "Pella", 1971'den başlayarak uzun yıllar "Pella" fabrikası (Leningrad bölgesi) tarafından üretildi ve sonuncusu - üçüncü modifikasyon ("Pella-fiyort") küçük bir seri halinde üretildi. yakın zamana kadar. Pek çok kiralama istasyonunda, turist ve av üssünde bu türden binlerce tekne hala çalışıyor ve her yıl ömrünü uzatmak için ciddi önlemler alınıyor. Çoğu zaman, örneğin, çelik bir kanal uygulayarak aşınmış omurgayı ve gövdenin alt kısmını korurlar ve kürek çekerken “nefes alan” kürekler alanında yan üst kenarı takviye edilir. üç veya dört cıvata üzerinde bir kare parçası. Editörlerin talebi üzerine, Priozersk kamp alanında bu işle uğraşan iki uzman, Pella teknelerinin onarımı konusundaki deneyimlerini paylaşıyor.
“Tekne bir araba değil, taşların üzerinden atlamıyor”, tasarımcı genellikle bu kural tarafından yönlendirilir, çoğu zaman küçük bir kürek teknesinin karaya yakın günlük ve tekrarlanan çekme ile çalıştırıldığı gerçeğini hesaba katmak istemez. bazen kayalık ve çoğu zaman özel kızaklar veya arabalar olmadan donatılmamış bir kıyıya. Teknenin daimi sahibi olmadığı kiralama istasyonlarında ve turist üslerinde teknelerin çalışması için özellikle zorlu koşullar.
Makul bir tasarımcı, elbette, yavrularının bakımıyla ilgilenecektir. Bununla birlikte, büyük bir serinin üreticisi olan tesis, her şeyden önce, inşaat maliyetini düşürmeye özen göstererek, tasarımı önemli ölçüde basitleştirmeye çalışıyor.
“Üretilebilirlik” mücadelesi özellikle bizde popüler olan Pella teknesini etkiledi. Temel olarak teknenin ikinci modelini (25.000'den fazla parçadan oluşan bir seri) akılda tutarak, "ağrılı" yerlerini ve bunları tedavi etme yollarını sırayla ele alalım. Ayrıca, deliklerin doldurulması, derin kesikler ve oyuklar gibi onarım işlemlerinin genellikle zorluklara neden olmadığını (ve ayrıca “KiYa” sayfalarında tekrar tekrar ele alındığını) varsayacağız.
1. Plastik koruyucu profil, dışa doğru kalıplanmış damak flanşını tutmaz, sıçrar; daha sonra flanşın kendisi, özellikle yoğun bir şekilde - oarlock yuvalarının bulunduğu vücudun en geniş kısmında çökmeye başlar. Boma demirlerken, insanları indirirken, tekne sallanır, diğer teknelerin çıkıntılı flanşlarına dokunur, koruyucu profilin bağlantıları gevşer ve aynı zamanda bağlı olduğu şeydir. Baş ve kıç, bu flanşın takviyesi yoktur.
İki çözüm var. İlk ve en başarılısı, bu flanşı (zımpara ile kesilmiş) çıkarmak ve bunun yerine içeriden yapıştırılmış ahşap çıtalardan bir çamurluk takmaktır. Dikkatli bir taşlamadan sonra, bu kiriş, cam elyafı ile yan üst dış kenarı üst üste gelecek şekilde cam elyafı ile yapıştırılmalıdır. Çamurluk, güvenilir yatay dizlere sahip olmalıdır - her iki dalı pruvaya bağlayan breshtuki. Aynı dizler kıçta olmalı, yanları ve kıç yatırmasını birleştirmelidir.
İkinci yol, yeniden yapıştırılan rayların damak üst kenarının ve flanşın alt yüzeyinin dışındaki zımparalanmış yüzeylere monte edilmesi ve dikilip zımparalandıktan sonra cam elyafı ile yapıştırılmasıdır. Diğer tekneler veya bomlarla çekişi önlemek için çamurluğun alt yüzeyi eğimli olmalıdır.
Aynı şekilde, tekneler, cankurtaran sandalları, yatlar da dahil olmak üzere, okuma yazma bilmeyen tüm deniz taşıtlarını onarmak gerekir.
2.Pruva demirleme gözünün altına, düğümü boşaltmak için içeriden metal bir plaka yerleştirmek gerekir.
Su hattının yakınına ek bir göz takmak daha da iyidir. Bu alt kuşgözü için tekneyi çekmek çok daha uygun olacaktır. Suya batmış veya devrilmiş bir tekne bile, çekildiğinde, omurgası aşağıdayken kesinlikle yuvarlanacak ve kıçta bir trim alacak, su kıç aynasından akmaya başlayacaktır. Bir durakta, su teknenin her yerine eşit olarak dağılacaktır, bu da kalan suyu dışarı pompalaması için bir kişiyi tekneye göndermenize izin verecektir.
3. Yüzdürme bloklarının konumu, tekne su altında kaldığında acil durum dengesi sağlanmadığından, navigasyon güvenliğini sağlamaz. Turistlere ve tekne sahiplerine ekipmanlarını çift sayıda su geçirmez çantaya koymaları ve yanlara daha yakın olan kürek kutularının üzerine çiftler halinde sabitlemeleri tavsiye edilebilir.
Yüzdürme bölmelerinden (genellikle suya batırılmış) köpüğü herhangi bir şekilde çıkarmak ve yerine mantarlarla sıkıca kapatılmış bir dizi plastik şişe koymak mantıklıdır. Yalnızca "yüzdürme rezervinin" durumunu kontrol etmekle kalmayacak, aynı zamanda şişeleri gerektiği gibi değiştirebileceksiniz. Ayrıca, tüm alan onarım, kurutma ve kirden temizleme için kullanılabilir hale gelecektir. Ancak “yüzdürme marjını” küpeştenin altındaki kenarlar boyunca güvenli bir şekilde sabitlemek daha iyidir.
4. Yumuşak köpük çekirdekli omurga çok üzücü. Genellikle, tekne karaya çekildiğinde, kıç (veya pruva) hala yüzer ve yükün önemli bir kısmı, omurganın ve aşınmasının zarar görmesine neden olan küçük bir alan, neredeyse bir nokta tarafından algılanır.
Gerçek turistler yanlarında sadece bant değil, aynı zamanda zift kavanozlarını da alırlar ve reçine ile doldurulmuş paçavralarla delikleri kapatırlar.
Kamp alanlarına ait teknelerde, yıpranmış - yıpranmış - fiberglas yatay kayış ile birlikte köpük plastiği kesmenizi, oluşan oluğu zımpara kağıdı ile temizlemenizi, duvar kalınlığında çelik bir kare kesiti fiberglas ile yerleştirmenizi ve yapıştırmanızı tavsiye ederiz. 2-3 mm (bu tür profiller artık hafif bina yapılarında yaygın olarak kullanılmaktadır). Yatay raflarda delikler önceden yapılır: altta - 25-30 mm, üstte - 5-6 mm. Bunlar aracılığıyla profil, iç astar şeridine cıvatalanır ve daha sonra bitüm, PSB köpüğü veya korozyonu önleyen başka herhangi bir malzeme ile doldurulur. Alt raftaki delikler tapalarla kapatılmalıdır, ardından bir dış kaplama - çelik bir şerit koyabilirsiniz.
Özel sahiplerin teknelerinde, köpük plastiği antiseptik içine batırılmış ahşap bir kiriş ile değiştirmek ve tekrar cam elyafı ile yapıştırmak mantıklıdır.
Köpük olmadığı için iki alt takviye - oluklar - üzerinde çalışmak basitleştirilmiştir. Reçine üzerindeki girintiyi fiberglas ile doldurun. İçeriden, takviye kaburgaları boyunca (ve omurga boyunca), dış kaplamaya sabitleyerek ahşap veya metal plakalar döşeyin. Ahşap dış kaplamalar yıprandıkça "büyük" bir onarım yapmadan kolayca değiştirilebilir.
Genellikle onarıma ihtiyaç duyan bir diğer parça, tahtanın kalıplanmış çıkıntısına dayanan ahşap kutuların uçlarının altındaki takviyelerdir. Dışarıda, yatay rafın altına, raylardan yapıştırılmış üçgen bir kiriş yerleştirmek ve üzerine fiberglas ile yapıştırmak gerekir. Kendinizi köşeyi fiberglas macunla doldurmakla sınırlayabilirsiniz.
5. Pelle-Fiord'da (bu, 1985'te ustalaşan üçüncü modeldir), alt takviye kaburgaları yoktur - oluklar, ancak yay ve kıç boş perdeler kurulur. Sertliğin böyle yerel bir şekilde güçlendirilmesi, hiç de olumlu bir rol oynamaz. Tekneyi karaya çekerken, çıkıntılı tabanın altında bir taş (kütükler, budaklar) şeklinde bir engel göründüğünde, önce bölmenin önünden ve sonra alttan iteceği gerçek bir tehlike vardır. hemen arkasında.Bu tehlikeden kalıcı olarak kurtulmak için, her iki perdenin alt kısmını, tabanın dış kabuğuna hiç değmeyecek şekilde kesmenizi, ancak sadece uzunlamasına rijit üzerinde rijit sabitleme olmadan durmanızı tavsiye ederiz. alt parantezler. Bu tür bağlantılar olarak, DP boyunca bir fırın yerleştirin (metal kare bir bölüm kullanılabilir) ve her bir tarafa bir tane - dışarıya monte edilmiş sahte rayların karşısına bir kiriş (bindirmeli ahşap çıtalar) yerleştirin.
Omurgayı güçlendirin, çamurlukları yerleştirin ve yüzdürme bloklarını Pella için önerildiği gibi değiştirin.
Onarım, V. Alekseev liderliğindeki uzman bir ekip tarafından poliüretan yapıştırıcı ve fiberglas T11-GVS-9 kullanılarak gerçekleştirildi.
Yapıldıkları malzeme olan fiberglas, talaşlara, çatlaklara, oyuklara eğilimlidir. En ciddi hasar bir deliktir.
Genellikle, geminin gövdesi taşlarla veya diğer engellerle karşılaştığında, kıyıya hızlı bir şekilde demirleme sırasında çatlaklar ve talaşlar elde edilir.
Plastik teknenin tüm hasarını kendi ellerinizle düzeltmek oldukça mümkündür. Onarım için özel aletler gerekli değildir, sadece doğru sarf malzemelerini seçmek önemlidir.
Genellikle teknenin önemli bir çarpışmasından sonra gövdede ciddi çatlaklar meydana gelir. Basit, küçük çatlaklar, bu büyük olasılıkla dekoratif katmana zarar verir.
Dekoratif tabakada hasar, küçük çizikler ve çatlaklar macun için yeterli olacaktır. 
Fiberglas içeren özel macunlarla daha kalitatif olarak yapılacak. Bu tür macunların ayırt edici bir özelliği, düzgün bir şekilde uygulanmalarına izin veren artan elastikiyettir. İşte bu tür macunlara birkaç örnek:
Dikkatlice zımparalanması ve yağdan arındırılması gereken iyi hazırlanmış bir yüzeye her türlü macun uygulanır.
İstenilen sonucu elde etmek için gerektiği kadar ince bir macun tabakası uygulayın. Her katman kurumalı, zımparalanmalı ve ancak bundan sonra bir sonraki katman uygulanmalıdır.
Macun bir astar ile kaplandıktan ve boyandıktan sonra. 
Ayrıca tek bileşenli nitro macun tipi NTs -008 kullanabilirsiniz. Ahşap ve metal için ve ayrıca emayedeki çukurları tesviye etmek için tasarlanmıştır, dış tabakadaki küçük çatlaklar için oldukça uygundur.
Az bilinen birçok malzeme artık mevcuttur. Örneğin jelkot, bir püskürtme tabancasının en ince tabakası olan reçine ile cam elyafı üzerine uygulanan sıvı bir maddedir. Kuruduktan sonra, böyle bir jelkot tabakası parlak bir parlaklık verecek ve plastiğe mekanik stres ve agresif su ortamından ek koruma sağlayacaktır.
Küçük çatlaklar da jelkot ile kapatılır. Kuruma süresi 20 dakikadır, bu nedenle küçük porsiyonlarda seyreltilmelidir. Jelkot viskozitesini değiştirir değiştirmez ve içinde pıhtılar belirdiğinde, onunla çalışmak artık mümkün değildir.
Kendin yap plastik tekne onarımları yaparsanız, piyasada çok çeşitli fiberglaslara rastlarsınız. 
Fiberglas çeşitli kalınlıklarda mevcuttur; fiberglas saten, fiberglas ağ gibi yapısal kumaşlar onarım için uygundur. Cam paspaslar da var. Cam mat, doğranmış cam elyaftan yapılmış dokunmamış bir malzemedir.
Büyük deliklerin restorasyonu veya teknenin gövdesinin güçlendirilmesi için cam hasır kullanılması tavsiye edilir.
Delikleri yamamak veya gövdeyi yükseltmek için cam paspaslar almanız gerekecek. Düz cam elyafı daha küçük onarımlar ve takviye için kullanılır.
Bir ön koşul, kumaşın temizliğidir, nem, toz veya kir girerse, teknede kabarcıklar olacaktır.
Fiberglasın vaktinden önce parçalanmasını önlemek için, atılması gereken parafin ile muamele edilir. Parafinsiz kumaşlar var, bunları kullanmak daha iyidir.
Parafini çıkarmak için cam elyafı bir saç kurutma makinesi ile ısıtılır.
Örneğin, tüm vücudu güçlendirmek için kumaştan çok miktarda parafin temizlemeniz gerekiyorsa, kaynatmak daha iyidir. Bunu şu şekilde kaynatabilirsiniz: bir kovaya su dökün, soda külü ekleyin, cam elyafı koyun ve kazanı indirin. Bu mutfakta da yapılabilir. Kumaşı 20-25 dakika kaynatın, soğumaya bırakın. Parafin üste doğru yüzer ve sertleşir. Kumaşı dışarı çekin ve kurutun.
Fiberglas için hem polyester hem de epoksi reçineler kullanılır.
Plastik bir tekneyi onarmak için epoksi alırlar, çünkü eski gövdeye daha iyi "yapışır", yapışması daha yüksektir. 2-3 saatlik bir sertleşme süresi vardır, bu da tüm onarımları yapmanızı sağlar. 
Plastik tekne imalatında polyester reçine kullanılır, yaklaşık 15 dakikada çok çabuk sertleşir, cam gibi olur.
Reçinenin yeterince viskoz olması için en az 20 derece sıcaklıkta çalışılması gerekir.
Reçine kalınsa, hafifçe ısıtılabilir.
Epoksi reçinesini 1 kısım sertleştirici olmak üzere 10:1 oranında seyreltin.
Daha ciddi hasarlar alındığında: derin çizikler, pürüzlü çatlaklar, delikler, plastik tekneler fiberglas, reçine, sertleştirici ve plastikleştirici (dibutil ftalat) kullanılarak onarılır. 
Çatlağın tüylü kenarlarının kesilmesi gerekmez, çıkıntı yapan lifler reçine ile gövde arasında daha iyi bir bağ oluşmasına katkıda bulunur.
Onarımdan önce tekne gövdesi kurutulmalıdır. Plastiğin suyu emmediğini söyleseler de bu doğru değil.
Reçine ile çalışırken yüksek kaliteli onarımların ana koşulu, toz ve döküntülerin tamamen olmaması olduğundan, onarım çalışmaları en iyi iç mekanlarda yapılır.
Reçinenin iyi sertleşmesi için sıcaklık rejimi önemlidir, bu tür işler için optimum sıcaklık 18-20 derecedir. Rüzgar ve yağmur yoksa, açık havada tamir edebilirsiniz. Tüm işler eldivenlerle yapılmalıdır.
Lekeleri önlemek için fiberglası yapıştıracağınız yüzey yatay olmalıdır.
Fiberglas yapıştırma işlemi aşağıdaki gibi olacaktır:
- Gövdeyi hasarsız bir fiberglas tabakasına kadar zımparalayın, temizlenmiş kenarların düzleştirilmesine gerek yoktur, tüylü parçalar daha kapsamlı bir tutuş sağlayacaktır.
- Epoksiye sertleştirici ekleyin.
- Karışımı yapıştırılacak yüzeye yayın, bir fırça ile yayın, reçineyi boşa harcamayın.
- Kuru cam elyafı uygulayın ve kabarcık veya kırışık olmaması için düzeltin.
- Kumaşın üzerindeki fazla reçineyi bir spatula ile çıkarın, bulaşmaları önlemek çok önemlidir.
- 3 saat sonra, yüzeyin tamamen pürüzsüz olması için başka bir tabaka yayın.
- Tamamen kuruduktan sonra zımparalayın.
Daha iyi yapışma için tüm yüzeylerin zorunlu yağdan arındırılmasıyla yukarıdan plastik için macunla kaplayın.
Bununla birlikte, fiberglas ile çalışma sürecinde hava kabarcıkları oluşursa, tekrar kesilmeleri ve yapıştırılmaları gerekir.
Gövdedeki çatlak derinse, reçine ile emprenye edilmiş cam elyafı mümkün olduğunca sıkı bir şekilde doldurulmalıdır.
Bu bir delik ise, fiberglası tekne gövdesinin içine yapıştırmak ve matrisi dışarıya takmak gerekir.
Matris, teknenin gövdesini dışarıdan tekrar edecek köpükten yapılmış bir parça anlamına gelir. Teknenin gövdesi ile orantılı bir cam elyafı tabakası yapmanız gerektiğinden, kalın bir cam elyafı almanız gerekir.
Bir deliği doldurma işlemi, küçük çatlaklara kumaş katmanları uygulamakla aynıdır, sadece daha fazla katman olacaktır ve her katmanın zımparalanması gerekir.
Onarım sırası videoda görüntülenebilir:
