Tornavida pilini kendin yap onarımı

Güvenilir bir ev asistanının - bir tornavida - çalışmayı bıraktığı bir zaman gelir. Piller arızalı ve düzenli şarj artık yardımcı olmuyor. Yeni pil almak için acele etmeyin, durumdan çıkmanın başka bir yolu var.

Pillerin maliyeti, yeni bir aletin fiyatının yaklaşık %70'i kadardır, bu nedenle bir tornavida pilini onarmaya çalışmak mantıklıdır. İşleme devam etmeden önce, voltaj kaynaklarının özelliklerini tanımalı, aletinizde ne tür pil kullanıldığını öğrenmelisiniz. Yapıları kesinlikle aynıdır ve üretim ülkesine ve markaya bağlı değildir. Plastik kutunun içinde standart boyutta seri olarak bağlı elemanlar bulunur. Her elemanın üzerinde amper-saat (A / h) cinsinden tip ve kapasitenin bir göstergesi vardır.

Tornavida pili

Piller, aşağıdaki tipteki elemanlarla donatılmıştır:

• lityum iyon (Li-Ion) - 3,6 V'luk bir eleman voltajı ile;
• nikel-kadmiyum (Ni-Cd) - element başına 1,25 V;
• nikel-metal hidrit (Ni-Mh) - 1,2 V.

Lityum iyon güç kaynaklarını kalite ve hizmet ömrü açısından değerlendirmek, onları rekabette farklı kılar. Pratik olarak kendilerini deşarj etmeye, yüksek kapasiteye ödünç vermezler, birçok kez, diğer pil türlerinden birkaç kat daha fazla şarj edilebilirler. Hücre voltajı, diğer tiplere göre üç kat daha yüksektir, bu da pillerin daha az kutu ile donatılmasına izin vererek, ağırlığı ve boyutları azaltır. Hafıza etkisine sahip değiller, bu da onları bu tür ideal bir cihaz yapıyor.

Ancak doğada ideal yoktur ve lityum iyon güç kaynaklarının bazı dezavantajları da vardır. Üreticilerin dürüstçe söylediği gibi, sıfırın altındaki sıcaklıklarda kullanılamazlar. Ancak pratik kullanım başka bir dezavantajı ortaya çıkardı: Böyle bir pilin çalışma ömrü (üç yıl) sona erdiğinde, lityum ayrışır, ters reaksiyon yapmanın hiçbir yolu sonuç getirmez. Bu tür pillerin fiyatı, bir tornavida için diğer güç kaynaklarından üç kat daha yüksektir.

Video (oynatmak için tıklayın).

Nikel-kadmiyum piller, düşük maliyetleri nedeniyle en yaygın olanlarıdır. Lityum iyon voltaj kaynakları gibi negatif sıcaklıklardan korkmazlar. Bir tornavida nadiren kullanılıyorsa, bu tür elemanlar idealdir, çünkü özelliklerini korurken uzun süre boşalmış halde saklanabilirler. Bu tür pillerin birçok dezavantajı vardır: küçük kapasitelidirler, zehirlidirler, bu nedenle üretimleri az gelişmiş ülkelerde yoğunlaşmıştır. Kendi kendine deşarj olma eğilimi, yoğun kullanımda kısa ömür beklentisi de bu pillerin dezavantajları arasındadır.

Nikel-kadmiyum piller, kullanım ömürlerinin sonunda kururlar. Bu özelliği bilenler onları yeniden doldurur, ancak bu işlemin gerçekleştirilmesi kolay değildir, bu nedenle çok az kişi böyle bir eyleme karar vererek bireysel pil gruplarını değiştirmeyi tercih eder. Arızanın nedeni, nikel-kadmiyum pillerin büyük bir dezavantajı olarak kabul edilen hafıza etkisi ise, yanıp sönerek performanslarını geri kazanmak mümkündür.

Nikel-metal hidrit piller, dünyanın önde gelen firmaları tarafından üretilen çevre dostu, yüksek kaliteli pillerdir. Ni-Cd ile karşılaştırıldığında, açık avantajları vardır:

• yavaş kendi kendine deşarj;
• hafıza etkisi küçüktür;
• çoklu deşarj-şarj döngülerine dayanıklı;
• nispeten büyük kapasite.

Ancak işsiz uzun süreli depolama sırasında bazı özellikler kaybolur, düşük sıcaklıklardan hoşlanmazlar ve ayrıca çok pahalıya mal olurlar.Ve ana dezavantajı, tamir edilememeleridir.

Pildeki tornavidaya, prensipte tamir edilebilecek (nikel-metal hidrit hariç) elemanlarınız varsa, kasayı sökmeye devam ediyoruz. Vida veya yapıştırıcı ile birbirine bağlanmış iki parçaya sahiptir. İlk durumda, herhangi bir zorluk öngörülmemektedir - vidaları söküp parçaları ayırıyoruz. Bağlantı yapıştırılırsa, bağlantıdaki parçalar arasına bir bıçak yerleştiririz, ardından bu yere kendinden kılavuzlu bir vida vidalarız. Elemanlara zarar vermemek için dikkatlice, bıçağı kasanın parçalarını ayırarak eklem boyunca geçiriyoruz.

Öğeleri tam şarjlı bir pille kontrol ediyoruz.

Kasayı demonte ettikten sonra, seri olarak bağlı bankaları göreceğiz; bu, bir bankanın bile arızalanmasının pil performansının düşmesine neden olabileceği anlamına gelir. Onarım sırasındaki ana görev, devrede zayıf bir nokta bulmaktır. Hücreleri vücuttan çıkarır ve tüm temaslara kolay erişim sağlamak için masaya koyarız. Bir multimetre ile her bir elemanın voltajını ölçüyoruz, göstergeleri kağıda veya doğrudan kasaya yazıyoruz. Nikel-kadmiyum pildeki voltaj göstergesi, lityum iyon pilde 1,2-1,4 V olmalıdır - 3,6-3,8 V.

Arıza türleri ve ortadan kaldırılması için yöntemler

Gerilimi ölçtükten sonra kutuları kasaya monte ediyoruz, tornavidayı açıyoruz ve gücü kesilene kadar çalışıyoruz. Yine voltaj göstergelerini söküp tekrar alıyoruz, tekrar düzeltiyoruz. En düşük voltaja sahip hücreler, bir kez tam olarak şarj edildiğinde, voltajda tekrar önemli bir düşüş gösterecektir. 0,5–0,7 V'luk bir fark anlamlı kabul edilir. Bu tür unsurlar yakında tamamen kullanılamaz hale gelecek, resüsitasyon veya tam amputasyon için adaylar.

12 voltluk bir aletiniz varsa, sorun giderme için daha basit bir yöntem kullanarak ikili sökme-montajı ortadan kaldırabilirsiniz. İlk olarak, tam olarak şarj edilmiş her bir elemanın voltajını da ölçüyoruz, göstergeleri sabitliyoruz. Yükü masaya yerleştirilmiş bankalara bağlarız - aküyü boşaltacak 12 V'luk bir ampul. Sonra, yine voltajla ilgileniyoruz. En güçlü düşüşün olduğu yer - zayıf bir alan.

Ya servis edilebilir elemanların kaldığı eski bir pilden teneke kutulara ihtiyacınız olacak ya da yenilerini satın almanız gerekecek, ucuzlar. Satın alırken boyutlara ve kapasiteye dikkat edin - mevcut unsurlarla eşleşmeleri gerekir. Bozuk tenekeleri atıyoruz, yerlerine yenilerini lehimliyoruz. Boyut olarak uygun olan doğal plakalar veya bakır olanlar kullanılarak bağlanması arzu edilir. Kesit ile uyum önemlidir - şarj olurken kontaklardan büyük bir akım geçer. Alan yetersiz ise ısınırlar, koruma çalışır.

Pil hücrelerinin değiştirilmesi

Bağlantı sırasına özellikle dikkat ediyoruz - bir kutunun eksi diğerinin artısına bağlı.

Monte edilmiş pilde, farklı oldukları için potansiyelleri eşitliyoruz. Bütün gece şarja takıyoruz, pili bir gün dinlendiriyoruz, sonra voltajı ölçüyoruz. İdeal olarak, tüm elemanlar aynı göstergeye sahip olmalıdır. Tamamen tükenene kadar pilin boşalmasına dönüyoruz. Prosedürü iki kez daha tekrarlıyoruz. Bu tür bir eğitimin sadece onarımlar için değil, pilin ömrünü uzatmak için her üç ayda bir yapılması gerektiği söylenmelidir.

Hücreler kuru olmadığında nikel-kadmiyum piller için kabul edilebilir bir yöntem. Bunu aşağıdaki yöntemi kullanarak doğrulayabilirsiniz, eğer yardımcı olmazsa, elektrolit kaynamıştır. Yöntemin özü, yüksek akım ve voltaj kullanarak şarj etmektir. Düzenleme özelliğine sahip bir şarj cihazına ihtiyacınız olacak, araba akülerini şarj etmek uygundur. Pili kasadan çıkardığımız ve bankaları birbirinden ayırdığımız her bir elemanı ayrı ayrı şarj edeceğiz.

Pil yazılımı

Şarj voltajını nominal voltajın üç katına ayarladık - 3,6 V. Şarj cihazına bağlayıp 3-5 saniye açıyoruz. Bir multimetre ile yapılan voltaj testi 1,4 V veya biraz daha düşük gösteriyorsa, her şey yolunda demektir. Pili toplayıp kullanıyoruz. Yöntem, pilleri hafıza etkisinden kurtarır. Tamamen ölü kutular için uygun değildir.

Daha önce belirtildiği gibi, nikel-kadmiyum pillerin arızalanmasının ana nedeni kutuların kurumasıdır. Bunları doldurma prosedürü çok hoş değil, ancak gerçekleştirilemeyecek kadar karmaşık değil. Her şeyi her zamanki gibi yapıyoruz - kasayı söküyoruz, elemanları çıkarıyoruz. Bankaların sarıldığı kağıdı çıkarıyoruz. Bazılarında kolayca çıkarılır, bütün, bazılarında ise kesilmesi gerekir. Hücrelerin gövdesini inceliyoruz - bazıları herhangi bir korozyon belirtisi olmadan, diğerleri ciddi şekilde hasar görebilir, ancak asıl mesele kabuğun sağlam olmasıdır.

Elemanın tepesinde, daire içinde bir girintinin olduğu ince bir matkapla bir delik açıyoruz. Damıtılmış suya ihtiyacınız olacak. Bir şırıngaya çekiyoruz, iğneyi deliğe sokuyoruz ve suyu çok yavaş pompalıyoruz. Ne kadar gireceği bilinmiyor, görsel olarak belirlenmesi imkansız. Su girişinin en başından itibaren kutudan sıvı akıyorsa, atın, canlandırılamaz, yeni bir eleman ile değiştirilmesi gerekir. Orada, bu elemanın onarım için uygun olmadığını gösteren bir tür reaksiyon meydana gelir. Ama bu çok nadiren olur. Diğer prosedürler olağandır - montaj, birkaç şarj-deşarj döngüsü.