Daire testerenin kendin yap onarımı

Daire testere, bir ev inşa etmek ve bir yan çiftliği sürdürmek için vazgeçilmez bir araçtır. Tüm kullanım kuralları ve düzenlemelerine rağmen, testere, herhangi bir mekanizma gibi başarısız olabilir. Sorunu kendiniz çözmek için aracın nasıl çalıştığını ve kırık parçayı nasıl doğru bir şekilde teşhis edeceğinizi bilmeniz gerekir.

Tasarımındaki daire testere, diğer elektrikli cihazlardan (ev veya inşaat aletleri) temel olarak farklı değildir.

Ana parçaları şunlardır:

• Çerçeve
• elektrik motoru
• Güç kablosu ve fiş.

Testere ve diğer aletler arasındaki temel fark, güç düğmesine basıldığında elektrik motorundan torkun iletildiği bir testere bıçağının varlığıdır.

Armatür, akımı ileten bir bakır sargı ve içine bir döner şaftın takıldığı bir manyetik devredir. Armatürün bir tarafında bir dişli, diğer tarafında ise lamelli bir kollektör vardır. Manyetik devre birbirinden izole edilmiş, vernikli plaka ve oluklardan oluşmaktadır.

Rotor, üzerine ankraj sargısının yerleştirildiği, işlenmiş, eşit aralıklı oluklara sahip bir çekirdeğin bulunduğu çelik bir şafttır.

Stator, yüksek manyetik geçirgenlik katsayısına sahip elektrik çeliğinden yapılmıştır. Bu eleman testere gövdesine sağlam bir şekilde sabitlenmiştir. Stator sargılarının yerleştirildiği yuvalara sahip bir silindir şeklindedir.

Çoğu durumda, ahşap için dairesel testerelere komütatör tipi elektrik motorları kurulur. Yukarıdaki unsurları içerir: armatür, rotor, stator.

Video (oynatmak için tıklayın).

Mil, motordan gelen torku yataklar kullanarak testere bıçağının flanşına ileten metal bir çubuktur.

Alet onarımı, arızanın nedenini belirlemekle başlar. Çalışma sırasında aletten duman çıkarsa, bu motorda bir arıza olduğunu gösterir. Bununla birlikte, testerenin çalışması sırasında gürültü veya ıslık duyulursa, bu mekanik bir arıza olduğunu gösterir.

Aletin herhangi bir kırılma belirtisi olmadan açılmadığı zamanlar vardır. Bu durumda öncelikle elektriği sağlayan telin ve kontak fırçalarının bütünlüğünü kontrol etmeniz gerekir. Fırçalar hareketli parçalara güç verdiği için aşınmaya eğilimlidirler ve zamanla testerenin çalışmadığı noktaya kadar aşınabilirler. Fırçaların stator terminalleriyle teması bozulur veya oksitlenir.

Elektrik motorunu onarmak için aleti sökmek gerekir. Bu, kaldırılan parçaların sırasını hatırlayarak sırayla yapılmalıdır. Elektrikli testere için bir bağlantı şeması hazırlayabilirsiniz. Bu, sonraki doğru montaj için gereklidir.
Kural olarak, motor arızaları çok yönlü problemlerle ilişkilidir. Kaldırmak kolay değil. Bu, armatür yatağı için güvenli bir şekilde yapılmalıdır. Keskin bir alet kullanmanız gerekir. Özel bir oyuğa yerleştirerek, mil hareket edene kadar bir çekiçle hafifçe dövmeniz gerekir.

Ardından, karbon birikintilerinin çıkarıldığı çapa çıkarılır. Aşırı derecede aşınmışsa, parçanın tamamen değiştirilmesi gerekir. Bundan sonra, kollektör sargılarının kontakları temizlenir, gerekirse değiştirilir.

Aletinizin arızalanmasını önlemek için dikkatli bir şekilde taşımalı, taşımalı ve saklamalısınız. Arızaların çoğu, kör bir testere bıçağının çalışması veya parçalarda yağlama eksikliği nedeniyle meydana gelir ve bu, tüm testere elemanlarının aşırı yüklenmesine ve ekipman arızasına yol açar.

Ana sayfa » DIY Daire Testere Tamiri

Rus testerelerinde, VK kalitelerinin (VK6, VK15, vb.) sinterlenmiş tungsten-kobalt alaşımları, kesme plakaları için bir malzeme olarak kullanılır. El ateli için kendin yap kılavuz rayı. için dairesel testereler. BK6, 88.5 HRA, BK15 sertliğine sahiptir. 86 H.R.A. Yabancı üreticiler alaşımlarını kullanıyor. Sert alaşımlar VK, esas olarak kobalt ile çimentolanmış tungsten karbürden oluşur. Alaşımın özellikleri sadece kimyasal bileşimine değil, aynı zamanda karbür fazının tane boyutuna da bağlıdır. Tane ne kadar küçük olursa, alaşımın sertliği ve gücü o kadar yüksek olur.

Yüksek sıcaklıkta lehimleme ile diske karbür plakaları güçlendirin. Lehimleme için bir malzeme olarak, en iyi durumda, en kötü durumda gümüş lehimler (PSr-40, PSr-45) kullanılır. bakır-çinko lehimler (L-63, MNMTs-68-4-2).

Şekil, aşağıdaki diş türlerini ayırt eder.

düz diş. Tipik olarak kalitenin önemli olmadığı hızlı şerit testerelerde kullanılır.

Eğik (eğimli) diş arka düzlemin sol ve sağ eğim açısı ile. Farklı eğim açılarına sahip dişler birbirinin yerine geçer, bu nedenle dönüşümlü olarak eğimli olarak adlandırılırlar. Bu dişin en yaygın şeklidir. Bileme açılarının boyutuna bağlı olarak, çok çeşitli malzemeleri (ahşap, sunta, plastik) kesmek için dönüşümlü olarak eğimli dişlere sahip testereler kullanılır. hem uzunlamasına hem de enine yönlerde. Daire testere ile kendin yap bileme: bileme ilkeleri ve açıları. Arka düzlemde geniş bir eğim açısına sahip testereler, çift taraflı laminasyonlu tahtaları keserken çentik testereleri olarak kullanılır. Kullanımları, kesimin kenarlarında kaplamanın ufalanmasını önler. Eğim açısının arttırılması kesme kuvvetini azaltır ve ufalanma riskini azaltır, ancak aynı zamanda takım ömrünü ve dişin gücünü azaltır.

Dişler sadece arkada değil, aynı zamanda ön düzlemde de eğime sahip olabilir.

trapez diş. Kendin yap daire testere bileme: açılar, yöntemler. Bu dişlerin bir özelliği, alternatif olarak eğimli dişlere kıyasla kesici kenarların nispeten yavaş körelme hızıdır. Genellikle düz bir dişle birlikte kullanılırlar.

İkincisi ile dönüşümlü olarak ve biraz üzerinde yükselen yamuk diş, kaba testere ve onu takip eden düz kesim gerçekleştirir. Bitiricilik. Değişken düz ve yamuk dişlere sahip testereler, çift taraflı laminasyonlu (sunta, MDF, vb.) tahtaların yanı sıra plastiklerin kesilmesi için kullanılır.

konik diş. Konik dişli testereler yardımcıdır ve laminatın alt tabakasını kesmek için kullanılır, ana testere geçtiğinde ufalanmasını önler.

Vakaların büyük çoğunluğunda dişlerin ön yüzü düzdür, ancak içbükey ön yüzü olan testereler vardır. İnce çapraz kesim için kullanılırlar.

Bileme açıları testerenin amacına göre belirlenir. şunlar. hangi malzemeyi ve hangi yönde tasarlandığını kesmek için. Rip testereler nispeten büyük bir talaş açısına sahiptir (15°-25°). Daire testere bıçaklarını evde bileme. Pahalı ve kullanılan özel bir taşlama makinesi kullanmadan testereyi kendi ellerinizle bileyebilirsiniz. Enine kesim testereler için, γ açısı genellikle 5-10° arasında değişir. Çapraz ve uzunlamasına kesme için tasarlanmış üniversal testereler, ortalama bir eğim açısına sahiptir. genellikle 15°.

Miktarları bileme açıları sadece kesim yönü ile değil, aynı zamanda kesilen malzemenin sertliği ile de belirlenir. Sertlik ne kadar yüksek olursa, ön ve arka açılar o kadar küçük olmalıdır (dişin daha az keskinleşmesi).

Ön açı sadece pozitif değil, aynı zamanda negatif de olabilir. Bu açıya sahip testereler, demir dışı metalleri ve plastikleri kesmek için kullanılır.

Büyük iş parçalarını keserken yan kenarlar da hızlı aşınmaya maruz kalır.

Testere aşırı şişirilmemelidir.Kesme kenarı yuvarlama yarıçapı 0,1-0,2 mm'yi geçmemelidir. Çok kör bir testere ile çalışırken, üretkenliğin keskin bir şekilde düşmesine ek olarak, onu keskinleştirmek, normal körlükte bir testereyi keskinleştirmekten birkaç kat daha fazla zaman alır. Donukluğun derecesi hem dişlerin kendilerine hem de bıraktıkları kesik tipine göre belirlenebilir.

Daire testerelerin doğru şekilde bilenmesi, aynı anda en uygun durumda 25-30 kata ulaşabilen maksimum bileme sayısını sağlamak için kesici kenarın doğru keskinliğini sağlamaktır. Bu amaçla karbür dişin ön ve arka düzlemler boyunca bilenmesi tavsiye edilir. Daire testereler için yedek parçalar. Aslında, dişler birer birer keskinleştirilebilir. ön düzlem, ancak aynı zamanda, olası bileme sayısının, iki düzlem boyunca bileme işleminden neredeyse iki kat daha az olduğu ortaya çıkıyor. Daire testereleri kendi ellerinizle nasıl düzgün bir şekilde keskinleştireceğinize dair genel bilgiler. Aşağıdaki şekil bunun neden olduğunu açıkça göstermektedir.

Bileme sırasındaki son geçiş testere bıçakları dişin arka düzleminde yapılması tavsiye edilir. Standart miktarda talaş kaldırma. 0.05-0.15 mm.

Bilemeden önce testereyi reçine gibi yabancı maddelerden temizlemek ve bileme açılarını kontrol etmek gerekir. Bazı testerelerde diske yazılırlar.

Aşındırıcı diskler (özellikle elmas diskler) kullanıldığında, bunların soğutma sıvısı ile soğutulması arzu edilir.

Artan sıcaklık ile aşındırıcı malzemelerin mikrosertliği azalır. Sıcaklığı 1000°C'ye çıkarmak, mikrosertliği oda sıcaklığındaki mikrosertliğe kıyasla neredeyse 2-2,5 kat azaltır. Sıcaklığın 1300°C'ye yükselmesi, aşındırıcı malzemelerin sertliğinde yaklaşık 4-6 kat azalmaya neden olur.